Izmir in kızları (SavNaz-SebSel)

Bölüm 1

-Nazli-

Ailemin, arkadaslarimin, akrabalarimizin icerden sesleri geliyordu. Ben ise aynanin karsisinda durmus kendime bakiyordum. Arkadaslarimin zoruyla makyaj yapmistim. Dokunsalar aglayacak moddaydim. Istemedigim, hatta daha once hic gormedigim birisiyle sozlenecegim birazdan. Sirf babamin is sevdasi yuzunden ben kendi hayatimdan vazgeciyordum. Sevmedigim birisiyle ustelik bir playboy la sozleniyordum.

Annemin seslenmesiyle onlarin geldigini anladim. Derin bir nefes alip odamdan ciktim.

Herkesin gozu benim uzerimdeydi. Onunda bakislarini hissedebiliyordum uzerimde. Basimi kaldirdigimda beni bastan asagi inceliyordu pislik herif.

Ve hayatimin donum noktasi oluyor. Sozleniyorum..

-Selim-

Sozlenmek istemesemde babamin para gondermem tehditlerine boyun egip sozlenmistim. Nazli yi ilk gordugumde guzel kiz olmasina sevindim. Saf, masum bir guzelligi vardi. Sevmesemde olur ki ben aska inanmam..

-2 gun sonra-

-Nazli

Ailemin buyuk surprizi karsisinda cok sasirmistim. Istanbulda ev almislardi bana. Tabi sirf selimle yakin olmam. Buda yetmiyormus gibi onun gittigi universiteye yatay gecis yapmislar kaydimi. Bana sormadan..

Kendimi istanbulda buldum ve suan karsimda sevgili sözlüm selim duruyor. Ayaklarini masanin uzerine uzatmis. Bana pis pis siritarak bakiyor. Sinirle

'Ne bakiyorsun siritarak' diye cikisiyorum

'Ayakta dikilecek misin?' diye luzumsuz bir soru soruyor.

'Benim evim ve istedigim gibi dururum. Ayrica buraya istedigin zaman gelemezsin'

'Nedenmis o sen benim sozlum degil misin?'

'Sozlu olmamiz buraya gelebileceğini anlamina gelmez'

Selim yerinden dogrulup yanima geliyor

'Inan bende buraya gelmeye merakli degilim. Ama babam yolladi. Bende dusundum eglenceli vakit geciririz diye ama sen bugun hic sevimli degilsin'

'Selim!'

'Oo bana adimla hitap ettin ilk defa. Oldukca etkilendim bir daha soylesene'

'Gidermisin?'

'Burda kalmak seninle dolu dolu vakit gecirmek isterdim sirf seni sinirlendirmek icin ama dersim var hoscakal guzellik'

Dedikten sonra yanagimdan makas alip gitti. Sinirlenmemek elde degildi..

-Selim-

Nazliyi sinirlendirmistim. Bu yonunu seviyordum acayip eglenceli oluyordu. Kampuse giris yaptiktan sonra otoparka giris yaptim. Bos park alani gorunce oraya tam park edicektim ki aniden birisi arabasini park etti. Sinirle arabadan indim. Arabaya dogru ilerleyerek

'Lan sen ne yaptigini saniyorsun. Ilk ben gordum o yeri' diye bagirdim. Arabanin kapisi acildi. Ilk topuklu ayakkabilarini gordum. Sonra kendisini. Icinden bir kiz cikti. Bana dogru gelip onumde durdu. Benim aklimda ise kıza her turlu yurumek dusuncesi varken o bana

'Hizli olsaydinda kaptirmasaydin park yerini' dedi.

Bu kiz bana laf mi atti simdi. Lan kiz olmayacaktin varya.

'Benim elimden kimse ve hicbir sey kurtulamaz. Bosluguma geldiyse demek ki. Istersen bu konuyu aksam bir yemekte konusalim ne dersin?'

Hafiften gulumsedi. Sonra biraz daha bana dogru geldi ve yaklasti.

'Inan ki tipim degilsin ve sen o ukala tavirlarinla degil seninle yemege cikmak, kapimin onumde paspas olmazsin' dedikten sonra yanimdan gecip gitti.