SUPERHUMAN

CHAPTER 25

Ever wonder kung ano ang pinagusapan ni Ria at ni Erol?

Ria's POV

It was the time when I caught him looking at her. I saw amusement and interest in his eyes. He was ready to use his super pero hindi niya itinuloy. He was willing to break the rule for her. His eyes were glued. As I looked at him, my heart was torn into pieces.

I looked away. Pinipigilan ko ang sarili kong luha. My mind is battling kung ano ang gagawin ko. I came back here to explain myself but I guess I was late.

Natauhan naman ako ng biglang tumunog ang speaker.

"All students shall go back to their dorms for the checking of their valuables and necessities. Classes will be dismissed early."

Pagkatapos niyon ay kinalabit ako ni Roan. "Chance mo na to Ria." Sabi niya sa akin.

I was hesitating kung itutuloy ko ba o hindi ang binabalak ko.

"Wag na lang kaya." Sabi ko sa kanya. Maybe he would not listen to me anymore.

"Ituloy mo na Ria, just try it. Ano nang kahulugan ng pagbalik mo dito kung di mo naman siya kakausapin?" may punto si Roan.

I decided to go back here to explain myself and for him. I thought when I get back I would see him sad but someone already makes him happy.

"Go na Ria, paalis na ata siya." Roan

Agad naman akong tumayo at nagdesisyon na ituloy na. I'll try. Pero nang makita ko kung saang direksyon siya patungo ay agad akong pinanghinaan ng loob. He was heading to Ana.

Pinilig ko naman ang aking ulo. I need to talk to him. It's my chance.

Agad akong tumakbo papalapit sa kanya at hinigit ang braso niya. Halata sa kanya ang pagkagulat. Nag-iba rin agad ang emosyon niya matapos niya akong makita. His eyes were full of nothingness towards me. I used to see his sweet and birght smile when he looks at me but now I see nothing.

"Please, let's talk." I said it more of a statement. Tapos hinila ko siya palabas.

In a glimpse, I saw Ana's eyes looking at us kaya hinigpitan ko ang hawak ko sa braso niya. Nang umalis ang tingin niya sa amin ay saktong tinanggal ni Erol ang paghigit ko sa kanya. Lumabas ako ng pinto ng kasunod siya.

Pumunta ako sa kung saan kami madalas magkita noon. It was memorable for me kasi dito ko siya unang nakilala.

Agad ko namang naalala ang tagpong yun.

Flashback

I was very frustrated when I got a penalty on my first day. Kundi ba naman dahil doon sa sauce na natapon sa ulo ng prof hindi ko sana nakuha ang penalty nato. I was sent to find all the medicinal ingredients into the forbidden forest.

Pinapunta ako sa field para sa makakasama ko na nabigyan rin ng penalty. I waited at the big tree na nasa sentro ng field. Sumilong muna ako don dahil mainit.

I waited there for 45 minutes pero wala pa din siya. Maybe he's not coming, I thought.

May nakita naman akong palaka. Agad ko naman itong itinaboy sa pamamagitan ng super ko. Tumilapon naman ito kaso sa muka ng isang tao.

Nakalagay yung palaka sa muka nung lalake habang nakapamulsa. Dahan dahan niya itong tinanggal sa muka niya at nakatingin sa akin ng masama. Itinapon niya sa akin pabalik iyong palaka kaya agad akong nataranta at pinatamaan ulit ito ng super ko. Pabalik na sana ang palaka sa kanya ng sinunog niya ito sa ere.