Bölüm 11

893 64 14
                                    

Bu hikayede finale kadar butun bolumler hazir. Ancak yayinlama firsatim olmuyor. Bu yuzden bütün bölümleri ayni anda yayinlayacagim. Birkac gune gelir.. :)

İyi okumalar..

Mervenin teklifi uzerine nazli ordan uzaklasmistir. Arkasinda herkesi birakip ordan hizla  uzaklasip kendini eve atmistir. Sebnem ise Nazlinin yanina gelmis ve iki kiz dertlesmistir.

Savas Merveyi ordan alip gitmistir. Selim ise Sebnemin birsey soylemeden gitmesine bir anlam veremedigi icin evine gitmis. Ancak evinde bulamamistir.

-Ertesi gun-

-Sebnem-

Gece Nazlida kalmistim. Kiyafetlerimi degistirmek icin evime gittiginde evin onunde Selimin arabasini goruyorum. Arabanin onune geldigimde Selimi icinde uyurken buluyorum.

Kafami sallayip kendimi toparlamaya calisiyorum. Eve dogru gidip kapiyi aciyorum. Iceri girdigimde kapiyi kapatacagim sirada kapiyi birisi itiyor. Selim..

Sebnem neden birakip gittin beni?

Konusmak istemiyorum Selim.

Konusmak istemiyor musun? Bana bir cevap vermeye tenezzul etmiyor musun?

Konusmak falan istemiyorum. Kafana sok artik!

Sebnem!

Cik evimden Selim defol git diyip odama gidiyorum. Sinir kupune donmustum. Saatlerce aynanin karsisinda vakit geciren ben hemen hazirlanmistim. Asagi indigimde hala ordaydi.

Sen gitmedin mi? Ne kadar yuzsunsun ya seni kovuyorum yine gitmiyorsun!

Gitmem.. Sen bana cevap vermeden gitmem!

Iyi o zaman bem gidiyorum. Sen ne yaparsan yap burda!

Kapiya dogru yoneldigimde kolumdan tutup beni kendine cekiyor.

Ne yaptigini saniyorsun sen ya.

Konusmadan burdan cikmak yok Sebnem!

Birakkkk diyorum birak!

Birakmam Sebnem birakmam.

En sonunda duruyorum. Gozlerime dikkatli bakiyordu. Bu kadar yakinimdayken tuhaf hissediyordum kendimi. Beni daha cok kendine cekip

Sebnem bir cevabi hakediyorum dimi?

Selim.. B-Ben yapamam..

Neyi yapamam.

Derin nefes aliyorum. Gozlerim doluyor.

Erdem.. Erdem benim kalbimi cok kirdi. Ben guvenemem kimseye selim. Yapamam..

Gozlerine baktigimda sanki boslukta kaybolmus gibi bakiyordu.

Ona hala asikmisin?

Sordugu bu soru beynimde binlerce kez yankilandi. Asikmiydim? Bilmiyordum ki. Onun yuzunden kimseye guvenemiyordum. Onu dusunmemeye calisiyordum her zaman.

Bilmiyorum.. Diyorum gozlerim doluyken. Gozlerimden bir damla yas dusuyor. Elini yanagima goturup gozyasimi siliyor.

Sebnem.. diyor bana yaklasirken. Yaklasti. Gozlerimi kapattim. Nefesini hissediyordum. Dudaklarimda onun dudaklarini hissettigimde kalbim yerinden cikicak gibi atiyordu. Birkac saniye sonra ayrildim. Geri itip

Yapamam.. Guvenemem.. Sana karsi ne hissediyorum bilmiyor Selim diyorum ona bakarak.

Konusucagi sirada kapiya yoneliyorum. Kapiyi actigim anda karsimdaki kisiyi gorunce donup kaliyorum. Dudaklarimdan tek kelime dokuluyor.

Izmir in kızları (SavNaz-SebSel)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin