Gizli Aşk

15. Bölüm Basketbol çalışmalarına başladık

Bir an sendeledim ve başım döndü vazgeçemezdim. Olmaz. Eda ve Mina kolumdan tutup beni banka oturttular. "Tamam iyiyim ben" dedim. "Benim gitmem gerek çalışmalara geç kalacağım. Vakit geldi. Siz dolaşın biraz. Ben eve gideyim üzerimi değişip okula gitmem gerek" diyerek gittim. Eda arkamdan "Bir şey olursa haber ver." diye bağırdı.

Eve kadar zor gelmiştim ayakta zor duruyordum. Kapıyı açıp kendimi yatağıma attım. Bugün olanları düşününce kafayı yiyecek gibi oluyorum. Biraz rahatlayınca kalktım ve eşofmanlarımı giydim. Telefonuma gelen mesajdan irkildim sanki her an bir şey olacakmış gibiydi. Mesaja baktığımda rahatladım mesaj Savaş tandı. "Hadi geldim aşağıdayım seni bekliyorum." yazıyordu. Üzerime montumu alıp çıktım. Savaş beni dağılmış görünce "Ne oldu akşam gayet iyi bıraktım seni yine bir şey mi oldu?" dedi. Şimdilik ona Çınardan bahsetmemek en iyisi. Galiba Savaş'ın düşmanı onu gördüğü yerde boğacakmış gibi bakıyor. Hem Savaş'a ne ki, bir iki kere birlikte dışarı çıktık diye bana karışamazdı. Her şeyimi bilmek zorunda değildi. "Akşam kötü şeyler yaşadık biraz kötüyüm de ama bir şeyim yok hadi gidelim." "Anlatmak istersen dinlerim." "Yok sağol hatırladıkça sinirleniyorum gerek yok." "Tamam öyleyse hadi gidelim." dedi ve okula gittik. Hoca çalışmalara 5 dakika sonra başladı. Maça çok az kalmıştı. Çok sıkı çalışıyorduk. Elenenler vardı. Takım için şu an yeterli sayıda kişimiz vardı ve biz maça hazırdık. Savaş ve hoca bizi çok iyi çalıştırıyorlardı. Aslında Savaştan daha değişik yetenekler bekliyordum. Mesela çok kaslı olduğundan dövüşe yeteneği vardır diye düşündüm. Çok tehlikeli bir tipi vardı. Ama basketbolu baya güzel oynuyordu. Bugün 3 saat çalışmanın ardından artık herkes yorulmuştu. Hoca "Tamam çocuklar bugünlük bu kadar yeter hepiniz çok yoruldunuz dağılabilirsiniz." dediğinde herkes teker teker salondan çıktı. Salonda bi Savaş bir de ben kalmıştım. Çantamı alıp çıkıyordum ki Savaş "Pek iyi görünmüyorsun istersen seni eve bırakabilirim." dedi. Ben de "yok biraz yalnız kalsam iyi olacak."dedim. "Peki tamam görüşürüz o zaman." dedi. Ben de salondan çıktım. Bu sırada okulun bahçesinde Çınar'ı gördüm. Yanından aceleyle geçtim. Ama hiç konuşmadık. Zaten konuşacak bir şey de yoktu.