Black

-28

'Hoe bedoel je, het is toch wel logisch dat ik je kan zien?' Vraag ik en verward zet ik een stap naar achteren, de jongen staat op en loopt naar me toe. Hij is ongeveer anderhalf kop langer dan ik en heeft donkere krullen, als hij voor me stopt pakt hij mijn handen en legt deze op mijn hart.

'Hij.. klopt toch gewoon?' Ik trek mijn wenkbrauwen tot wen frons en kijk omhoog, hij glimlacht naar me.

'En dat is het probleem' zucht hij en laat mijn handen los, wat bedoeld hij daar nou mee?

'Ik behoor tot de soort mythagros, dat zijn mythologische wezens uit de schaduw van wanhoop. En bij de meeste klopt hun hart niet, maar die van mij.. daarom hebben ze me verbannen naar deze bibliotheek, jij bent de eerste die na 477 jaar door het schild is gebroken' bevestigd hij mijn vraag en ik kijk hem ongelovig aan, hij glimlacht naar me en trekt me mee terug naar de stoel.

'Waarom hebben ze je dan verbannen?' Hij kijkt me met een oog aan, met zijn bruine kijkt hij me aan, die langzaam rood kleurt met een soort ster. Hij opent zijn andere weer die nog gewoon blauw is.

'Door dit, het was een bedreiging voor de grootmeesters.. dus toen kwam ik hier terecht. Maar nu ben jij gekomen, je hebt het schild vernietigd en kan ik eindelijk weg' zucht hij wijzend naar zijn oog, hij sluit ze nu allebei.

'Ik? H-hoe heb ik dat dan gedaan?' Vraag ik hem nieuwsgierig, als hij zijn ogen weer opent zijn ze weer normaal. Links blauw, rechts bruin.

'Door je gave, hij is zich sterk aan het ontwikkelen. Light wolf' grijnst hij. Wacht, hoe weet hij dat?! Mijn geschokte gezicht laat hem grinniken en hij aait me over mijn hoofd.

'Oké.. in ieder geval gaan we nu naar buiten, mijn longen begeven het als ik nog langer hier blijf' hij knikt en volgt me naar de deur, die ik maar moeilijk in mijn eentje vooruit krijg. De jongen houd me vast aan mijn schouder en zet zijn vinger tegen de deur, die met een knal open vliegt. Ik slaak een gil en kijk bewonderend naar de jongen.

'Na u' zeg hij en steekt zijn hand uit als teken dat ik eerst mag, ik lach naar hem en schud mijn hoofd terwijl ik het trapje op loop, de hal weer in.

'Dit.. is heerlijk' zucht ik en snuif de lucht naar binnen, de jongen knikt instemmend en ademt ook diep in.

'Wat is je naam eigenlijk?' Vraag ik hem en hij kijkt me aan.

'Raphatiel' zegt hij en ik herhaal zijn naam in mijn hoofd, Raphatiel? Ik noem hem wel gewoon Raph.

'Hmhm, mijn naam is Kailynn, maar noem me maar Lynn. Als.. ik jou dan Raph mag noemen' grijns ik en hij knikt met een glimlach.

'Ahem..' ik schrik van de hoest en draai me om, waar Aiden me aankijkt met zwarte ogen en daarna naar Raph gromt. Beschermend trekt hij me achter zijn rug en gromt weer naar Raph, die nu bang zijn handen vooruit duwt.

'Wie is dit' gromt hij nu naar mij en ik kom achter zijn rug vandaan, Raph komt weer naar mij toe en pakt mijn hand. Verbaasd kijk ik naar hem op. Aiden gromt nu nog harder en pakt mijn andere hand.

'Jongens stop, nu graag en laat. me. los' mompel ik en ruk mijn armen naar mijn lichaam, wat niet echt lukt door twee veels te sterken gasten die dat tegen houden, ik zucht en geef op. Mijn handen zijn verloren.

'Je hebt haar gehoord, laat haar los' Aiden kijkt Raph strak aan, en Raph doet hetzelfde bij Aiden.

'Volgensmij zei ze allebei los laten' kaatst hij terug en hij laat me los, Aiden daarentegen pakt me nog strakker vast. Ik grom naar Aiden en ruk weer aan mijn arm, waardoor mijn hand eindelijk vrij komt.

'Nou, Aiden.. dit is Raphatiel en Raph, dit is Aiden' zeg ik en kijk beiden jongens aan, Aiden is net iets langer dan Raph.

'Waarom heeft hij een bijnaam en ik niet' gromt Aiden weer en ik zucht geërgerd, is hij serieus zo'n grote kleuter. Ik geef hem een stomp tegen zijn arm, wat hem op wonderbaarlijke wijze iets laat ontspannen.

'Oké, kleuter, zo goed?' Grijns ik naar hem en Raph schiet in de lach, wat Aiden natuurlijk weer laat grommen.

'Maar wat doet hij hier' zegt Aiden tegen mij. Ik kijk even naar Raph, die verwonderd om zich heen kijkt.

'Hij zat in de bibliotheek, al 477 jaar' Aiden trekt zijn wenkbrauw op en kijkt naar Raph, ik weet wat hij nu denkt.

'Hij ziet er niet uit als iemand van 477' bevestigd hij mijn gedachte, ik begrijp het ook niet helemaal. Hij zou veel ouder moeten zijn, eigenlijk dood.

'In de koepel is er geen tijd, het staat stil' zegt Raph als hij hoort dat Hey over hem gaat. We kijken hem allebei tegenlijk aan.

'Gemaakt door Meryl Entrovas'

-

Die Meryl weer, zucht. Wat n heks xD
Ik hoop dat T leuk was enne tja tot het volgende hoofdstuk dan maar :P