Een verlegen meisje. Een stoere jongen. En een familie. (Twilight fan-fic)

pizza maken

Isabella p.o.v. (12 jaar)

'Kom,' roept Alec.

'Wat? Waarom?' vraag ik opkijkend van me boek. Ik zat net lekker in papa's stoel. Ik zat er meer in dan hem zelf.

'We gaan pizza's maken.' zegt hij. Ik knik maar en sta op.

We lopen samen de keuken in waar, papa en mijn ooms met een raar gezicht zitten te kneden. Ik giebel. Ze kijken me met een glimlach aan.

'We maken veel pizza's voor je.'

Ik kijk naar de grote tafel. Er liggen wel vijftien lege deeg rondjes.

'Je mag ze zelf versieren. Dan bakken we er éé en de rest doen we in de vriezer.' legt oom Marcus uit. Ik glimlach knikkend en begin eerst overal tomatensaus op te doen. Dan doe ik overal SUPER VEEL kaas op. Dan salami, ham of bacon. Op sommmige doe ik ook wat groenten of champions.

Als ik klaar ben doen we de oveeige pizza's in plastic folie en ik de vriezer. Dan stoppen we de pizza in de pizza oven. Ik kan niet anders zijn dan blij. Dit is zo lief van hun.

Nadat ik me heerlijke pizza heb gegeten. Zeg ik weltrusten en ga slapen. Ik vraag me af of die man er weer is.

Droom:

We vlogen door het bos. Ik op de rug van hem. Hij sprong van tak naar tak. Town stopte hij. Hij zette me voorzichtig neer op een stevige tak en ik hield me vast. Ik keek rons en het was prachtig.

'Wauw.'

'Ik weet het.' zegt hij glimlachend. Zijn stem is zo prachtig.

'Eddie,'

'Ja, lief.'

'Zullen we hier huiswerk gaan maken.'

Eddie grinnikt. 'Als jij dat wil, Bella'

Ik word wakker en kijk naar het plafond. Waarom is hij niet echt... Ik stap uit bed en loop naar de badkamer. Met een zucht begin ik mijn haren te kammen en kleed me aan in een broek met een één schouder shirt. Dan loop ik naar de keuken toe waar ik tosties maak. Ik eet ze snel op voordat ik naar de troonzaal toe loop. Als ik binnenloop kijken veel wachters, vooral mannelijk mij aan. Hun ogen worden zwart. Snel loop ik naar papa en mijn ooms toe Pap opent zijn armen en ik ga gelijk bij hem op schoot zitten. Hij slaat zijn warme mantel om me heen en kijkt boos naar de wachters die gelijk weg kijken. Ik leg mijn hoofd op papa's borst.

'Waarom draag je geen jurk, Isabella?' vraagt papa.

'Ik wou geen jurk dragen.' 

Papa zucht.

'Oké dan meisje.'

Aro p.o.v.

Ik roep alle mannen waarvan ik weet dat ze wat voelen voor Isabella. Alleen aantrekkingskracht voor haar uiterlijk. Ik laat mijn Isabella niet zo verleiden.

Ze staan allemaal nerveus op een rij.

Ik raak hun handen aan en zie hun gedachten als Isabella langs loopt. Soms in een jurk maar de gedachten zijn erger als ze in een broek en shirt loopt.

Ik haal diep adem.

'Zoals jullie wel gemerkt hebben begint mijn kleine Isabella op te groeien.'

Ze knikken allemaam tegelijkertijd.

'Jullie weten dat ze heel dierbaar voor mij is.' Ze knikken weer.

'We weten ook dat niemand van jullie haar mate is.' zegt Marcus.

Een aantal knikken. Anderen zuchten teleurgesteld.

'Daarom zijn jullie gedachten niet acceptabel.'

Sommige mannen verstijfen.

'Jullie stoppen met het kijken naar mijn nichtje of ik zorg er persoonlijk voor dat jullie nooit meer kunnen kijken.' gromt Caius.

'Rustig Caius.' zeg ik en hij zakt terug innzijn stoel.

'Ik wil niet dat jullie ooit zo over haar denken en zeker niet naar handelen.'

Ze knikken allemaal behalve Alec.

'Alec?' vroeg ik.

Hij kijkt me aan. 'Wat als Isabella begint?' vroeg hij.

Ik zie sommige mannen glimlachem bij het idee.

'Dat zal niet gebeuren.'

Hun glimlach vervallen.

'Ik ga ervan uit dat jullie je als heren gedragen.'

Ze knikken.

'Jullie mogen gaan.'

Iedereen is binnen een paar minuten weg.

Ik loop weer naar mijn stoel.

'We moeten Isabella's mate vinden.' zegt Marcus.

'Dan gaat ze weg.' zeg ik langzaam. 'Ze groeit zo snel op.' zegt Sulpicia die binnen loopt. Ze loopt naar me toe en gaat op me schoot zitten.

'Het komt wel goed, Aro.' stelt ze me gerust.

Ik knik.

'Ze vinden elkaar vanzelf.' zegt Caius. 'En dan laten we die jongen goed voor haar zorgen.' gromt hij. 'Anders is hij dood.'

Ik knik. Dat is een goed idee.

'Vergeet niet dat het haar mate is.' zegt Marcus.

Dan gaan we weer verder met ons werk.