En Güzel İmtihanimsin .

11.Bölüm

Bu bölüm benim yanımda olan tüm güzel okuyucularıma gelsin..

Bu bölümü Teog öğrencisı olup teoga girecek olan güzel kalpli okuyucuma morel olsun başarılı olup gönlünde ki okulun hayırlısıni kazanırsın inşAllah...
@20zeyno02 gelsin iyiki varsın kuzummmm.

Her zaman yanımda olup hatalarımı söyleyip düzelmemi sağlayan kuzuma da gelsin
@PembeNurByrkbln

Ve can Dostum Duamin kabul olmuş haline@Zallete'ye

Iyı okumalar...
Düzenlemeden yazıyorum hatalar için k.byın

Ve 3k olmuşum ve adım popüler listesinde yer alıyor...
¤¤¤¤¤¤

Bir Güneş doğar,
Batan ayın habercisi,
Gökkuşağı çıkar,
Biten yağmurun habercisi,
Göz yaşları sel olur akar,
gerçek aşkın Habercisi...
¤¤¤¤¤¤¤
Eve geldikten sonra:
Rüzgar 'dan

Nefesim zorlaşıyor,gözyaşım durmuyor,bu acı hiç bitmiyor...
Ya içimde ki boşluk geçmiyor,
Sevdam her geçen gün artıyor,
Kalbim artık atmaktan yorgun,bedenimin mecali yok...
Şimdiye kadar boş yaşadığım günler,canımı sıkmaya yetiyor,sessizliğin sesi bir fayda vermiyor,bu boşluk beni içine çekmekten gurur duyuyor...
Deniz den ayrıldıktan sonra eve gelmiş odama girmiş lambayı kapatıp karanlıkta sessizliğin sesini dinliyo,acılarıma ve yaralarıma merhem bulmaya çalışıyordum...
Bir çare oluyormuydu tabiki de hayır...
Düşüncelere dalmış kendimle savaşa girmiştım ki
kapi çalınıp iiçeriye makbule cadisi girdi ve süzül süzüle yanıma gelip lambayı açtı ve

"Rüzgar kalk babanla bır şeyler konuşacağız seninle."

Ne lüzumsuzluk yapacaksın bakalım.

"Tamam sen geç ben geliyorum"

Dedim ve Makbule cadısının odamdan çıkışını izledim.
Bende yatağımdan kalkıp kendime çeki düzen verdim.
Oturma odasının yolunu tutmak zorunda kaldım.

Bu evde yaşıyorsan bir şeylere zorunlusundur...
Bir anda
Kalbim durdu gibi hissettim, kalbim göğüs kafesinden çıkacak gibi hızlı atıyor, gözümün önü karariyordu.
Neden böyle olduğumu düşünüyordum ki,
Aklıma bugün çok ağladığım düştü,bende ondan olduğunu düşündum ve içeriye geçtim.
Kalbim sakinleşmiş, biraz rahatlamışti.
Ama hala başım dönüyordu.

Hiçbir şey olmamış gibi gidip koltuğa oturdum.
Başıma siddetlı bir ağrı girmişti.

Bugün ne oluyordu bana böyle,
ah salak kafam sabahatan beri hiç bir şey yememiştım ondan olmalıydı.

Ortalığın sessizliğinı bozan Makbule cadisinin sesi oldu konuşmaya başladı.

"Evet Rüzgar lafı dolandırmadan,
Söylüyorum."

Ne zaman söyledin ki lafı dolandırarak.
Allahım Sabır.

"Şu geçen ıstemeye gittiğimiz Kız vardı ya o seninle evlenmek istemiyor."

Ne! Allahım şimdi ben Eslemnur'u nasıl alacak,kanadı kırık güvercin yavrusu olan küçüğün yaralarını nasıl saracaktım.

Allahım sen bana yardım et...

"Neden."

Sadece bu kelimeler dökülmüş,boğazıma bu kadar can verbilmiştim.

"Bilmiyoruz sadece bu kadar söyledi Ahmet bey."

" Tamam.Ben Odama gidiyorum iyi geceler."

Diyip tam gidiyordum ki gözlerim karardı ve yer ayağım altından çekiliyor gibi hissediyordum.
Kulağımda sadece babamın acı çılığı vardı...
Içim de ise buruk bir özlem...