TGA: The Lost Ultimate Hacker Assassin

Chapter 13: Burial

-THIRD PERSON'S POV-

Araw na ng libing...

Nandito ang lahat ng kakilala nila ni Lucas sa TGA cemetery, pati sila Purple Blaze at Leigh ay talagang lumipad pa galing Pilipinas.

"You may now rest in peace." Saad ng pari.

Tahimik lang ang lahat maliban kay Farah na noong isang araw pa iyak ng iyak.

"Dadddyyyy!" Tawag niya sa ama na ngayon ay nasa loob na ng kabaong at kasalukuyang binababa na sa lupa.

"Nooo, daddy! Don't leave me, please! Daddy! Promise I'll be a good girl. Dad!" Sambit niya habang umiiyak.

Nagpapasag din siya sa hawak ni Nyx at Xyrene. Kung noong mga nakaraang araw ay tahimik lang siyang umiiyak, ngayon ay hindi na.

"Shhh, darling. Stop crying, please." Mahinahon na saad ni Nyx kai Farah.

"B-but, tita... T-they're taking dad a-away from m-me.." Parang batang sumbong niya habang nanginginig ang labi nya dahil sa pag-iyak.

"Darling, you're father is now dead.. We need to burry him, you have to say goodbye to him now, so that, he can go now to heaven." Paliwanag ni Xyrene sa bata.

"Mom, is that t-true?" Baling niya sa ina na nasa tabi lang din nila.

"Yes, s-sweetie. Bid your goodbye now." Malungkot na sagot naman ni Zeryll.

Kumalma naman si Farah pero patuloy parin ang pagdaloy ng luha niya. Umiiyak siyang lumapit sa kabaong ni Lucas na ngayon ay nasa baba na.

"D-daddy..." Tawag niya sa taong nasa kabaong. Nanatiling tahimik ang lahat na nasa sementeryo at nakinig sa sasahihin ng bata.

"I will s-surely m-miss you, d-dad.."  Umiiyak na sambit ng bata. Di maiwasan ni Zeryll na mapapikit para pigilan ang luha niya sa pagtulo. Lubos siyang naaawa kay Farah at lubos din siyang nasasaktan para sa bata.

"Dad, I wish you'll be happy on where you are right now. Please be my guardian angel that will guide and save me all the way, just like what you used to do."

Inilabas ni Farah ang isang tangkay ng puting bulaklak saka ito inihulog sa kabaong ng ama.

"You may not be here physically, but you will still remain in our hearts and mind. I love you, dad."

*******

-Zeryll's POV-

"Sweetheart, come here." Tawag ko kay Farah na ngayon ay nakahiga sa kama ko. Sobrang maga na ng mata niya.

"What is it, mommy?" I hugged her.

"Everything will be alright, sweetie. As long as we're together." Alo ko sa kanya. Alam ko naman na nahihirapan pa siyang mag-adjust na wala na ang daddy niya kaya kelangan kong iparamdam sa kanya na hindi siya nag-iisa.

"Don't leave me, mom." Mahinang sabi niya sabay yakap ng mahigpit sa akin.

"Oo, sweetie. Hinding-hindi ka iiwan ni mommy kaya kung saan si mommy nandun ka din. Sweetie, I decided na dito na tayo manirahan. Wala na kasi tayong babalikan doon kaya mananatili na tayo dito sa France since nandito ang work ni mommy. Okay lang ba. Dito ka narin mag-aaral."

"Okay lang ako, mommy. Kahit saan pa tayo magpunta basta magkasama tayo, okay lang." Matipid siyang ngumiti sakin.

"Aba! Nakapagsalita ka ng Tagalog, sweetie. Bago yan ah." Puna ko sa kanya. Hindi kasi ako sanay na magsalita siya ng puro tagalog sa sentence niya.

"Naisip ko rin kasi mommy na, I should not act like a spoiled baby anymore. So I'll not be speaking conyo anymore to make lambing to you and daddy. I'm old na mommy. I'm turning 5 two days later so I should act on my age na."