Akashi Seijūrõ - Nie lubię cię!

#34

Cały czas myślę o tym co powiedział mi Midorima. Ja go tak zmieniłam? Przecież on taki nigdy nie był. Wszystko było zawsze poniżej jeso godności. O ile dobrze pamiętam to przez cały czas pił zupę fasolową. Zawsze uważałam to za dziwne, ale teraz brakuję mi tego. Z transu wyrwało mnie pukanie do drzwi.

- Proszę. - odpowiedziałam.

- Pakuj się, za trzy godziny wyjeżdżamy. - kiwnęłam głową. - Coś cię trapi? - zapytał zaniepokojony.

- Nie, poprostu żal mi Midorimy. - wyznałam.

- To silny chłop, da radę. - objął mnie. - Mówię poważnie zacznij się pakować, bo spóźnimy się na samolot. -

- Nie lecimy twoim? - zapytałam.

- Mój samolot jest do eytuacji awaryjnych. -

Zaśmiałam się.

- Tak jest. Daj mi 20 minut. - oznajmiłam.

- Będę czekał w salonie. - dorzucił.

Ponownie kiwnęłam głową. Odwróciłam głowę i spojrzałam w kierunku szafy. Co by tu zabrać? Chorwacja to ciepły kraj.

Wyciągnęłam walizkę i włożyłam do niego bikini, krótkie spodenki z wysokim stanem, kilka topów i bluzek na ramiączkach. Awaryjnie bluza.

Oczywiście oprócz rzeczy podstawowych i niezbędnych w walizce znalazło się tysiąc innych mniej potrzebnych rzeczy.

Tak jak powiedziałam po 20 minutach byłam gotowa. Zeszłam na dół. Sei już na mnie czekał.

- Idziemy? - zapytał.

- Tak. - odpowiedziałam.

Pojechaliśmy limuzyną na lotnisko. Weszliśmy do samolotu, a dalej nie wiem co się działo, ponieważ od razu zasnęłam.

Obudził mnie dotyk na ramieniu.

- Yuno, już jesteśmy na miejscu. Idziemy zjeść coś lokalnego? - na słowo "zjeść" od razu się obudziłam.

Byliśmy w mieście o nazwie Pula. Muszę przyznać że przepięknie tu jest. Dobra teraz idziemy coś zjeść. Poraz kolejny nie wiedziałam co zjeść, więc i tym razem Sei zamówił coś za mnie. Kelnerka przyniosła mi moje danie. Moja reakcja była bezcenna. Na moim talerzu jest...

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

Mały konkurs! Kto odgadnie co jest na talerzu Yuno, wygra One-shota z wybraną postacią KnB. ^.^

Powodzenia!