Een verlegen meisje. Een stoere jongen. En een familie. (Twilight fan-fic)

Esme en Carlisle

Edward p.o.v.

We wachten bij de auto op Renesmee. Het was raar om opeens vader te zijn maar het verwarmde ook mijn hart. Renesmee en EJ waren gemaakt door onze liefde. Dat verwarmde mijn hart en toen zag ik mijn dochter aankomen lopen.

Ze leek heel erg op Bella. Bijna een kopie. EJ leek weer heel erg veel op mij. Renesmee was bijna bij ons toen EJ een arm om haar schouder sloeg en mee liep. Ik kon hun gesprek makkelijk horen.

'Ik heb een meid ontmoet. Ik denk dat ze me mate is.' zegt EJ. Renesmee rolt haar ogen. 'Echt waar Nessie ik meen het.'

'Tuurlijk.'

Renesmee begint te glimlachen en dan voel ik iets warms mijn hand pakken. Ik kijk naar de vage schaduw. Ik kan haar net niet zien. Ik geef een kneepje in haar hand.

Renesmee kijkt ook naar wat ik denk Bella is.

'Hoi mam.' zegt Renesmee vrolijk.
Jasper die aan de andere kant naast mij staat springt op en Renesmee begint te lachen.
Jasper steekt zijn hand voor zich uit en dan word die weggetikt.

'Ja daar is ze...' lacht Renesmee.

'Ben ik de enige die flipt omdat onze zus hier is maar we haar niet kunnen zien,' vroeg Jasper. Dan verdwijnt de druk in mijn hand.

'Dank je Jasper,' grom ik terwijl ik naar mijn hand kijk die nu leeg is. Dan voel ik een zachte kus op mijn mond waardoor die automatisch in een glimlach veranderd.

'Nu is ze weg.' zegt Renesmee. 'Ze heeft beloofd erbij te zijn als we opa en oma ontmoeten.'

We knikken en stappen in terwijl Renesmee en EJ achter ons aan rijden kijkt Rosalie me aan.

'Hoe voelt het nou om vader te zijn?' vroeg Rosalie.

'Anders... Hoezo?' vroeg ik haar.

Rose negeert me en kijkt weer uit het raam.

We komen al snel aan bij het huis en we lopen naar binnen. Renesmee en EJ op onze hielen.

'MAM PAP.' Roept Emmet. 'WE HEBBEN BEZOEK.'

Pap en mam lopen de trap af en kijken ons aan en zien dan Renesmee en EJ.

'Mam, pap.' zeg ik glimlachend. 'Dit zijn je kleinkinderen. Renesmee en EJ.'
Renesmee rent gelijk naar Esmé toe en knuffelt haar terwijl EJ blijft staan.

Pap?

Ik kijk EJ gelijk aan.

Het spijt me. Ik kon mam redden maar dat deed ik niet.

Ik geef hem een glimlach en een knuffel. 'Het geeft niet zoon. Je was net geboren.'

Dan horen we opeens piano muziek.

Renesmee giebelt terwijl EJ glimlacht. Ik herken mams favoriete nummer die overgaat in mijn nummer voor Bella.

'En dat was mam's hallo.' zegt Renesmee glimlachend.