Düş Rengi

Bölüm 19 "Düşünceler"

Birkaç gün sonra...

"Bu çocuk kesinlikle dengesiz!"

Omzumdaki sızlamaya aldırmadan pansumanımı bitirip oda içinde dolanan Ece'ye başımı çevirdim. Arden ile aramızda olup biten her şeyi ona anlattığımda beni çoğunlukla şaşkın bir ifadeyle dinledi ve onunla olan son konuşmamıza tepkisiyse, şimdi ortaya çıktı.

"Anlam veremiyorum." diyerek omuz silktim. Bu hareket tekrar omzunun sızlamasına neden oldu.

"Çok anlamlı bir mesele değil zaten. Bu çocuğun sevgilisi olduğuna emin misin peki?"

Hızlı davranıp evet diyecekken duraksadım. Sonuçta elimde gözle görülen bir eminlik yoktu. Birkaç söylem ve duyduğum bir telefon konuşması beni bu yöne biraz yönlendirmişti fakat ne Arden'den bunun onayını aldım ne de bahsi geçen kızı gerçekte gördüm.

"Emin değilim." dedim tereddüt ettiğimi Ece'den gizlemeyerek. Ece oda içinde dolanmayı bırakıp yan tarafımda ki sandalyeye geçti.

"Ayriz'den duyduğunu söylemiştin. O kızın dediği hiçbir şeye inanmam ben. Zaten seni de beni de pek sevdiği de söylenemez."

Ece gözlerini kısarak bir noktaya odaklandığında, zihninde Ayriz'i canlandırdığını fark ettim. Haklıydı. Ayriz'in Arden'den çok bu hayali sevgiliden bahsetmesi durumu bana karşı kullanmak istediğinin kanıtıydı. Buna rağmen, eksik bir şeyler vardı.

"Ama yinede... Arden'in konuşması gerekir." dedi Ece, aklımdan geçenleri okumuş gibi. Sonra gözlerini odakladığı yerden çevirerek bana döndü. "Arden'den bunu beklemek de biraz zor tabi. Aslında bu erkeklerin özünde olan bir şey bence. İstediklerini yapıp her davranışı sergilerler ama iş açıklamaya geldiğinde, kaçarlar."

Ece'nin sonlara doğru yükselen sesi ve çatılan kaşlarına bakarak tepkisini anlamaya çalıştım.

"Yani bazılarında bu gibi bir sorun olduğunu düşünmüyorum..." diyerek konuşmaya başladım. Ece çatılmış kaşlarını düzelterek düz bir şekilde bana baktı. Gözlerimi birkaç saniyeliğine ondan kaçırdım.

"Mesela Mirza. Açık sözlü biri ve ne düşündüğünü gizlemeden direkt söyleyen bir erkek."

Ece'ye örnek olarak ikizimi göstermek biraz bencilce bir düşünce gibiydi. Fakat çok da doğru bir söylemdi. Ece cümlem biter bitmez Mirza örneğime göz devirdi ve oturduğu yerden kalktı.

"Genel olarak aklından geçen düşünceleri farklı olduğu için, bu açık sözlü olma özelliği onu küstah birine çeviriyor. Çoğunlukla patavatsız ve bazende boş konuşma. Mirza çok iyi bir örnek olmadı bence."

Uzun cümlelerinin ardından soluklanan Ece'ye dikkatle baktım. Mirza ile aralarında oluşan gergin elektiriğin sonucunu ya da hangi evrede oluşunu çok merak ediyordum. Ona bunu sormak için can atsam da doğru olup olmayacağı konusunda da kararsızdım.

"Mirza farklı biri." dedi fısıltı gibi çıkan sesiyle. Merakıma yenilip ona durumlarını soracakken, odanın kapı tarafından gelen sesle ikimizde kafamızı o yöne çevirdik.

"Öyleyimdir."

Mirza munzur gülüşü ve parlayan gözleriyle Ece'ye baktı. Ağır ağır attığı adımlarla oda içerisinde ilerlerken Ece'den önce ona ben çıkıştım.