MAFYA'NIN AŞKI (Bana Yaşadığımı Hissettir)#DÜZENLENİYOR.

41.BÖLÜM(41 KERE MAŞALLAH)

   "Ne,diyorsun sen,benim annem ve babam yaşıyordur bunu hissediyorum." Dedim bağırarak buraya gelmiş senin annen ve baban öldü diyor.

  "Buse,anlamıyorsun galiba annen ve baban 2 yıl önce trafik kazasın da öldüler. Bana ister inan ister inanma," dedi. Galiba doğru söylüyordu. Annemi ve babamı hatırlamıyordum.

  
  Ani bir hareket ile,yatağa oturdum. Elimi alnıma koyup yere bakmaya başladım. Ben neler yaşamıştım böyle.

"Bu kadar,stres sana yeter hadi eve gidiyoruz." Yanım da duran kişiye döndüm ve gülümsedim.

   "Adınız neydi acaba,"

   "Yağmur. Benim adım Yağmur yoksa beni hatırlayamadın mı? Buse.Ben senin en yakın arkadaşınım.

   "Gerçekten de hatırlayamıyorum cidden,çok üzgünüm Yağmur ama benim elimde olan bir şey yok." Dedim acılı acılı.

  "Hayır Buse herşey senin elinde sen hatırlayacaksın her şey senin elinde." Dedi Batuhan yani başka bir deyişle kocam. Ama ben istemiyordum ki onunla evlenmeyi.

  "Peki sence bunu başarabilir miyim?" Dedim Batuhan'a doğru. Bakarak.

   "İkimiz herşeyin üstesinden geliriz aşkım. Elbet bir gün hatırlarsın"

    "Şey. Bana Aşkım demeseniz"

   "Tamam canım sen nasıl istersen,ama 'siz li miz li'konuşmasak. Biliyorsun evliyiz." Sadece kafamı salladım.

  Ardından odaya iki erkek ve bir tane çok güzel bir kız girdi. Erkekler de yakışıklılardı. Kız gelip bana sarıldı.

  "Nasılsın Buse iyi misin" dedi kız.

  "Evet,iyiyim de siz kimsiniz" dediğime kız şaşırmıştı. Büyük ihtimalle ardaşımdı.

  "A-azra. Yoksa beni hatırlayamadın mı Buse sınıf arkadaşınım." Ardından Batuhan lafa atladı.

  "Buse,geçici bir hafıza kaybı geçiriyor. Ona yardım edersek herşeyi hatırlar."

  Azra bana dönüp eliyle omuzumu okşadı.

   "Sen hiç merak etme,her şeyi hatırlayacaksın" çok sıcakkanlıydılar. Yağmur'da öyle Azra'da. Sadece gülümsedim. Ve erkeklere döndüm.

  "Siz?"

  "Ha biz mi yenge ben Çınar, Batu'nun en yakın arkadaşıyım."

  Yenge demesine gülümsemiştim.

" Yenge Ben de Toprak. Seni kurtar-" çocuk sözünü tamamlamadan,Batuhan çocuğun ensesine bir tane şaplattı.

  "Negatif anıları anlatmayın lan. Ha birde yenge demeyin Buse'ye beni hatırlasın ondan sonra. Deyin. Diyeceğinizi"

  Durumlarına güldüm.

"Ha.şey ya yenge demelerinde sorun yok diyebilirler." Dedim gülümseyerek. Batuhan'da bana gülümseyerek baktı.

   "Tamam lan. Diyin" dedi Toprak ve Çınar'a dönerek. Yağmur'a baktığım da ağlıyordu. Sessizce.

  Hemen ayağa kalkıp Yağmur'a sarıldım. Ayrılıp göz yaşlarını sildim.

   "Ne oldu niye ağlıyorsun."

  "Ya sen beni.boşver ben sen kurtuldun yaşıyorsun diye ağladım. Sevinçten yani"

   Gülümseyerek Yeniden Yağmur'a sarıldım. Azra'da bize katıldı. Erkeklere baktığım da onlarda bizim gibi sarılmışlardı. Kızlardan ayrıldım.

   Yağmur onları çekti hemen. Ardından Batuhan bir hışımla onlardan ayrıldı.

  "Oğlum kendinizi kızlara kaptırmayın lan hemen" dedi Batuhan. Çınar ve Toprak'a bakarak.

  "Napayım abi,benim de canım çekemez mi. Özendim işte neyapayım." Dedi Çınar. Gülerek. Benim bunlara çoktan kanım ısınmıştı bile.

   "Yağmur'cuğum çektin mi canım fotoğrafı"

Üçü de bize anlamaz bir şekilde bakıyorlardı.

   "Ne fotoğrafı" dedi Batuhan,ardından Yağmur telefonu açıp fotoğrafı onlara gösterdi.

  "İşte bu fotoğrafı."