Black

-20

Oké mensjes

Ik heb dus 2 nieuwe boeken online gezet, een romance (the flower he saw that day) :3 en een thriller (when you close your eyes) :O

Dus ja, als je daar interesse in hebt zou ik het heel leuk vinden als jullie dat wilde lezen.

Maar voel je niet verplicht! Alleen als je het zelf wilt :)

-

'WIE DENK JE WEL NIET WIE JE BENT!' Schreeuw ik zo hard ik kan naar Aiden, dalijk is Drake dood?!

'Ik?' Zegt hij met een korte pauze ertussen. 'Ik ben Aiden, JOUW mate, dus ik kan ook aan jou vragen "wie denk je wel niet wie je bent?!" Want volgensmij is dat jouw mate niet!' Deelt hij mee en als Drake nou waarschijnlijk nog had gestaan, was hij nu aan stukken gescheurd.

'Ten eerste, zie ik Drake niet als mijn mate en ten tweede, kan ik zelf wel uitmaken wie mijn mate is!' Zijn gezicht kijkt me geschokt aan na ik mijn verhaal heb gedaan. Ik ben woedend, wat denkt hij wel niet! Zomaar de eerste de beste jongen die ik een knuffel geef knock out te slaan met een plank.

'Ik haat je, ik haat je. Ikhaatjeikhaatjeikhaatje!' Schreeuw ik naar hem terwijl ik op hem af loop en hem begin te slaan, zijn mond hangt een beetje open. Natuurlijk meen ik niet wat ik zeg, ik zou niet zonder hem kunnen, maar toch.. Hij verdient het.

'2 maanden, 2 verdomde maanden en je bent me niet komen zoeken! Ik dacht dat ik daar voor altijd in dat kleine kamertje zou moeten rotten' snikkend sla ik verder, hij houdt zich stil. Hij geeft echt niet om me.

'klootzak!' Sis ik voordat ik weg ren, ik wil hem niet meer zien. Nooit meer!

P.o.v Aiden

Verbaasd kijk ik haar na, ze rent weg, mijn mate rent voor me weg.

Ik ben doodmoe, 2 maanden heb ik naar haar gezocht, door heel Canada. Ik heb ook vreselijke honger, van af en toe een konijn vult je maag niet echt. Ze denkt waarschijnlijk dat ik niet om haar geef, wat moet ik doen. Ik kijk naar de plek waar het lichaam van "Drake" zou moeten liggen, maar het is weg. Ook dat nog.

Ik twijfel even maar ga Kailynn dan toch achterna, zij is nu even belangrijker, ik had de hunters namelijk al geroken. Dalijk nemen ze haar gevangen!

Rennend vermijd ik de takken in mijn wolfvorm en snuif, haar geur vervaagd. Ze is een snelle. Ik let niet goed op waardoor er een dikke tak tegen mijn snuit stoot, en ik van schrik omval.

Jammerend sta ik op en transformeer naar mijn menselijke vorm en trek mijn shirt over mijn hoofd houd, die ik daarna tegen mijn bloedende neus druk. Iets verder hoor ik een gil en paniekerig kijk ik die kant op, Rain begint te jammeren, wat betekent dat dat Kailynn is.

Snel transformeer ik weer en ren op het gegil af, wanneer ik bijna bij haar arriveer word ik weg geblazen door een stevige wind. Wat is dit? Nog net kan ik me op de grond houden, is dit een nieuw wapen van de hunters?

Ik twijfel even of ik wel moet gaan wanneer er een aantal bomen om beginnen te vallen en ik wel moet rennen, hopelijk is Lynn oké.

Bij een open plek stop ik abrupt met rennen, het gras is weggeblazen en de bomen zijn omgevallen. En midden in het veld zit Kailynn op haar knieën met haar ogen stijf dicht en haar handen naar voren.

'Kailynn!' Roep ik en sprint op haar af in menselijke vorm, ze kijkt naar me op en begint te huilen.

Ik aai over haar haren en trek haar tegen me aan.

'Z-ze hebben Drake' snikt ze onhoorbaar. 'Ze schoten op me en hij sprong voor me en en..'

'Shh, rustig maar, we halen hem terug' de hunters zullen boeten voor hun daden, deze oorlog duurt al te lang.