DEĞİŞEN SEVGİLİM

9- ASİ KIZ 2

çantamda bir kaç tane sprey boya vardı. Eski metronun arkasına yaklaşmıştım. Çantamdan öncelikle siyah sprey boyaya yer verirdim hep. İlk önce siyah boyayı alıp boş kirlenmiş duvara sıkmaya başladım. Duvarın bir kısmı simsiyah olmuştu. Siyahın üzerine mavi mavinin üzerine mor. Sadece o an ki durumumu yansıtmak istyordum. Karmaşa, hüzün, kin, öfke... O an beynimde ne varsa oraya yansıtmak istiyordum. Braz sarı lacivert kırmızı... Baya karışmıştı. Çözemeyeceğim durumlar onları ifade ediyordu...
Güvenlik seslerini duyunca hemen arkamdan birisi "hızlı yürüsen iyi olur " dedi. Beni koruyacak ailemde yoktu. Başımı derde sokmamak için oradan hızlı adımlarla uzaklaştım.
Metronun önüne gelince, ceketimin kapşonunu başıma geçirip kulaklığımı taktım, müzik dinlemeye başladım. Saate baktığımda 10:30 u geçiyordu...
Eve vardığımda saat çoktan 11 olmuştu bile kapıyı açıp eve girdiğimde kanepeye yığılıp uyuya kaldım...
ERTESİ SABAH...
Uyandığımda saat 7:30 du okula geç kalmamak için hızlı giyindim. Evden çıktığımda Beal'ın arabasını gördüm. Benden hemen sonra onlarda çıkmıştılar. Fakat onlar arabayla ben ise yürüyerek gidiyordum.
Okula vardığımda ilk derse çoktan girilmişti. Etrafa baktığım zaman misafir öğrencilerin geldiğini gördüm. Ve onu gördüm. Dün akşamki çocuk. Yeşil gözleri kahverengi saçları vardı. Sağ kulağında siyah küpe ve aiyah bilekliğinin üzerinde çapa vardı. Benim bilekliğinin aynısıydı. Peki bu çocuk kimdi? Hoca isimleri tek tek sayarken gösteriyordu. Ve en sonunda da göstererek buda "Rayn" dedi. İsmi Rayn'dı demek. Ve hemen ardından Bay Zac (zek) beni tanıttı."Arkadaşlar buda Mia sınıfın ve okulumuzun başkanıdır. Spor faaliyetleri ve müziğinde aynı zamanda da başkanıdır." Değince şaşırdım ve Bay Zac'e sordum. "Geçici öğrenciler değiller mi?" Dediğimde sert bir şekilde "Hayır!" Cevabını verdi. Aslında bi nevi mutlu olmuştum. Bu Rayn denen çocuk ilgimi çekmişti. Birden kendime gelip; Bana neler oluyor böle? Dedim kendime. Bay Zac yerime oturmamı sölemişti ve yanımda Rayn oturacaktı. Oturduğum sıraya geçmişti. İçten içe gülüyordum. Arkaya doğru yürüdüm ve yanına oturdum. Bir şey dememişti. Pek konuşkan değildi demek ki. Çok güzel bir fiziği vardı. Sporcuydu, bundan emindim. Birden kapı çalıp basketbol koçumuz Bay Hundson (hantsın) girdi. İlk önce özür dileyip "Mia basketbol takımını tenefüste toplayıp hemen yanıma geliyorsunuz!" Dedi ve sınıftan çıktı. Belli ki kötü bir şey olmuştu. Bay Zac bana dönüp "Yine naptın Mia?" Dedi ve sinsi bir gülümseme attı. "Bu sefer benim suçum yok." Deyip iki elimi yukarı kaldırıp...