Karanlık bir gecede dışarı çıktım. Sokaka lambalarının loş ışığı gecenin zifiri karanlığını bir keskin bıçak gibi kesiyordu. Ansızın yağmur yağmaya başladı. İri, tombul yağmur damlaları bedenimi ıslatıyor, beni üşütüyordu. Daha hızlı yürümeye karar verdim. Yağmur damlaları daha hızlı yağmaya başlarken istediğim yere varmıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kapıdan içeri girince karşımda kocaman saat , ters takılmış, çivisi sökülmüş tablolar kırık aynalar vardı. Merdivenden yukarı çıktığımda sadece "O" ve ben vardık. O'nuiliklerime kadar hissediyordum.
Yan odadan duman çıkmaya başladı. Oise gizlenmiş beni seyrediyordu. Sonra piano çaldı. Perde aralığından dışarı baktı. Gülüyordu. Yolda diğerini gördüğü için. Artık vakti gelmişti. Sokaktaki ışıkları toplayıp evlerden aydınlığı çaldı. -O'nu görenler fazla değil. Fazla insanlara gözükmeyi sevmez.
- Genellikle sizin haberiniz olmadan eşyanızı alır ve siz fark etmeden geri yerine koyar.
