En Güzel İmtihanimsin .

43.bölüm

Sondaki nota bakın güzel ınsanlar bu not sonradan eklendi...

Sana nefesim diyemem , insan aldığı nefesi geri veriyor , sana ömrüm diyemem o da tükeniyor ,
Bedenim desem oda yok oluyor sen benim ölmeyen ruhumsun çünkü o hep yaşıyor...

Mina'dan;

Bir dakikaya geliyorum dostlarım çünkü şu an evde tatlı bir telaş var bende ona kapıldım , ay evet herkesin soluksuz okuyupta beklediği gün geldi beni istemeye geliyorlar beni hayat arkadaşim.iman eşime ıstemeye geliyorlar.

"Mina Kızım hadi gel çıkar şu denetleri."

Hı bende ne zaman benim.için sakladığı danteleri sandıktan çıkaracak diye bekliyordum ki beklediğim an geldi şimdi televizyondan tut kanepeye kadar evi denetleriz.

"Bak ya bak hala otuyor ya kızım kuzum bugün seni istemeye geliyorlar Mehiri değil kız senden daha çok iş görüyor."

Dur anne ya ben daha olayın şokunu atlatmiş değilim.
Siz bana temizlik yapıyoruz diyorsunuz ay beni istemeye geliyorlar demi.
Ay ay Daha yeni nasıl güzel heycan yoktu nerden çıktı bu heycan ağlamak geldi içimden bir an.
Gözlerimi kocaman açıp elim ile hava yollayıp ağlama isteğini geri gönderdim bugün benim en mutlu günümdü ne ağlamasi , ağlamayı düşünmek bile büyük hata ya.

"Bak ya Minaaa kime diyorum ya Erkekler gitmişken çabucak bitirelim şuraları şimdi gelince ayak altında dolaşıp dururlar."

Traş olmaya gittiler üçüde birlikte hemde sanki düğün var sanar gören de.

"Kalktım sultanım sınırlenme sen."

Gidip iki yanağına kocamdan sulu sulu bir öpücük kondurup öptüm.

Oda bana sarılıp gözleri dolu dolu gözlerime bakıp ;

"Ay şimdi seni teli duvaklı gelinimi ediyorum ben.Yuvadan uçama vakitimi daha sana doyamamisken öpmeye kiyamazken başka hayatta mi yoluyorum senj."

"Aa daha evlenmiyorum Hafıze sultan gönlün rahat olsun."

Hafize annen ağlamakli bir ses ile ;

"Seni bugün istemeye geldiklerinde seni verince bir ayağın bu hayatta diğer ayağın ise senj bekleyen hayatta olacak yani bir adım  daha uzaklaşacaksin bizden gülüm."

Derin bir nefes alıp devam etti kelimelerine arada yutkunuyordu ağlamamak için kendinu sıktığı çok belliydi.

"Gülüm eğer olurda bir gün bir nedenden o gül yüreğini solmaya başlarsa bu  kapı sana her zaman açık hiç sıkılma darılma çıktığım bu kapıdan nasıl girerim diye düşünme.
Çünkü solan yüreğinj sevgimiz ile sular geri eski haline döndürürüz."

Artık bu son cümle ikimiz içinde akmaya hazır olan yaşlar için son hamleydi.
Ikimiz sarılmış ağlıyorduk sonra aklıma gelen düşünce ile ;

"Anne abim gelecek yine dalaga geçecek ayrılalım bugün mutlu bir gün.Bunları düşünme sultanim sen beni sevdiğim ile mutlu bir hayat bekliyor."

Aynen de öyleydi bizi üçümüzü acılardan sonra gelen sevinçlerimize olarak birbirimize tutunacak
Ve Rabbimizin izniyle hiç ayrılmayacaktik.

Sonra annem Mehir'e dönüp ;

"Sanki dün sana Deniz oğlum bir şey söyledi artık senin yerin orası değil burası."

Diyerek diğer yanını gösterdı. Ikimizede kocaman sarıldı bizde Mehir ile komutlaşıp aynı anda yanağına kocaman ve sulu sulu bir öpücük bıraktık.
Hafıze annem de  şakadan bir sinir ile ;