His Martyr Wife [COMPLETED]

PROLOGUE

PROLOGUE

"Chris, Ano ba! Nasasaktan ako!" daing ko nang hilahin niya ako palabas sa kotse at saka kinaladkad papasok ng bahay. Ang higpit ng pagkakahawak niya sa kamay ko dahilan para mamula ito.

"Chris! ANO BA!? Why the hell did you do that!?" I shouted, di ko na napigilan ang sarili ko.

Ngumisi lang siya sa'kin na para bang sinasabi niya na ako pa ang may lakas ng loob para tanungin siya.

"Why!? HA-HAHAHAHAHA! Magmamaang-maangan ka pa!? I SAW YOU, NATHALIE!? I SAW YOU!? I SAW YOU WITH THAT F*CKING ASSHOLE!? NOW TELL ME! TELL ME NATHALIE!? What the hell did you do with him!?" Napaatras naman ako dahil sa pagsigaw niya.

"What!? I didn't do anything Chris.Na-Nakikipag-usap lang yung tao" Naguguluhang sagot ko, Hindi ko alam ang sinasabi niya. I am just talking to a new friend dahil wala akong makausap sa party na yun dahil iniwan niya lang din ako sa kung saan.

"Oh really?huh?Ano, Ano ang pinag-usapan niyo? Did he told you his address para dun kayo gumawa ng milagro!?HA!? Did he talk dirty to you huh!? TELL ME! DID HE!? HUH!? TELL ME B*TCH TE---" I slapped him. Di ako makapaniwalang kahit hangang ngayon, yan pa rin ang ikinagagalit niya, Yan pa rin ang pinaniniwalaan niya.

Ganon ba talaga kababaw ang tingin niya sa'kin?

"What if I'll tell you, Yes!? ANO!? YES HE TALK DIRTY!? YES HE DID GAVE ME HIS ADRESS!? THEN NOW WHAT!?" Di ko na mapigilang ilabas yung inis ko. Naiinis ako sa sarili ko, sa emosyon ko.

"You're such a b*tch" I heard him mumble at saka nakita ko ang pandidiri sa nga mata niya. Ganon na lang ba yun? Ganon na lang ba kadali ang lahat?

"Why? Ikaw lang ba ang may karapatang mambabae, ang manloko!? I have the rights too, Chris. I have!? So what if I'm flirting with that guy!? You left me there!? You chose to flirt with those sluts , You chose to be with that Slut! You CHOSE THAT SLUT! YOU CHOSE HER! SHE'S A SLU---" My tears fell as I feel the pain when he slap me.

"Never.Call.Her.In.Names." I smiled--- a fake one.

"I'm your wife. I'm the one whom you married! Hindi siya!So why do you keep on hurting me,Chris?" Tuloy-tuloy lang ang bagsak ng luha ko habang sinusuntok ko siya sa dib-dib.

"Wala kang karapatang umangal. Baka nakakalimutan mo? ikaw ang unang sumira sa buhay ko!?" He grabbed my hands away from his chest and pushed me. Muntik pa akong matumba dahil sa lakas ng pagkakatulak niya.

Wala na akong nagawa nang tuluyan na niya akong talikuran at saka iniwan. My knees suddenly feel weak dahilan para mapaupo ako sa sahig. I cried all the pains out. Yun lang naman ang magagawa ko eh.

Ang iiyak lahat.

Sana nga ganon lang kadaling gawin lahat ng sinabi ko kanina pero hindi eh. Ang hirap kase mahal ko siya. Pero siya, Napakadali lang sa kanya ang saktan ako, nang paulit-ulit. Di ko naman sinasadyang wasakin ang buhay niya eh. Di ko naman pinilit si dad na ipakasal ako sa kanya. I am also a victim here pero... wala, ako pa rin yung nasasaktan.

I cried for hours, Hoping that the pain will be over, But it didn't. Instead, realities rush into my mind.

Tatayo na sana ako nang maramdaman kong biglang sumakit ang puson ko.

No...

Please...

I feel blood running through my legs.

Yung anak ko...

Chris... Please... Chris... save me... save us... Save our child.