Adını Aşk Koydum

Bölüm 7

Ege yavaşça kantine girdi ve sıcak çikolata alıp masamıza geldi. Neden geldi beni mi görmek istedi? Ah! Yağmur salaklık yapma! En yakın arkadaşı Selin şuan masada oturuyor tabiki gelecek.

Selam millet! Diye selam vererek oturdu masaya. Hep böyle şımarık mıydı? İnsan bi el falan sıkışır.

'Eeee Yağmur bugün hiç çarpışmadık' diye bana takıldı. Kim oluyor bu çocuk sanki kırk yıllık arkadaşız samimiyete bak hele!

'Evet çarpışmadık bu demek oluyor ki sakarlık yapmadan da yaşayabiliyormuşsun' diyerek sanki zafer kazanmış gibi yüzümdeki gülümsemeyi saklayamadım. Dudağını yukarı kıvırarak 'sana çarpmak büyük zevk prenses' diye cıvıttı yine. Ahh bu çocuk beni kendine çekiyor. Bir insan bu kadar çekici olabilir mi? Hem sinir oluyordum hem de hoşuma gidiyordu kafayı sıyırmış olmalıydım.

Ben sınıfa çıkıyorum diyerek masadan kalktım. Ege: 'bekle beni' diyerek sert ses tonuyla beni bastırdı. Ne yapmaya çalışıyor bu veliaht?

Birlikte sınıfa çıkarken bana bakarak 'güzelliğinin sırrı nedir? Beni sana çeken birşeyler var diğerlerinden farklısın' dedi. Kalbime ne oluyordu? Hızlı çarpmaya başlamıştı. Dalga geçer gibi gülümseyerek 'her kızı tavlamak için bu lafımı söylersin yoksa daha iyileri de var mı?' Diyerek üste çıktım yoksa dilimi tutamayıp herşeyi koyverip ona karşı düşündüklerimi söyleyiverecektim.

'Sen beni azarladın yetmedi sana çarptığım halde bana gülümsedin sen farklısın ister inan ister inanma seninle iyi anlaşacağız prenses' dedi ve eliyle rüzgarla uçuşan saçlarımı düzeltti.

Kalbiimnmm!

Hemen sınıfa çıkmalıydım kıpkırmızı olduğumdan emindim. 'Görüşürüz' diye gülümsedim ve ayaklarım havada sınıfa uçtum. Ahhh! Ne oluyordu bana?.