The Girl of Light 2

Hoofdstuk 5

Elise

Ik zit op mijn kamer.
Robin en ik hebben elkaar de hele avond niet meer gesproken en gezien. Ik vind het echt jammer. Want ze is mijn beste vriendin en ik wil haar niet kwijt.

Ik ga staan en loop naar de deur. Ik doe de deur open en verassend staat Robin voor mij deur met haar vuist omhoog om op mijn deur te kloppen.

'Hey.' 'Hey.' Zegt ze en haar hand gaat omlaag. 'Ik wilde net naar je toe gaan.' 'Elise het spijt me dat ik naar je schreeuwde.' 'En het spijt mij dat ik met je leven bemoeide. Het is jou mate en jou vriendje.' 'Jij wilt gewoon je broer beschermen en dat vind ik echt heel lief van je. Maar ik beloof dat ik zijn gevoelens niet kwets.' 'Vriendinnen?' 'Beste vriendinnen.' Zegt ze en knuffelt mij.

'Maar ga je morgen naar school of niet.' Robin knikt. 'Ik wil Derek duidelijk maken dat ik niet bij hem wil zijn.' 'Wil je dat ik bij je blijf?' Ze schud haar hoofd. 'Nee dit moet ik zelf doen.' Ik knik.

De volgende dag zijn we dan op school. Maar ik weet dat Derek het niet makkelijk gaat maken voor Robin. Daarom wil ik eerst met hem praten. Robin loopt het lokaal in. 'Ik kom zo.' Robin kijkt me vreemd aan maar knikt.

Ik wacht op de gang op Derek. Als hij aan komt lopen hou ik hem tegen. 'De leerlingen wachten op mij Elise.' 'Dat kan me niks schelen. Ik wil dat jij uit Robin's buurt blijft.' 'Pardon?' 'Je hebt mij wel gehoord. Blijf uit Robin's buurt of ik verbrand heel je teritorium.' Hij blijft mij stil aan kijken. Dan loop ik het lokaal in en ga naast Robin zitten.

Derek komt naar mij het lokaal in en zet zijn tas neer. 'Ik hoop voor jullie, dat jullie het huiswerk af hebben.' Zegt hij en veegt het bord uit. 'Shit.' Hoor ik Robin mompelen. 'Heb je het niet gemaakt?' Ze schud haar hoofd. Derek loopt de klas rond. Nadat hij bij heeft gekeken kijkt hij naar Robin. 'Waar is je huiswerk.' 'Niet gemaakt.' Zegt Robin zonder hem aan te kijken. 'Dat is dus nablijven.' Meteen verscheur ik mijn huiswerk.

Iedereen kijkt mij vreemd aan. 'Ohw nee wat doe ik nou? Domme ik. Nouja, dat word dus ook nablijven voor mij.' 'Nee hoor Elise. Ik heb gezien dat je het hebt gemaakt.' Zegt Derek en loopt naar zijn bureau. Klootzak.

Ik kijk naar Robin. 'Het is oke. Ik kan hem aan.' Zegt ze zachtjes. 'Weet je het zeker?' Ze knikt. 'Anders heeft Derek een groot probleem.'

Als het pauze is gaat Robin even naar de wc. Ik ga alleen bij eean tafel zitten maar Tyler komt al snel naast me zitten. 'Hey.' 'Hey, ik heb slecht nieuws.' Zegt hij somber. 'Wat dan?' 'Ik ben alles kwijt over de maangodin.' Zegt hij en pakt een appel uit zijn tas. 'Das balen. Wat nu?' 'We kunnen nog naar de bibliotheek gaan. Je moet toch wachten op je vriendin.' 'Oke, is goed.'

'Hapje?' Zegt hij en bied mij de appel aan. Het valt mij op dat hij bij zijn arm een blauwe plek heeft. Maar ik besteed er niet veel aandacht aan.

Ik lach. 'Wat zit er in? Vergif?' 'Ja en dan moet ik je zeker dragen naar de bieb.' Lacht hij. 'Klinkt als een goeie deal.' Lach ik en neem de appel aan. Ik neem er een hap uit. Het is een lekker appel. Dan pakt Tyler de appel uit mijn hand. Ik kijk hem vragend aan. 'Ik zei hapje.' Grinnikt hij. 'Ik zie je later.' Dan loopt hij weg met de appel in zijn hand.

Robin komt dan naast me zitten. 'Al zin in je nablijven?' Zucht ik. 'Nee. Ik hoop dat er andere mensen zijn.' 'Hij zal je niks aan doen. Anders heeft Derek een groot probleem.' 'Tnx.' Zegt Robin en geeft mij een knuffel.

Voor dat de lessen beginnen besluit ik ook nog even naar de wc te gaan. In de gang zie ik Tyler bij zijn kluisje staan. 'Onbekend? Hoezo onbekend.' Mompeld hij. 'Wat is er?' Vraag ik nieuwsgierig.

Verschrikt draait hij zich om. Dan valt de appel waar maar 1 hap uit is uit zijn kluisje rolt over de grond en stopt bij mijn schoenen. Ik raap de appel op en kijk hem vreemd aan. 'Beetje zonde van de appel dat je hem niet hebt opgegeten.' Grinnik ik en kijk hem vreemd aan.

'Ik...wilde hem bewaren voor de volgende pauze.' 'Maar dan is hij niet meer goed.' 'Ow..niet? Dom van mij.' 'Maakt niet uit. Ik gooi hem wel weg.' 'Nee! Ik bedoel, het is mijn afval. Ik hoor het zelf op te ruimen.' 'Neejho, ik loop toch naar de wc. Dus ik dan kom ik wel een prullenbak tegen. Ik zie je in de les.' Zeg ik en loop weer verder en gooi de appel in de prullenbak.

Robin

Het is zo ver. Nablijven. Ik loop het lokaal in en meteen doet Derek de deur tegen mij dicht. Ik ga zitten en kijk naar mijn handen die op de tafel tikken. 'Elise heeft mij bedreigd.' Ik grinnik. 'Mooi zo.' 'Tot dat je niet meer bij mij weg wilt.' Ik rol met mijn ogen. 'Geef het op Derek. Ik wil niks van je.' 'Waarom kijk je me dan niet normaal aan.' Ik negeer hem.

Dan voel ik een hand op mijn schouder. Meteen sla ik hem weg. 'Blijf van mij af!' Grom ik boos terwijl Melia om meer vraagt. Het is zo irritand. 'Robin laat het nou een keer los.' 'Hier heb ik geen zin in.' Zeg ik en ga staan en loop naar de deur.

Maar dan duwd Derek mij ineens tegen de muur aan en houd mijn handen vast, ook tegen de muur. Terwijl de fijne tintelingen door mij polsen in mijn lichaam schieten, probeer ik los te komen. 'Kijk me aan.' Ik luister naar hem en kijk hem aan. Waarom kijk ik hem aan! In zijn...mooie ogen...Nee Robin! Ik verbied je het om verliefd te worden! Ookal voelen die tintelingen zo fijn.

'Als de directeur achter komt.' Dreig ik. 'Jij gaat niks zeggen tegen de directeur.' Grijnst hij. 'Waarom niet?' Dan in eens zoent hij mij en laat mijn handen los. Meteen maak ik mijn hand klaar om hem een harde klap te geven.

Maar....het is zo fijn gevoel. Het voelt alsof sterren door mijn lichaam schieten en dat ik niks anders meer wil.

Mijn hand zakt omlaag en ik zoen hem terug. Mijn mate.

Het einde van Rubin is in zicht.