Een verlegen meisje. Een stoere jongen. En een familie. (Twilight fan-fic)

Zijn bezoek

Carlisle p.o.v.

Ik pakte me tas in en liep naar beneden.  Ik keek naar Rosalie die verdrietig naar het flesje in haar handen keek. Het werkte niet.

'Familie overleg.' zeg ik en ze lopen allemaal naar de eetkamer.

Rose blijft zitten.

Emmet loopt binnen en neemt haar in zijn armen. Ze begint te snikken.

'We luisteren vanaf hier wel.' fluistert hij. Ik knik.

Ik kon niet anders dan verdrietig zijn. Op de één of andere manier werkte het drankje niet.

Ik denk dat we iets vergaten te doen.

'Wat is er aan de hand?' vroeg EJ.

'Ik kreeg een brief van de Volturi.' zeg ik als ik zit.

Ze kijken me allemaal nieuwsgierig aan.

'Ze willen dat ik ze kom opzoeken. Er is daar iemand die me wil ontmoeten.'

'Oké. Dan gaan we pakken.' zegt Alice op springend.

'Ze willen dat ik alleen kom Alice.' leg ik uit.

Alice gaat weer zitten.

'Weet je zeker dat het verstandig is om te gaan?' vroeg Renesmee. Ze keek naar beneden. 'Mama zei altijd dat we daar niet naarrtoe moesten gaan.'

Ik kijk Renesmee aan met een kleine glimlach in de hoop haar gerust te stellen.

'Aro is een ouwe vriend van me. Hij zou me geen kwaad willen doen.'

'Oké opa.' zegt ze.

Ik kan niet anders dan glimlachen erom.

'Wanneer kom je terug?' vroeg Jasper.

'Dat weet ik nog niet.' geef ik toe. 'Ik ben binnen een maand wel terug. Ik bel jullie wel om te zeggen wanneer ik naar huis kom.'

Ze knikken.

Met een glimlach pak ik me tas op en geef iedereen een knuffel.

Ik doe me jas aan en geef Esmé dan een kus voordat ik mijn mercedes in stap.

*Na de vlucht*

Ik stap het vliegveld uit en loop snel naar me auto.

Dan begin ik te rijden naar Volterra.

Het land van Italie was prachtig. Ik kwam er graag. Net zoals Volterra had het een oude stijl en voor mijn gevoel veranderde er niet veel de afgelopen jaren. Het enige jammere eraan is is dat we hier als echte vampiers binnen moeten blijven of met getinte ramen moeten rijden.

Ik kwam aan bij Volterra en kon niet anders dan genieten van het zicht. De oude stad was echt prachtig.

Ik liep snel de Volturie binnen en werd begroet door de receptioniste.

'Hallo, hoe kan ik je helpen?' vroeg ze.

'Ik ben Carlisle Cullen.' zeg ik.

Haar gezicht veranderd en ze knikt.

'Als u mij wilt volgen.'

Ze loopt achter de balie vandaan en loopt de gangen in. Ik weet gelijk waar we naartoe gaan. De troonzaal. Ik volg haar ook al weet ik de weg al.

Ze duwt de deuren open en loopt naar binnen.

'Meester. Carlisle.' zegt ze en dan loopt ze weg.

Ik kijk naar Aro, Marcus en Caius.