Black

-9

Ik sta op uit de sneeuw, meteen grijpen armen om mijn lichaam. Steken van pijn gaan door mijn hoofd, geërgerd schud ik de armen van me af en begin ik te lopen. Ik moet me niet zo aanstellen, mijn voeten sloffen door de sneeuw. Ik hoor in mijn oor een vaag
geluid dat klinkt als stemmen, maar ik negeer het en slenter door. Het is koud, het puntje van mijn neus zal onderhand bevroren zijn. Ik zak door mijn knieën en de steken in mijn hoofd worden weer erger, ik weet niet hoe lang ik dit vol kan houden. Toch sta ik langzaam weer op, voor me zie ik een heuvel met daarachter bos, ik probeer er naar toe te lopen maar ik wordt tegengehouden door een hand. Langzaam wordt de wereld om me heen weer helder en kijk ik in 2 blauwe ogen, een vriendelijk gezicht kijkt me aan en helpt me naar een grote steen waar ik op neer plof. Het meisje kijkt me even aan terwijl ze met een vinger door haar blonde lokken gaat.

'Hoi, ik ben Yara' zegt ze vriendelijk en steekt haar hand uit, ik kijk er even naar, maar neem de hand dan stevig vast.

'Ik ben Kailynn, maar noem me maar lynn' zeg ik suf. Het meisje begint te stralen en staat op, ik kijk op en zie een jongensgezicht. Die heel dicht bij is, maar dan ook maar zo'n 2 cm van mijn gezicht verwijderd. Zijn zwarte haar zit warrig en zijn bijna zwarte ogen boren in de mijnen, hij is vreselijk knap, alle jongens zijn hier knap. Hij neemt wat afstand en gaat recht staan.

'Ik ben Damon' zegt hij, de andere jongen zwaait even naar me en loopt dan weer weg.

'Wat een aanstelster' hoor ik het meisje met de ivoorkleurige haren weer zeggen.

'Avra je moet nu echt ophouden' hoor ik een jongen zeggen. Avra zucht en gaat aan de goddelijke jongen hangen met de blauwe ogen, ik zucht ook en kijk weer op naar Yara.

'Let maar niet op haar, ze is gewoon jaloers omdat je zo mooi bent' zegt ze en lacht weer. Ik kijk haar even verward aan, vind iemand zoals haar, mij mooi? Ik leg mijn hoofd in mijn handen, waar is Enya als je die nodig hebt, ik heb nog zoveel vragen. Ik sluit mijn ogen en probeer alles even te verwerken, opeens schiet mijn lichaam omhoog. Ik schrik en val achterover van de steen af, ik begin te lachen en heb niet in de gaten dat de pijn onderhand weg is. Dan realiseer ik me iets, ik heb nog steeds een snor. Mentaal sla ik mezelf en spring omhoog, waarna ik vliegensvlug naar het huis ren. Bij de deur neemt mijn snelheid af door mijn vader die de dozen aan het tillen is, ik loop langs hem door naar binnen en schrik een beetje. Hemeltje lief... Hoe groot willen mensen hun huis wel niet hebben, de modern ingerichte hal lijkt oneindig door te lopen. Ik begin rechtdoor te stappen en loop de eerste kamer binnen, meterkast. Ik loop weer iets verder en open de deur, wc. Ik loop snel naar de wasbak en kijk in de spiegel die er boven hangt, de stift is er al bijna af, waarschijnlijk door de sneeuw. Ik poets de laatste strepen snel weg met zeep en spoel het af, als ik terug in de spiegel kijk schrik ik en schreeuw. Mijn ogen zijn pikzwart, is mijn pupil zo groot of is mijn Iris verkleurd? Rechts van me zwaait de deur open waar mijn vader paniekerig kijkt, als hij mij ziet zucht hij. Ik zit op de wc bril met mijn ogen stijf op elkaar, zijn zware voetstappen komen steeds dichterbij en even daarna krijg ik een aai over mijn haren.

'Wat is er gebeurt lynn, zijn de kunsten van je broers zo erg' grinnikt hij, ik haal mijn handen weg en kijk mijn vader aan. Hij kijkt me niets begrijpend aan, ik sta snel op en kijk in de spiegel, waar twee lichte ogen me weer aanstaren. Opgelucht haal ik adem en keer me weer naar mijn vader.

'Het is niks, ik dacht dat ik iets zag' zeg ik en glimlach naar hem, hij knikt kort en samen lopen we weer naar buiten en helpen we met dozen tillen.

-

Dit huis is een vreselijk groot doolhof, ik ben al 3x verdwaald. Kyan heeft uiteindelijk geholpen mijn kamer te zoeken, ik sta voor een grote grijze deur met mijn naam er op. Langzaam ga ik met mijn hand naar de klink en duw hem omlaag, ik adem diep in en stap naar binnen. Mijn mond valt open van verbazing, dit is mijn absolute droogkamer. Ik keek vroeger altijd ICarly en in een zo'n aflevering kreeg ze een nieuwe kamer, die kamer heb ik nu ook, alleen dan 200x mooier. Hoe hebben ze dit ooit gemaakt! Ik ren mijn deur uit naar beneden, op de trap begin ik met roepen.

'HOE. KRIJGEN. JULLIE. DIT. VOORMEKAAR! Ik wist niet dat we zo veel geld hadden?!' Zegt ik terwijl ik hem helemaal, ik hoor mensen lachen en vraag me af wie het zijn. Meteen schaam ik me kappot en loop rood aan, ik loop de deur naar de woonkamer binnen en zie Yara zitten en nog een paar andere mensen. Yara gniffelt naar me en loopt op me af.

'Mijn familie wilde jullie meteen ontmoeten, maar blijkbaar kende elkaar al van vroeger' zegt ze glimlachend naar haar familie. Yara woont in een van de huizen naast ons, zou het bij haar ook zo'n doolhof zijn?

'In ieder geval, vanavond is er een feest in wonderland. Zou je mee willen?' Vraagt ze me.

'Wonderland, als in Alice in wonderland?' Vraag ik haar met opgetrokken wenkbrauw, ze schiet in de lach.

'Nee, het is een nachtclub op de verlaten heuvel' zegt ze nog nalachend, ik kijk even bedenkelijk. Verlaten heuvel klinkt wel cool, en ik moet wat nieuwe vrienden maken.

'Ja ik wil wel mee' zeg ik en Yara begint te springen. 'Maar.. Ik heb niks om aan te doen' zeg ik en kijk Yara triest aan.

'Oeh, oeh, oeh! Shoppen' zegt ze en sleurt me mee, dit wordt nog wat..

~

Hallo mensjes, ik hoop dat jullie dit een Nice hoofdstukje vonden. Vanaf nu worden de hoofdstukken war langer, hopelijk vinden jullie dat niet erg. De rol van Yara is opgedragen aan mijn goede friend OrlandoBloomFan4ever <3