His Martyr Wife [COMPLETED]

HMW Chapter 17: Casio De Mercedez II

HMW: Casio De Mercedez ( When The game started: TEMPTATION)

Nathalie's POV.

"Okay ka lang?" Tanong ni Nicolo habang nagsasayaw pa rin kami.

"O-oo naman." Pilit na sagot ko. Di ko kase mahanap ang mga tamang salita para sabihin ngayon.

I don't know what I feel. I- I just want to sit somewhere here and get drunk.

"You're not okay." Saad ni Nico.

"N-No. I'm okay." I lied.

"Gaga ka! I know you" di ko naman mapigilan ang mapayakap kay Nico nang mahigpit dahil sa nakita ko. He's kissing someone.

"Bakit ka umiiyak?" Di ko naman nasagot ang tanong ni Nico at saka ko pinunasan ang mga luha sa mata ko. Maybe I should ignore the pain even just for now.

"W-wala. Um, Nic masakit na kase ang paa ko. I-I'll just...---I need to go. I need some fresh air." Paalam ko at saka ako tumalikod at nagsimulang maglakad palayo kay Nico.

Sakit.

Letcheng sakit yan! Bakit ba kase parati na lang yan ang nararamdaman ko? Why do I can't feel some happiness even just for a single time.

Sh*t this tears.

"Hey... Nath?" Napaangat ako ng tingin at saka naman sumalubong sa'kin ang mukha ni Levis. N- Nandito rin pala siya?

"Umiiyak ka ba?" Tanong niya agad ko namang pinunasan ang luha ko at saka ngumiti--- a fake one.

"N-no. Ah... Ano, n-napuwing lang ako. So, you're here?" Pag-iiba ko ng usapan ayaw ko kaseng malaman na naman ng mga kaibigan ko yung nangyari. Sawa na rin kase akong makipagtalo sa kanila. Ayoko munang isipin yung kanina.

"Ah, yes. Actually our company was invited so I'm here to be a representative. Ikaw? Ba't ka nandito?"

"Uhm, I am a close friend of Kris--- I mean Veronica. She invited me." Saad ko.

"You're with him?. Aren't you?"

"Y-yea." Sagot ko naman. Di ko alam kung saan ako huhugot pa ng mga salita para lang maiwas ang topic sa kanya.

"Nath, I know you. May problema ka ba?" Di ko naman mapigilan ang maiyak. Ewan ko ba. Gusto ko nang tumigil sa kakaiyak kase nakakapagod na pero letche! Bakit naiiyak pa rin ako?

"Come maupo muna tayo dun." Saad niya pero umiling lang ako.

"N-no. Samahan mo'ko." I said as I grab him at lumabas kami sa room ng venue. Gusto kong umalis muna ako rito kahit sandali lang. Pagod na ako eh. Gusto ko munang takasan yung sakit na nararamdaman ko. Di naman niya mahahalatang wala ako kase busy siya sa iba.

"Saan ba kase tayo pupunta?" Tanong ni Levis.

"Samahan mo lang kase ako, ang kulet nito." Saad ko habang hinihila pa rin si Levis.

"Bigyan mo kami ng pinakamatapang na Vodka, kuya" saad ko dun sa bartender. Magsasalita pa sana si Levis pero pinigilan ko siya. Agad namang binigay ni kuyang bartender yung inumin at saka na kami umalis. Isa kase kami sa mga guest kaya free lahat dito.

"Nath, saan ba kase tayo pupunta? You know Nath, if you have a problem we can talk about it." Nilingon ko naman si Levis na parang naiirita.

"Levis, alam mo kung ayaw mo naman akong samahan, go! Umalis ka. Total sanay naman na akong naiiwan" inis na saad ko. Napabuntong-hininga naman si Levis sa ginawa ko. Tss.

"Fine, Baka mapaano ka pa. Tss." Napangiti naman ako sa sinabi ni Levis. Good.

Naglakad lang kami hangang sa marating namin ang rooftop nitong hotel at saka kami dun tumambay.

"O" saka ko naman ibinigay yung isang vodka sa kanya. Binuksan ko naman yung akin at saka ko yun nilagok. Para pa akong masusuka dahil sa lasa pero tinuloy ko pa rin. This would be the best way to run away from pain... For now.

"Now, what's your problem?" Tanong ni Levis at saka uminom ng kaunti sa vodka niya.

"Hahahahaha!!! Ha-Ha-Ha. Anong problema? Wala naman akong problema eh." Err... Para na yata akong baliw kase tumatawa ako tapos bigla-biglang may luhang dadaloy sa pisngi ko.

Naramdaman ko naman ang mga braso ni Levis na pumulupot sa'kin.

"Shhh... Just cry." Alo niya at saka marahang hinahaplos ang likod ko. Nanatili muna kami sa ganong posisyon. Hangang sa medyo tumahan na ako.

"Sorry Levis ah, sa'yo ko lang kase nasasabi lahat ng 'to" saad ko at saka uminom ng vodka.

"Levis? Bakit ganito? Bakit kahit gusto ko nang sumuko sa kanya... Mayroon pa ring nagtutulak sa'king dapat ipaglalaban ko siya? Levis, bakit ganon?" Di ko mapigilan ang pagtulo ng luha ko. A-Ang sakit kase eh.

"Levis, Bakit ba ako na lang parati ang nasasaktan? Ano bang kasalanan ko Levis? Minahal ko lang naman si Chris."

"Nath, alam mo... Diba ikaw na ang nagsabing sa tuwing nagmamahal ang isang tao, nasasaktan talaga. You want it. Kaya nagpapakatatag ka diba? Sorry Nath,kase di ko magawang sagutin ang mga tanong mo sa paraan ng gusto mong marinig. Kase di ko din naman alam ang sagot. Kase ikaw lang ang nakaka-alam niyan Nath. But I'm here... I'm here as your listener and as a friend." Nakangiti niyang saad. Napangiti naman ako sa sinabi ni Levis. Siguro nga.

Levis' POV.

"Hanu ka ba *hik* h-hindi naman ako lashing! Halika! Balik pa tayo dun, gushto ko dun Levis!" Napabuntong-hininga na lang ako dahil sa kakulitan ng lasengang 'to. Tch.

"Tch. Nath, we're almost in your room. Wag kang malikot" pakiusap ko sa babaeng lasing. Hayys. Wengya lang ganito pala talaga kahirap mag-alaga ng lasing.

"Di naman ako malishot ah. O, kaya ko nga malakad" agad ko naman siyang inalalayan nang muntik na siyang ma out of balance. Tch. Sobrang gwapo ko naman para maging P.A. ng lasing na'to.

Hindi naman ako nagrereklamo. I know how fragile was Nath is. She's broken, I know that.

I was about to help Nath to walk straight when I felt someone punched me.

"The heck!?" Agad ko namang tiningnan ng masama ang kung sino mang baliw na sumuntok sa'kin.

"That's for trying to steal my girl." Lee.tss. Napangisi naman ako.

"Pretending to be a good husband, Lee? Nice try." Pang-aasar ko sa demonyong nasa harap ko ngayon. Tss. He's the reason why Nath is always being in pain.

"Tch." At himala dahil di ako pinatulan ng gago.

"Remember what I said, Lee. Take care of her if you don't want to loose her." Saad ko at saka siya umalis. Matapos niyang kunin si Natg sa'kin. Damn, ang sakit ng panga ko. Tss.

"Hey? Are you with Nath?" Napailing na lang ako.

"Whoa! Amazona!? Napatawag ka!?" Napangisi naman ako ng tagumpay.

"Urgh! Damn Park! Asan si Nathalie!?" See? Amazona talaga 'to.

"Whoa! Easy Veronica. Hahaha. Ayon kasama na ng demonyo"

"What the hell!? Levis? Bakit mo naman hinayaan si Nath dun? Diba sabi ko ihatid mo siya sa kwarto niya!?" Nilayo ko naman nang bahagya ang cellphone ko sa tenga.

"Calm down, okay?. Tss. Wala na akong nagawa, sinuntok na ako eh." Sagot ko. Narinig ko naman ang pagkainis ni Nica sa kabilang linya at saka pinatay ang tawag.

I understand her, she's her friend. It is just natural for her to be worried. But I guess there's nothing to worry about.

-To Be Continue-