The Girl of Light 2

Hoofdstuk 17

Elise

Eindelijk is het zo ver. Vanavond is het schoolbal. Ik heb er heel veel zin in. Plezier maken met een normale jongen. Een hele goeie vriend.

'Heb je nog iets van Ruben gehoord?' Vraag ik aan Robin tijdens het avond eten. Ze schud haar hoofd. 'Nee, ik kan hem niet bereiken. Waarschijnlijk wil hij mij nooit meer zien.' 'Klootzak.' Mompeld Damian. 'Zo is Ruben niet. Hij moet vast even alles verwerken. Ik weet zeker dat hij snel weer contact met je op neemt.' 'Tnx. Ik heb trouwens besloten om toch mee te gaan naar het schoolbal.' Ik kijk naar Damian. 'Hey kijk mij niet aan. Dit is haar eigen beslissing.' 'Ik wil net zoals jij even afleiding hebben en plezier maken.' Ik knik. 'Gezellig.'

Na het eten ga ik naar mijn kamer. Ik kijk wat ik vanavond aan doe. Ik trek een zwarte jurk aan, borstel mijn haren en doe wat make-up op. 'Je bent prachtig.' Ik draai me om zie Damian staan. 'Jammer dat je niet mee mag.' Zeg ik en loop naar hem toe. 'Volgende keer houden we hier een feestje. En dansen we tot we niet meer kunnen.' Ik glimlach en knik. 'Ik heb nog iets voor je.' Hij geeft een zwart doosje aan mij. Ik kijk hem vreend aan en maak het doosje open. Er ligt een mooie ketting in met een bedeltje van een wolf. 'Damian hij is prachtig.' Zeg ik blij.

Hij pakt de ketting uit het doosjes. 'Het is misschien geen aanzoek ring, maar het laat wel zien dat ik heel veel van je hou.' Zegt hij terwijl hij de ketting bij mij om doet. 'En ik hou van jou.' Zeg ik en zoen hem dan leg ik mijn hoofd tegen zijn borst aan. Over een paar weken heb ik examens. Dan ben ik eindelijk klaar met school. Misschien kunnen we een weekend je weg gaan of zo.' 'Lijkt me leuk.' Zegt hij en geeft een kus op mijn hoofd.

'Ben je er klaarvoor?' Zegt Robin die met een mooie jurk in de deur opening staat. Ik knik. Ik geef Damian nog een zoen en loop dan met Robin mee.

Als we op school zijn is iedereen goed gekleed. Bij de voordeur zie ik Tyler staan. 'Ik ga even..' Robin knikt begrijpelijk. Ik loop naar Tyler toe die een mooi pak aan heeft. 'Hey.' 'Hey, je...je bent prachtig.' Zegt hij en bekijkt mij goed. 'Bedankt. Zullen we naar binnen gaan?' Ik knik. Hij pakt mijn hand en we lopen naar binnen

Het is heel gezellig binnen. Iedereen heeft het naar zijn zin. Anna laat aan iedereen zien dat zij de mooiste en duurste jurk aan heeft. Maar dat boeit mij niks. Na dat ik wat heb gedanst ga ik bij Robin zitten. 'Ik wou dat Damian hier was.' Zucht ik. 'En Tyler dan?' 'Hij is leuk, lief, aardig. Maar Damian is mijn wereld. Ik hou zo ontzettend veel van hem.' 'Ik wou dat ik het zelfde kon zeggen. Ruben laat niet eens meer van zich horen.' 'Dat gebeurd wel. Ik weet het zeker.' Robin knikt.

Dan horen we dat er rustige muziek word opgezet. Tyler loopt naar mij toe. 'Mag ik deze dans?' Vraagt hij charmant. Ik knik en pak zijn hand.

Ik doe mijn armen om zijn nek heen en hij legt zijn handen op mijn heupen. Het is fijn. Hij kijkt mij lief aan. Maar ook alsof er iets dwars zit. 'Elise...ik...' Ik kijk hem vreemd aan. 'Ik moet je wat vertellen.' 'Wat is er dan?' Hij kijkt om zich heen. 'Niet hier.' Zegt hij en pakt mijn hand en neemt me mee.

We lopen via de achter deur naar buiten. Het is donker buiten. Sterren en de maan staan aan de hemel. We gaan op een bankje zitten maar Tyler houd nog steeds mijn hand vast. Hij kijkt me aan. 'Wat wil je me vertellen.' 'Voordat ik je het vertel wil ik dat je weet dat ik om je geef en er niks meer mee te maken wil hebben.' Ik kijk hem vreemd aan.

'Ik...ik ben een Hunter.' Ik kijk hem geschokt aan maar snel verander ik mijn blik. 'Hunter....wat is een hunter?' Vraag ik zenuwachtig. 'Elise je weet heus wel wat het is. Ik weet dat Damian een weerwolf is.' 'En jij Het meisje van het licht.' We kijken alle twee op en zie 5 mannen staan.

'Jake wat doe je hier!' Zegt Tyler boos terwijl hij gaat staan. 'Halen wat mij toe behoord.' Zegt Jake en kijkt mij aan. Voor zichtig ga ik staan. 'Ik weet niet waar je het over hebt.' Zeg ik bot. 'Dat weet je heus wel Elise. Of moet ik Lydia zeggen.' "Rennen nu!"

Snel ren ik weg. Maar ver kom ik niet. Iets raakt mij en een elektrishe shok gaat door mij heen. Ik val op de grond en schreeuw het uit van de pijn. Gelukkig stopt het na een paar seconden. Maar al mijn spieren doen nog pijn. 'Laat haar met rust! Van wie weet je dit?!' Zegt Tyler verbaasd. 'Van mij.'

Die stem...nee...nee!

Ik gebruik al mijn kracht en probeer voorzichtig weg te kruipen. Maar dan staat iemand met een voet op mijn rug. 'Waar denk jij heen te gaan.' Hoor ik Max zeggen terwijl ik naar lucht hap. Ik zie hoe Tyler naar mij toe wilt lopen maar word vast gepakt door 2 mannen. Jake loopt naar mij toe en knielt bij mij neer. 'Zo vertel eens, is je vriendje de weerwolf ergens in de buurt.' Ik kijk hem nijdig aan. Ik ga hem niks vertellen. Hopelijk weten ze niet dat Robin binnen zit.

'Wat wil je van mij?' Vraag ik bot. 'Niks van jou. Maar de mensen die jou willen hebben. Geld.' Ik probeer weer in beweging te komen. 'Max, ga van mij af klootzak!' Roep ik boos. 'Sorry lieverd. Maar ik vind het wel leuk om jou zo te zien.' Ik kijk Jake aan. 'Je weet toch wel dat hij een weerwolf is?' 'Ja zeker. Maar met zijn kennis komen we ver. Zoals Alfa Aiden van de moon spirits.' 'Je laat hem met rust!' Grom ik boos. Hij kijkt me vreemd aan. 'Waarom doet jou dat zoveel? Ken je hem goed?' Ik moet nu echt mijn mond houden.

Jake haalt iets onder zijn jas vandaan. Het is een spuit met een lange naald. Ik doe nog meer mijn best om los te komen. Zelfs mijn vuur werkt niet mee. Jake doet mijn haar op zij en zet de naald tegen mijn nek aan. 'Nee! Niet doen!' Maar hij drukt de naald in mijn nek. Ik voel een vloeistof door mijn lichaam gaan. Al snel voel ik mijn spieren verzwakken. Max tilt mij op. Ik voel mijn ogen zwaarder worden. Maar ik verbied het om bewusteloos te raken.

'Laat haar gaan!' Hoor ik Tyler boos roepen. Max loopt door en dan zie ik een zwartbusje. Ik wil hier weg. Maar niks werkt mee. Max legt me achterin het busje. 'Ga maar lekker slapen. Morgen is een drukke dag voor jou.' Grijnst Max. Ik wil hem boos aan kijken. Maar zelfs dat kan ik niet. Mijn ogen worden te zwaar. Ik laat ze dicht vallen. Daarna val ik weg.

Wat vinden jullie van het nieuwe hoofdstuk? :)