Jhazelle's POV
"We're here" i open my eyes then suddenly my eyes form into hearg shape (Pero kunyari lang yun)
"Ito yung Seoul Pa?"Grabe.Hindi ako makapaniwala.Napakaganda ng Seoul.
"Yeah.We're here in Seoul but we're in Busan,South Korea" paliwanag ni Papa.Napatango nalang ako.
"Dito tayo sa Busan magi-stay Pa?"tanong ko kay Papa habang i iniikot ka parin ang tingin ko sa paligid ng Busan.Napakaganda naman.
Wow lang.
"Yeah.Dito tayo titira habang magi-stay tayo dito sa Seoul.Medyo malapit lang 'to sa pinagtatrabuhan ko as Co-CEO." Pagpapaliwanag ni Papa.
"Napakaganda naman dito Papa"sinuklian ako ng ngiti ni Papa.
"Yeah.Atsaka kaya dito tayo titira kasi marami akong kaclose dito"
Kaya pala gusto ni Papa dito sa Busan kasi napaka dami niyang kakilala.Eh ako? Ni isa.Wala. TT.TT Kaja?
"Oh? Ilagay mo na 'yang maleta mo sa Kwarto anak.Ayusin mo na din yung kwarto mo"Tumango naman ako at tsaka kami pumasok sa loob ng bahay .
Napakalaki naman ng bahay namin.Nakakatakot kapag ikaw lang mag-isa dito.Lalo na kapag gabi.
"Aalis na ako Jhazelle.May meeting pa kami ng CEO ng BigHit Ent.Kailangan hindi malate.Bibigyan nalang kita ng pambili ng pagkain at pang-gastos mo"
kumuha si papa ng pera sa bulsa niya at tsaka ito binigay saken.Hinalikan ko si Papa sa pisngi at pagkatapos nun umalis na sya.
At ako lang mag-isa dito sa malaking bahay na ito. Help me TT.TT !
Pinilit kong wag matakot kahit ang totoo niyan takot na takot na talaga ako.
"Hayaan mo Jhazelle.Alalahanin mo na walang multo dito.Wag kang matakot.Matapang kang tao" sabi ko ng paulit-ulit habang iniaakyat ko yung gamit ko sa taas.
Hindi ako diretsong tumutingin sa taas habang hinihila ko yung maleta sa kwarto.Shete ,Pinagpapawisan na ako.Huhu ~
Safe naman ako na nakaakyat sa taas.Binuksan ko na ang pinto at bumungad sakin ang napaka-gandang imahi ng kwarto.
"Shet ang ganda ng kwarto ko.Heaven" napa-puppy eyes nalang ako dahil feeling ko,Mahihimatay ako dahil sa pagkamangha.Napaka yaman naman ni Papa dito sa Seoul.Imbis na dun sa Pilipinas.Simple lang ang bahay namin.
Inayos ko nalang ng kaunti yung kwarto at tsaka ko tinignan yung oras at nahiga sa kama.Ang lambot.
"10 minutes" sabi ko sabay pikit at sandali lang ay nakapikit na ako.
"I still love you Jungkook.." sabi ko kay Jungkook habang sya ay walang pakialam saken at hindi man lang ako tinitignan kahit na sandali lang.
"I don't love you.You may go out now.Nakikiusap ako Jhazelle,Ayoko na kitang makita pa"
Ang sakit naman..
"Ganyan ka na ba talaga kamanhid? Mahal natin ang isa't-isa diba? Bakit parang may masamang hangin na umihip sa puso mo at para bang nawala nalang bigla ang nararamdaman mo sakin?" any minute.Tutulo na ang luha ko dahil sa sinabi ko sa kanya.
"Tss.Lahat ng tao nagbabago Jhazelle.Tandaan mo yan.Hindi sa lahat ng bagay kailangan ikaw lang talaga.Napapagod din ako"
Sobrang sakit ng sinabi niya.
"Dahil aalis ka kaya ka nakipag-hiwalay? Pwede namang Long Distance Relationship ah?" Oo nga naman.Pwede naman ang Long Distance Relationship eh.
"Masyadong baduy Jhazelle.Umalis ka na bago pa kita masaktan" pananakot niya sakin.
Napatingin naman ako bigla sa kanya na kasulukuyang nakatingin sa malayo.Hindi sakin.
"Masaktan? Sinaktan mo na ako Jungkook sasaktan mo pa ako" hindi sya agad nakasagot.
Huminga sya ng malalim na para bang may gusto siyang sabihin pero hindi niya masabi.
"Umalis ka na"
Hindi ko pinakinggan ang sinabi niya sakin.
"Bakit ka ba ganyan Jungkook?" Pigilan mo ang luha mo Jhazelle.Pigilan mo.
"Umalis ka na"
"Please Jungkook.Mahalin mo ulit ako"
"UMALIS KA NA SABI! ANO KA BA JHAZELLE?!" Bigla akong napaatras sa pagsigaw niya.Ngayon ko lang syang nagalit ng ganitong sobra.
Nakatitig lang ako sa mata niya.at hinahayaan kong tumulo ang luha sa mga mata ko.
"Fine" tsaka ako tumango.
"Hindi na kita mapipilit.Yan anh gusto mo wala na akong magagawa.Sino nga ba ako para pigilan ka pa.Isa lang naman akong hamak na EX mo.Wala na akong karapata na lapitan ka kasi tapos na tayo.Sige! Tutal ito naman ang gusto.Magpakasaya ka sa buhay mo.Iisipin ko nalang na wala akong nakilalang Jeon Jungkook sa buhay ko" ngumiti ako sa kanya habang sya seryoso lang ang mukha na parang walang pakialam
"Minahal kita.Pero hindi mo na ako mahal.Sana maging masaya ka.Salamat sa lahat.Huling salita at pakita ko na 'to.Hindi na ako mangungulit pa.Bye" saka ako tumayo sa pagkakaluhod at diretsong binuksan ang pinto ng hindi na muling tinignan si Jungkook .
[Kring]
Shit.Ang tagal ko ng nakatulog.
It's already 4:00 in the afternoon.Ibig sabihin isang dalawang oras ako nakatulog.
Napanaginipan ko nanaman sya.Aish
[Kring]
Kinuha ko kaagad yung cellphone ko at pinindot ang answer
"Yoboseyo? (Hello?)" Pagsisimula ko.
"Si Papa 'to anak.Hindi mo siguro tinignan yung pangalan.
Si Papa pala.
"Waeyo? (Bakit) Pa? May kailangan ka ba? Napatawag ka."
"Meron akong kailangan.Pakidalhan naman ako ng Tatlong Pizza.Yung sa mamahalin.Gamitin mo muna yung pera na binigay ko ibabalik ko mamaya pagbigay mo saken."
Seriously? Ang takaw naman ata ng mga kasama niya at tatlong box pa ng pizza.Sa mamahalin pa ha? Grabe naman. -.-
"Okay Pa.Akin na yung Address"
"Sige.Itetext ko nalang sayo"
"Ne Appa (Yes Daddy/Papa)" hindi ko na narinig yung sagot ni Papa.Binaba niya na.
Matapos nun,nilapag ko sa lamesa yung cellphone at nag-ipit ng simple.Nagsuot ng ripped jeans at white tshirt.Konting lipgloss.Ang huwala!
"Ganda ko talaga" sabay hawi ko sa buhok ko na nakaipit.
---
Next Chapter.
BINABASA MO ANG
Miss Right [Jungkook FF|EDITING
Fanfiction"Naging masaklap man ang pagmamahalan namin noon.Bawing-Bawi naman na ibinigay samen ni Lord ngayon.Tila parang binigyan talaga kami ng tamang panahon para maipakita sa harap ng altar na kami na talaga.Marami pang pagsubok ba dumating.Ang lahat ng i...
