Black

-21

Ik draai me om en knijp mijn ogen stijf dicht.

'Nee, nee, niet doen! Laat me met rust' zeg ik met piepende stem, ik hoor voetstappen op me afkomen waarna iemand over mijn haren aait, langzaam maar zeker wordt ik weer rustig en trek de dekens tot mijn kin. Ik heb sinds ze drake mee hebben genomen verschrikkelijke nachtmerries, ik voel me zo schuldig.

Zuchtend open ik mijn ogen en zie dat Aiden me aanstaart, ik recht mijn rug om op te staan en wankel naar de badkamer. Mijn oog valt op iets in de spiegel, ik kijk erna en sla de tandenborstels van de wasbak en draai me abrupt om. Maar er is niets te zien, ze stond er weer, ik weet het 100% zeker. Ik bal mijn vuisten, waarom ik? Waarom kon ik niet gewoon menselijk blijven en een normaal leven lijden.

'Lynn? Gaat alles goed daarbinnen?' Vraagt Aiden en duwt de deur zacht open, zijn blik valt op mij die met huilend gezicht op hem af storm.

'Ik wil dit niet, ik wil een gewoon leven kunnen lijden' zeg ik zo zacht mogelijk en probeer mijn tranen terug te houden.

'Het komt allemaal goed Lynn' hij duwt me terug de slaapkamer in en legt me voorzichtig in mijn bed. 'Ga nu maar slapen, dan kunnen we morgen drake gaan zoeken' ik knik naar hem en draai hem de rug toe en probeer me in een goede positie te leggen. Mijn oogleden laat ik langzaam zakken en ik focus op mijn ademhaling, waardoor ik langzaam naar het donker trek.

~

'Lynn?' Een zachte stem laat me ontwaken en ik gaap, licht prikkelt tegen mijn oogleden aan en ik open mijn vermoeide ogen. De lichtstralen zijn fel en snel sla ik mijn handen voor mijn ogen, grommend draai ik me om. Waar mijn lichaam in contact komt met een ander lichaam, ik slaak een kreet en open vluchtig mijn ogen om Aiden te zien liggen. Opgelucht haal ik adem en sla hem tegen zijn borst, grinnikend stapt hij van het bed af en gooit me wat kleren toe.

'Kleed je aan, we hebben veel te doen vandaag' zegt hij voordat hij me in de kamer achterlaat. Waar ben ik eigenlijk? Deze kamer komt me niet bekend voor, ik kijk even rond en mijn blik blijft hangen op een meisje. Ze is er weer! Ze komt steeds een stapje dichterbij en ik begin licht in paniek te raken.

'Wat wil je nou van me, laat me gewoon met rust!' Spreeuw ik tegen het meisje, ze grijnst en stapt sneller op me af. Rechts wordt er aan de deur getrokken, maar hij zit vast. Ik kijk weer terug naar het meisje die nu op me zit, ze leunt naar mijn oor en fluistert iets. Mijn blik staat op afwezig en ik begin te schreeuwen, de deur bonkt en Aiden is ook al het schreeuwen. Het meisje haalt haar gezicht terug en met haar vlijmscherpe nagel krast ze iets onder mijn oog, angstig begin ik haar te slaan en te duwen tot ik niks meer voel. Ze is weg? De deur zwaait met volle kracht open en Aiden komt op me af gerend.

Hij stopt voor het bed met geshockeerd gezicht en mompel iets.

'Wat doe je hier meryl?' Zegt hij onverstaanbaar en hij balt zijn hand tot vuist. Hij kent haar?

-

Wat heeft meryl gezegt en wie is het😏😏