En Güzel İmtihanimsin .

Özel Bölüm 2

Es-selamin Aleykum...
Gene karaladim küçük hayal dünyamin izin verdiği kadar
InşAllah beğenirsiniz.
Ben baya duygulu yazdım ve o duyguyuda size geçire bilmişimdir...

Neyse gene çok yazdım ben Kaçar...

Size Iyi okumalar....

Korkuyorum Ben bu tatlı Rüyadan uyanırım,
Bu masal biter diye,
Bir sona doğru yol alıyorum sanki o sonda sonsuzluğu görüyorum....
(M.Y)

Mina;

"Gülüm."

Bedenim sarması ve o huzur dolu ses ile acı dolu rüyamdan uyanıp huzur dolu gerçek rüyama dönüyorum gene o kurtarıyor çekip alıyor beni dipsiz kuyulardan.

Bir yandan ağlıyorum bir yandan sımsıkı sarılıyorum o güzel kokusunu portakal kokusunu içime çekiyorum.

"Geçti Mina'm sakın geçti sadece kabustu."

diye Sakınleştırıcı şeyler fısıldıyor kulağıma gerçek gibiydi Rüzgarım diyemiyorum iki kelimeyi birleştirip.
Gerçek gibiydi diyemiyorum.
Canım yandı diyemiyor.

nefessiz kaldım diyemiyorum ellerimin arasından kayıp gidiyordun diyemiyorum bedenime güç sesime can verip de ne kadar kısa sürede gerçekmiş gibi acı çektiğimi anlatamıyorum...

Can geliyor sanki yavaş yavaş bedenime ve dilimden dökülen tek kelime

"Su"

Oluyor sanki şu an tek ihtiyacım olan bir Rüzgar birde su.

"Tamam Mina'm hemen getireyim.
Sende camı aç biraz kendine gel.Çok halsız ve cansız duruyorsun."

O mutfağa doğru yol alıyor bende Rüzgarin dediğini haklı bulup cama doğru ilerleyip camı açıyorum.

İyi gelecek olan hava daha da boğuyor beni sanki nefes aldikca oksijenim daralıyormuşcasına oluyorum.

Çünkü o sokaği görüyorum rüyamda gördüğüm o sokak.
Rüzgarın kanlar için de kalmış bedini gördüğüm o sokak.
Canımın yandığı sevdiğimin bedenin kanlar içinde kaldığı o sokak...

Canımin yandığı hissettiğim o sokak.
Açtığım hızla geri kapatıp yatağıma doğru yol aliyorum.

Ve bana huzur baş eden adamın yastığını alıp o gelene kadar o mis gibi kokan portakal kokusunu icime doğru çekiyorum onu kaybetme düşüncesi bile yüreğimi yakar iken gerçek olma ihtimalini dahi düşünmek istemiyorum.

Sonra o rüya tekrardan canlaniyor gözlerimin  önünde ellerime bakiyorum  kanlı ellerim canlanıyor sonra düşünceleri o görüntüyü beynim içinden gönderip  bir daha gerçek olmadığını hatırlatıyorum.kendime.

O zaman bu denli içimi yakan ne idi diye soruyorum ama cevapsız kalıyor.Bu sorunun cevabı dipsiz kuyuda...

Sonra rüyadan bir kesit daha geliyor aklıma...Yağız!!!!

YAĞIZ , yağız da vardı o rüyada yoksa Allahım seni onu koru.
O denili içimi yakan o muydu.
Olmaz , olmasın Allahım daha kelimelere bile dokemedigim bu acıyi bize yaşatma.

"Mina'm buyur iç kendine gel sonra konuşalım."

Elinde ki uzattığı suyu alıp tek seferde içip bitiriyorum ama içimde ki bu ateşi dindirmeye yetmiyor.
Sanki içtiğim su bile ateş olmuş beni yakıyor.

Canımın yanmasını dile bile getirmeyorken düşündüğüm şeyin gerçek olma ihtimaline bile dayanamayan ben.

Ey Allahim sen bana sabır ver sen benim içim de ki sıkıntıyı geçir.