It Started With A Fight

Chapter 42 - Things Happen

A.N. ---> SORRY SOBRANG TAGAL NG UD! sobrang busy lang po.

___________________________________________________________

Chapter 42

i sent him a text..

Me: oceano bay, now!

matapos kong ipadala sa kanya yung text ay umalis na ako ng bahay at ipinagmaneho ko na yung sarili ko papuntang oceano bay.

..

..

nang makarating, umupo ako sa isang bench na naka harap sa dalampasigan, at sarap sa pakiramdam ng simoy ng hangin...

nag-antay ako ng ilang minuto..

hanggang sa may biglang humawak sa kanang balikat ko at sabay sabing, "louie"

pag lingon ko, si jao lang pala.

"umupo ka." sabi ko.

pagka-upo niya, bigla niyang sinabi....

"louie, is this about the engagement?"

"yes."

"ano bang gusto mong mangyari?" jao

"let's get married."

"louie? you serious?"

"yeah. i already made up mind." i said...

"louie.. nabibig--"

"you wanna marry me or not?"

"louie...." and then he hug me, tightly. "thank you... i guess."

mahaba na rin ang gabi at medyo mahaba narin ang napag usapan namin ni jao. napag usapan rin namin na bukas na bukas rin ay sasabihin na namin sa kanila.

bago kami nag hiwalay, upang umuwi na..

he kissed me on my right cheek then i smiled at him.

"mag ingat ka." he said nung pag pasok ko sa kotse.

"ikaw rin, jao." at isinara ko na yung pinto at pina-andar yung kotse.

habang nag mamaneho pa-uwi, na papa-isip ako. tama ba 'tong ginagawa ko? tama ba yung desisyong nagawa ko. hindi ko maintindihan.

sa sobrang occupied ng utak ko, di ko napansin yung lalaking tumawid at napapreno na lang akong bigla.

at biglang may nag flashback sa utak ko.... may bigla nalang ako naalala.... ilang minuto ang nakalipas bago ako bumaba ng kotse.

tumakbo ako sa harap ng kotse..

"manong, pasensiya na po, di ko po sinasadya."

"naku naman, paano na yung paninda ko." sabi ni manong. isa siyang mambabalut, kasi may nakita akong itlog na natapon mula sa lalagyan.

"aahm. manong, dadalhin nalang po kita sa hospital."

"aaarraaaay koo, araay ko." bukang bibig niya. kaya pinasakay ko na siya ng kotse at idinala sa pinaka malapit na ospital sa lugar na iyon.

....

...

tinawagan ko na sina tito upang malaman nila ang kalagayan ko at kung anong nangyari sakin.

..

nang nasa hospital na kami, inutusan ako ni manong mambabalut na tawagan ang kanyang asawa't anak.

minutes later dumating si tito edward and papa, to check up on me at sa nasagasaan ko.

"louie, you okay?" tito edward asked. "wala bang masakit sayo? ano?"

"tito, i'm fine.. yung pinoproblema ko, ay yung nasagasaan ko."

"don't worry hija, kami na ang bahala." sabi ni papa.

i looked at him "thanks pa." and smile

maya't maya ay dumating na yung pamilya ni kuya mambabalut.

"nasaan ang asawa ko?"

di ako makasagot, kasi medyo kinakabahan ako. kaya si tito nalang yung kuma-usap. maya't maya ay bigla nalang siyang lumapit sakin at *paaak!* OoO sinapal niya ako.

"sorry po, di ko po sinasadya..."

"Lina! tama na, galos lang meron ako" sabi ni manong mambabalut.

matapos ang eksenang yun ay kinausap siya at ang kanyang pamilya ng mabuti ni tito edward and papa, ipinaliwanag nila na yung pamilya na namin ang sasagot sa mga nasayang na paninda nila at bibigyan nalang namin sila ng bagong puhunan para sa bagong negosyo nila at nangako din sina tito at papa na bigyang ng scholarship ang lima nilang anak hangga't sa makatapos sila sa pag aaral. tumahan na rin yung asawa ng mambabalut at di na raw nila ako kakasuhan. kasi ito yung ultimatum nila.

pero as for me. hindi ko alam kung ano yung nag hihintay saking mangyari.

umuwi na kami at sumabay na ako kay papa, kasi gusto ni tito na siya nalang raw ang magmaneho ng kotse ko ng dahil sa nangyari.

....

...

habang nasa loob kami ng sasakyan ni papa, may konting katahimikan..

kroo

kroo

kroo

"aahm. pa, sorry po." pag hingi ko ng paumanhin

"you don't have to say sorry. it was an accident elouise... at elouise, saan ka ba nanggaling at lumabas ka ng ganitong oras?"

"aahhmm. pa.."

"elouise."

"pa, i went out to see jao."

"and why? bakit boyfreind mo na ba siya? kala ko ba ayaw mong magpakasal sa kanya? ano mo ba siya anak?"

si papa naman, daming tanong, nakipag-kita lang, boyfriend na agad, di ba pwedend 'fiancee' na? sabi ng utak ko..

"ahm. basta po pa.. bukas ko na po sasabihin.. kapag kumpleto tayo."

"pumapayag ka ng mag pakasal?"

"pa?"

"com'n elouise, i'm your father, please. sabihin mo na." nag papacute si papa.

"okaaay... fine pa, pumapayag na ako."

"you better tell your grandpa, right away, first thing in the morning 'cause, he'll be leaving tomorrow to tel' aviv for a business meeting."

"ahhmm.. okay pa."

....

finally nasa bahay narin kami..

dumeretso na ako ng kwarto dahil pagod na pagod na ako.

after i took a shower and put on my clothes, i checked my twitter acct. first and see 'connect-interaction' nag tweet sakin si jessi

@ElouisePee @ysaBELLA girls DMed you. <3

pati rin si jao

@ElouisePee good night, sweetdreams! <3 :)

then after that, nilagay ko na yung cellphone ko sa side table at humiga na sa kama upang matulog.

seconds later, biglang tumunog cellphone ko. di ko na pinansin, kasi pagod na pagod na nga ako, kaya pinabayaan ko na. ipagpabukas ko nalang.

..

..

..

..

*TO BE CONTINUED....

A.N. --> twitter acct. not real, gawa-gawa lang for the story. :) v^_^