En Güzel İmtihanimsin .

49.Bölüm(FINAL)

Bak 'NUN'(ن) ne kadar güzel sevmiş almış sevdiğini iki kolunun arasına dokunmaya kıyamiyor...

********

Mina'dan ;

Ben bu hayatta herşeyi , herkesi sevdim.
Hiç görmediğimi Beni yaratan , en büyük kudreti sevdim.
Güvenirliği ile örnek olan.Kalbinin güzelliği ile herkese de örnek olan yüreği sevdim.
Annem ve babam olmuş güzel yürekleri sevdim.
Rüzgarın beni sevmesini sevdim.
Ve her seferde karşıma çıkan geçmişimi sevdim.
Herşeye rağmen acılarımi sevdim.
Anlayacağın üzere Allahım tarafından gönderilen herşeyi sevdim çünkü gönderen kişiyı sonsuz sevdim.

Yanlız ve karanlıkta seccade de akan göz yaşımı sevdim.
Geceyi sevdim.
Ailemden kimse olamama ihtimalini sevdim.
Beni kendinden çok seven , eksiklerini doldurduğumu söyleyen ve her fırsatta bana değer vereni sevdim.
Anlayacağın Yaradandan gelmiş herşeyi sevdim.

Sevgiyi vereni sevdim.
Dert verip derman yollayani sevdim.
Acıya göğüs gerip sabır yollayani sevdim.
Ben sonsuz aşkı sonsuz kudret sahibini sevdim.
Ben yetim kalmış olsada yüreği geniş yaraları kanatları olan minik bir kuş yavrusunu sevdim.
Ben,ben minik kuşumu sevdim...

Kucağıma yatırdığım minik kuşumun saçlarını okşuyor bir yandan da sorduğu soruyu cevaplıyordum.
'Sen neleri seviyorsun mina abla.'diye sormuştu bende cevabıni vermiştim herşeyi seviyordum benim için mutluluktan çok acı veren hayattı bile seviyordum çünkü oda bana rabbimden yollanmış bir lütufdu.

"Mina ablacigim."

Nede içten diyordu , nede güzel söylüyordu hayatımıza giren neşe kaynağımız.
Yaralı kuzum;

"Söyle ablam."

Yüzünde hafif bir tebessüm ;

"Imm.şey yani nasıl desem ay heyecan bastı söyleyeceğim şey birazcık imm şey ya-"

Araya girme ihtiyacı hissedip sözünü yarıda kesip ;

"Kuzucum söyle ne söyleyeceksen karşında yabancı var sanki çekinme."

Yüzü hafiften domates rengini alırken tüm sıcaklığı ve meraklı halı ile ;

"Rüzgar abimm ile nasıl tanıştınız."

Yüzümde kocaman bır gülüş kondurup hafifçe kıkırdadim sabahtan beri bu yüzden mi ? Kıvranıp karşımda ezilip buzulup duruyordu Allah seni emi ya :-) sen beni güldürdün ya küçüğüm Allah da daima bu gülüşü silmesin yüzünden.
Gülme nedenim;

"Imm.Bir akşam yüreğim sıkıldı halbuki namazımida kıldım annem ve babamın ile ılgili olan boşluk acımaya başladı hemen evden dışarı atıp annesiz geçen kocaman onca yılin anısını taşıyan parka gittim.
Tıpkı küçüklüğümde yaptığım gibi salıncağa oturup hafif hafif rüzgarın bedenime değmesine izin veriyor bir yandanda salaniyordum.
Icim bir garipti sonra yanımda bir hareketlilik var.-"

Lafım yarıda kalmıştı çünkü kapıdan bizi izleyen Mehir uçarcasina yanımıza oturup.

"Işimiz var ama bunu çok merak ettiğim için dinleyeceğim sen devam et Minam."

Hafif tebessüm edip konuşmama kaldığım yerden devam ettim.

"Sende dinle bakalım Mehirim ben devam ediyorum o zaman (ıkisindende kafaları ile onay alıp devam ettim.)
O hareketlilige doğru dönünce onun bir insan olduğunu görünce haliyle bide geç saat ve bide erkek olduğu için korkutum ama sesi güven verircesineydi ama yinede korkuyordum.Sonra bana bakıp, ben bakmasamda hissediyordum gözleri üzerimdeydi,'neden ağladığınızı sorabilir miyim? ' dedi o öyle dedikten sonra anladım ağladığımi o diyene kadar haberim yoktu.
Iste bu söz , bu cümle , bu kelime sevdamin başlangıçi oldu.
Çocukluğumda karşımda duruyormuş da haberim yokmuş sonra ayrıldım hemen ordan biliyorsunuz dinimiz yasak demiş haramdan uzak dur demiş hemen uzaklaşıp evime dogru ilerlemeye başladım.
Sonra peşimde bir-