A CHANCE TO LOVE YOU(Completed)

Chapter 9

SUMAPIT ang araw ng pagtungo ng magkakaibigan sa palawan. It was Aljhon idea, he want a birthday surprise for Weng. Kaya ang magkakaibigan ay sinuportahan nila ito.

Maagang pinuntahan ni Marco ang nobyang si Dawn sa bahay nila. Naipagpaalam narin niya ito sa magulang ng dalaga at hindi naman tumutol ang mga ito.

Marco wearing a color grey sando and feated black jeans habang nakasandal ito sa hood ng kotse niya. Hinihintay nito ang girlfriend niya sa labas ng bahay nila. Makalipas ang ilang minuto ay biglang bumukas ang gate sa tahanan ng mga Baldelovar. Agad na lumabas doon si Dawn bitbit ang dala niyang bag. Agad naman itong sinalubong ni Marco at kinuha niya ang dala ng girlfriend niya.

Pinagbuksan ni Marco ng pinto ng kotse si Dawn, ng makapasok ito sa loob ng sasakyan ay inilagay naman niya ang dalang gamit ng girlfriend sa passenger seat. Bago ito gumawi sa driver seat.

"Baby, for you." Ani Marco sabay abot nito ng bulaklak sa dalaga.

"Thank you." Tipid nitong sagot sa binata.

Tahimik na binaybay ng dalawa ang daan patungo sa airport kung saan naghihintay ang dalawang private chopper na maghahatid sa kanila sa Palawan.

Nang marating nila airport ay nandoon na ang iba na naghihintay.

"Nasaan na si Brent? Where going now." ang tanong ni Aljhon sa mga kaibigan.

"On the way na daw siya." ani Sean ng nakayakap sa likod ni Fatima.

"Pumpkin?"

Tawag ni Marco kay Dawn. Agad naman itong tumingin sa binata. "Hmmmm?"

"Nothing, I just miss you baby." Nakangiti nitong turan sabay pulupot niya ng kamay sa baywang ng nobya at isinisik ang mukha sa leeg nito.

"You missed me, e araw-araw naman tayong nagkikita ah?" Ani Dawn na hawak ng dalawang kamay ang ulo ni Marco. "Ikaw, talaga." Dagdag pa ng dalaga.

"I love you pumpkin." Ani Marco na hindi parin inaalis ang pagkakasunsub ng mukha sa leeg ni Dawn.

"I love you too. Kulang ka ba sa tulog, mukha ka kasing pagud?" Anang nito sa binata.

"Parang ganun na nga baby." Sagot nito sa tanong ng dalaga. Kaya hinayaan na lang ng dalaga ang binata.

"Hey! everyone. I''m sorry, where late." napatingin naman sila sa nagsalita.

"Hindi talaga magpapatalo ang 'lol." ani naman ng nakangiting si Rainnier.

"Nagsalita ang hindi rin nagpapatalo." ang nakaingos na si Hilda na nginisihan lang ni Rainnier sabay kabig niya dito.

"Hi guys, hope you don't mind if I'm gonna come with you." ani Hanah sa mga ito. Kinawayan naman siya ng mga girls at nginitian.

"So, lets go guys." Ani Aljhon sa mga ito at nagsign siya sa dalawang piloto ng dalawang private chopper nila na aalis na sila. Kaya kaniya-kaniya ng bitbit ng mga dalang gamit ang mga ito at nagtungo sa naghihintay na private chopper kung saan sila sasakay.

"Baby, ako na ang magdadala ng mga bag natin." Ani Marco na agad isinuot ang black jacket niyang dala matapus ay sabay niyang binitbit ang bag nila ng nobya. Kaya walang nagawa ang dalaga kung hindi ang humawak na lang sa kamay nito.

HAPON na ng makarating ng Palawan ang magkakaibigan. Masayang-masayaang mga girls ng makarating sila sa rest house nila Aljhon. May kalakihan din ang bahay ng mga Vergara dun, mas pinili kasi nilang dun tumuloy kaysa dun sa private resort ng pamilya Vergara sila tumuloy. Up in down ang bahay, para rin siyang mansyon sa laki nito. Kulay white and blue ang kulay nito sa labas. At sa loob naman ay kumpleto rin ang mga mwebles na nakalagay rito na pawang mamahalin kagamitan galing pa ng ibang bansa. Pero ang room ay anim lang at ang mga boys ayaw makishare sa kapwa nila mga lalaki kaya napasimangot nalang ang mga girls dahil ang ibig sabihin ay sila ang makikishare sa nagsama sa kanila dun. 

"Hi Nanay Pasing, kumusta po kayo?" ang bati ni Aljhon sa matandang katiwala ng rest house nila.

"Mabuti naman hijo." ang tugong nitong nakangiti. "Oh! siya, baka gutom na kayo at nakahanda na ang pagkain." ani ng matanda.

"Salamat po nanay. Ah! siya nga po pala, ito po yung magiging asawa ko po na nabanggit ko sa'inyo at sila naman po yung mga kaibigan ko." ang nakangiting ani Aljhon dito. Nginitian din ng magkakaibigan ang ginang at inaya na sila nito sa hapagkainan kung saan ibat-ibang putahi ng sea foods ang nakahaing sa mesa. Nagkatawanan ang magkakaibigan dahil parang pang fiesta na ang nakahaing na pagkain. 

Matapus nilang kumain ay bahagya muna nagpahinga ang mga ito sa may sala bago sila nagpasyang magpahinga at gaya ng dati parang aso't pusa na naman si Rainnier at Hilda.

"Ayaw kung tumabi sa'yo matulog." ang nakasimangot na ani Hilda kay Rainnier. Bigla naman binitbit ni Rainnier ang mga bag nila at walang pasintabing pinako niya si Hilda at dahil may kaliitan ito ay para sa kanya magaan lang.

"Hoy! Gorilla ka, ibaba mo nga ako." at sabay hampas ni Hilda sa likod ni Rainnier pero baliwala lang ito sa binata.

"Hey! ang ingay mo, ang liit-liit mo ay para kang kuliglig kung makatili." ang turan nito na nakangiti at tuloy-tuloy lang sa pagpanhik sa hagdan paakyat sa pangalawang palapag ng bahay. Nagkatawanan lang ang magkakaibigang sumunod narin sa mga ito. Kanya-kanya na ang mga ito ng pasok ng kwartong gagamitin nila.

Pagkapasok nila Marco at Dawn sa kanilang magiging kwarto ay agad na inihanda ni Marco ang kanyang mga gamit at agad na pumasok sa bathroom. Matapus nitong maligo ay si Dawn naman ang sumunod sa binata.

Makalipas ang kalahating oras ay lumabas narin ng bathroom ang dalaga, at paglabas niya ay nakita nitong nakahiga na sa kama si Marco wearing long grey pants with black sando. Ng makalapit siya dito ay nakita nitong nakapikit na ang mga mata nito habang nakaunan sa dalawa nitong mga kamay. Kaya dahan dahan si Dawn sa bawat galaw nito wag lang makalikha ng ingay. Umupo siya sa harap ng malaking salamin at doon ay sinuklay niya ang kanyang buhok.

"Pumpkin, mayron ka bang hair dryer? Patuyoin mo muna yang buhok mo bago ka matulog dahil baka magkasakit ka." biglang ani Marco na kinalingon ni Dawn dahil sa pag-aakala niya ay tulog na ito, yun pala ay gising pa.

"M-marco." Naibulalas nito. "Oo mayron, akala ko kasi tulog kana." Saad nito sa binata, bahagya lang naman ngumiti ang binata sa kanya. Kaya agad nitong kinuha ang kanyang hair dryer at tinuyo niya ang kanyang buhok. Matapus nito gawin ang nakaugalian na niyang gawin pagkatapus maligo ay agad siyang lumapit sa kama kahit kinakabahan dahil first time nila magkasama ng nobyo sa iisang kama at kwarto.

"Pumpkin, halika." Ani Marco sa kanya. Kinakabahan man ay lumapit parin siya dito at agad na nahiga sa tabi ng binata matapus nito sumampa sa kama. Pinaunan siya ni Marco sa kanyang isang kamay at na halata nitong kinakabahan ang nobya niya.

"Baby, just relax. Wala akong gagawin, masaya na akong katabi kitang matulog ngayon at paggising ko nasa tabi parin kita. Makakapaghintay ako sa tamang panahon. Mahal kita at gusto ko kapag dumating ang takdang araw ay ihaharap kita sa altar ng malinis at buo." Seryoso nitong turan sa dalaga hanang nakatingin sa mga mata ni Dawn. Hindi naman maiwasan ng dalaga ang hidi maluha sa tinuran ng binata sa kanya. Sinong mag-aakala na magmamahal siya ng ultimate playboy at mamahalin rin siya nito. At ng dahil sa binata ay natoto siyang umaktong normal girl, mahinhin at hindi lalampa-lampa.

"Thanks Marco." ani Dawn sa nobyo.

"Hey! But ka umiiyak pumpkin, may nasabi ba akong mali?" Ang nag-aalalang tanong nito kay Dawn.

"Wala, masaya lang ako." Anito kay Marco sabay yakap niya sa matipunong katawan ng nobyo. Agad naman hinalikan ni Marco ang noo niya, tanda ng paggalang at pagrespito sa babaing mahal niya.

"I love you pumkin, yan ang lagi mong tatandaan." Ani Marco na niyakap ng mahigpit ang nobyang si Dawn.

"I love you too baby." tugon naman ni Dawn dito na bahagya niyang tiningala ang mukha ng binata. Nakangiti naman si Marco sabay kinintalan niya ng halik ang nobya sa labi.

Hanggang sa kapawa sila tangayin ng antok at makayakap ang dalawa na may ngiti sa labi.

TBC.