Black

-7

Als een spastische octopus ren ik naar buiten, mijn familie kijkt me raar aan. Hijgend kom ik tot stilstand voor mijn moeder.

'Wat is er liefje?' Vraagt mijn moeder bezorgd, de frons in haar voorhoofd wordt groter als ik niet antwoord en bijna in tranen uitbarst.

'Sean en Jay.. Ik kan geen afscheid meer nemen' zeg ik, tranen branden achter mijn ogen, maar ik houd ze in.

'Maak je geen zorgen Lynn, ze zijn al onderweg' zegt mijn moeder voordat ze weer verder gaat met de auto inladen. Stomverbaasd kijk ik haar na, Ik zucht van opluchting en ga weer naar binnen, ik ren vluchtig de trap op en val bijna voorover. Gelukkig was daar de persoon die me opving, Kyan keek even geschrokken toen ik me aan hem vastklampte, maar lachte me daarna uit.

'Goedemorgen Lynn' grinnikt hij, ik steek mijn tong naar hem uit en laat zijn gespierde arm los. Ik ga overeind staan en stamp weer verder richting mijn kamer, waar was ik ookalweer gebleven? O ja, jurkje. Ik ren snel weer door mijn kamerdeur en duw hem voorzichtig dicht, het witte jurkje op mijn blauwe lakens wordt beschenen door zonnestralen die door de half geopende gordijnen geglipt zijn. Ik loop op mijn tenen naar het jurkje toe en streel hem met de toppen van mijn vingers, ik pak het vast en loop richting de badkamer. Ik doe de deur achter me op slot en zet daarna de kraan van de douche aan, voordat ik in de douche stap kleed ik me uit, maak van mijn haar een knot en leg wat schoon ondergoed bij het jurkje.

Ik droog mijn lichaam snel af en trek al mijn kleren aan, het elastiek in mijn haar trek ik uit mijn knot en lange bruine haren vallen zacht over mijn schouders. Ik kijk in de spiegel en zie dat mijn haar nog best goed zit, ik pak mijn kam en borstel mijn haar. Make-up draag ik niet dus ik ben klaar om te gaan, ik dans vrolijk mijn badkamer uit en loop tegen iets aan of eerder gezegt, iemand. Langzaam til ik mijn hoofd op en herken de ogen van Jay, opgelucht slaak ik een zucht. Ik trek hem in een knuffel en ik voel gewoon dat hij grijnst.

'Ik dacht even serieus dar je een moordlustige baviaan was die me kwam opeten' zeg ik en geef hem een stomp tegen zijn arm. Hij grinnikt.

'Ik ben nog iets veel angstaanjaginders' zegt hij als hij zich van me losmaakt, ik kijk hem nieuwsgierig aan en zijn gezicht betrekt even, maar dat is al snel voorbij.

'Ah.. Daar is de prinses' zegt een overvrolijke Sean die grijnzend binnen huppeld, ik schiet in de lach door zijn blonde haren die heen en weer dansen.

'Klaar voor vertrek' zegt hij en knipoogt naar me, ik kijk naar beneden en voel opkomende tranen achter mijn ogen branden. Ik hoor snelle voetstappen en van beide kanten wordt ik omhelst, dat is het moment waar ik mijn tranen niet meer in kan houden.

'Ik wil niet weg' snik ik 'jullie betekenen echt alles voor me' de tranen rollen als vallende regen van mijn wang op het shirt van Sean.

'Rustig maar prinses, we skypen elke dag en we komen zo snel mogelijk langs' zegt hij en van achteren aait Jay over mijn haar.

'Belooft?' Zeg ik en kijk op in de blauwe ogen van Sean.

'Belooft' zeggen de twee jongens synchroon. Ik laat ze allebei los en zet een stap naar achteren, ik veeg met mijn hand mijn tranen weg en glimlach.

'Lynn kom je! We gaan vertrekken!' Schreeuwt mijn vader vanaf beneden. Ik zucht en kijk de twee jongens voor mee aan, ik knuffel ze nog een laatste keer en loop naar beneden, met Sean en Jay op mijn hielen. Beneden aangekomen zit iedereen al in de auto, ik kijk naar mijn ouders.

'Moet het huis niet op slot?' Vraag ik.

'Nee schat, er staat niks meer in en de nieuwe bewoners arriveren over 45 minuten al' zegt mijn moeder en glimlacht naar me. Ik kijk haar even aan en keer me dan weer tot Sean en Jay, ze komen op me af en Jay opent het portier aan de rechterkant.

'Ik ga jullie echt missen' ik kijk de jongens troevig aan maar stap dan toch in de auto.

'Wij jou ook lynn, wij jou ook'