Hızla arkamı döndüm ve güzel yüzlümün gözlerinin içine odakladım gözlerimi.
-"Aşkım,hatırladın.Bizi hatırladın."
Gözlerimin içine baktı.O gözlerde,yıllardır aradığım aşk,sevgi ve merhamet vardı. O gözlere bakınca içim sıcacık oldu. Kısa kesilmiş olan saçlarının arasında gezdirdim parmaklarımı.Ayaklarımı yerden kesiyordu bakışları.O gözler,beni benden alıyordu.Sanki üzülen ağlayan ben değilmişim gibi mutlu oluyordum. Tüm derdimi tasamı unutturuyordu o gözler bana.Gözleri yavaş yavaş kapanmaya başladı.Korkuyordum. Beni bırakıp gitmesinden korkuyordum. Gitmezdi,değil mi?Gitmesin.
-"Nisan,aşkım."
-"Seni Seviyorum."
Son sözü bana 'seni seviyorum' oldu. Gözleri kapandı ve cennete gitti güzelliğim. Çok erkendi,gitmek için çok erkendi. Yüreğimde hissettiğim yoğun acı ile baş etmek mümkün değildi.Fakat hissettiğim acı bu sefer kriz değildi,bu acının adı sevdiğin kişinin ölmesiydi.
-"Nisan...Sinan bey,sizi dışarıya alalım lütfen."
Neslihan'ın söylediği sözler kalbime bir hançer vurdu.Nisan,gidiyordu. Benden gidiyordu... Kalbimden gidiyordu... Hayatımdan gidiyordu... O,gitmişti...
Yere çöktüm.Bu sondu.Bu yolun sonuydu. Bu yoldan dönüş yoktu.Çıkmaz bir sokaktaydım ve çıkış yollarım tıkanmıştı. Nisan,gitmişti ve geri dönüşü yoktu. O,cennete gitmişti.
Gözlerim,yavaş yavaş kapandı.Aşk,en sonunda devirmişti benide...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*Şu an izlemekte olduğunuz gıf tamamen bana aittir.
