En Güzel İmtihanimsin .

37.Bölüm

Annem bana herşeyi Allah için yap dedi bende seni Allah için seviyorum yar....

Rüzgar' dan:

Kahvaltı sofrasından bir hışımla kalkan küçüğümün arkasından gidecek olan tiripli hatunumu durdurup diğer tiripli kızımın yanına gittim.
Kırmızı kirlendi kafasına gömus ağlıyordu.

Benim kendini aklı sanan kızım böyle yaptığında ağladığını kimsenin duymadığını sanıyordu ama hesaba katmadığı bir şey vardı.
O ne miydi ? Tabiki hıçkırık sesi.Hesaba katmamıştı bizim aklı bıdık...

Biraz ağlasın diye uzaktan küçüğümü izlemeye koyuldum.
Sonra ona bakarken bir anda gözümün önüne bugün olanlar geldi az şeyler ve basit şeyler yaşamamıştım.

Kapıyı kırıp içeriye girdiğim zaman ellerinde Eslemin saçlarını görünce kendimi kaybetmiştım ve Allah ne verdiyse dalmıştım.

Tam elimi kaldırmiş yumruk atacaktım ki sevdam yanıma gelip bağırmiştı.
Hala sesi kulaklarım'daydı.
Hiçbir zaman onu yüksek bir tından konuşurken görmemiştım.
Deniz de alçak perdeden konuşurdu bunun nedenin sorduğum zaman aldığım cevapla dostum olduğu için şükür etmemi tekrardan sağlamıştı.

Peygamber Efendimiz (S.A.V) hem alçak konuşurmus onun sesini geçip saygisuzkik olmasın diye alçak konuşurmus benim hatunda o yüzden hep alçak konuşuyor olabilirdi ne de olsa abisinin kardeşiydı.

Ne yapmamı bekliyordu ki onu öyle gördüğüm zaman öylece durup polislerin gelmesini bekleme mi ? bekliyordu ki ben öyle bir yapıya sahip değildim olmadım bu saatten sonra da olamam,

Minami o akşam gördüğümde adamın üzerinde iken onun durdurmasi ile durmuştum.
Ve yine o durdurmuş beni yine engelemiştı günaha girmememi sağlamıştı.

Çünkü Minam benim eksik ve iyi yanımdı...
Imanimin yarısı olunca...
Böyle oluyordu o beni cennette götürecek en güzel imtihanımdı.
O benim cennete açılacak kapım , cennete götürecek , yükümü hafifleten ahiretlik yoldaşımdi...
O benim ilk baharım yazım , güneşim yolumu yüreğimi aydınlatan ayımdi o benim her karanlıktan sonra gelen aydınlığimdi.
O benim yaşadığım en güzel mevsimimdi.

Polislerden öğrendiğime göre o şeref yoksunu şu an bilmem kaç kırık ile hastane de yatıyormuş.

Eğer suçu farklı olsaymis adamın , adam demeye bin şahit gerek beni içeriye atabilirlermis ama küçük bir çocuğa saldırıp onu zorla dilendirdigi için benim suçum muaf olmuş.
Şükür elhamdülillah. Bir daha oraya gideceğimi sanmıyordum ki gidmedimde bünyem kaldırmaz dı çünkü.Aynı acılari yaşamak bir filim tekrar tekrar izlemek gibiydı ...

Eslem ben beklerken biraz daha ağlamasi dinmiş ve kafası kaldırınca ;

"Rüzgar abim."

Beni görmüş ve eliyle gelmemi işaret etmiştı.
Bende yaslandığım kapıdan birbirine bağladığim kollarımi çözüp ona doğru giderek önünde diz çöktüm.
Bir an böyle olunca sevdama evlilik teklifi ediyor sandım.

Tobe tobe neler geliyor aklıma.
Şu an bunları unut Rüzgar ve kızınla ilgilen.

Elerini tutup boynuma doladim kocaman sarılıp mis gibi gül kokusunun içime doğru çektim.
Çok korkmuştum bugün bir daha bu kokuyu koklayamiyacağim , boncuk maviler bakamiyacağim , ipeksi saçlarina dokunmiyacağim sanmıştım ama şükür ki Allahım ementi en güzel koruyan korumuştu benim küçüğümü de.

Sonra kendimden ayırıp tam gözlerinin içine bakıp günün merak konusu olan soruyu sordum ;

"Eslem abicim.Guzellim."