MAFYA'NIN AŞKI (Bana Yaşadığımı Hissettir)#DÜZENLENİYOR.

21.BÖLÜM

"BATU ZORLU"

Dediği şey ile sinirlenmiştim. Bu kadar cani olabilirmiydi. Bir insan beni kaçıran bir adam bu kadar mı vicdansızdı.

Ah tabi ya o bir mafya(!)

"N-asıl yani"dedim kekeliyerek. Korkudan değildi şaşkınlıktan kekelemiştim. Yavaş yavaş hoşlandığım adam böyle olamazdı.

Evet kabul ediyorum ben Batu'dan yavaş yavaş hoşlanmaya başlıyorum ama artık öyle bir duygu beslemiyorum ona karşı.

Geleceğide düşünmem lazımdı. Diyelim ki çocuğum oldu babasının katil olduğunu bilse ondzan örnek alsa ne olur neyse. Biz konumuza dönelim.

"Ailemi öldüren ve dahada önemlisi beni öldüren kişi seni seven kişi"

"Peki beni niye getirdin buraya"

"O benim ailemi benim sevdiklerimi nasıl aldıysa be de onun sevdiğini alacağım elinden" dedi emin bir şekilde

"Ya-ni" bu sefer korkudan kekelemiştim.

"Yani seni puff öbür dünyaya yollayacağız" dedi korkuyordum. Ölecekmiydim yani.

Hadi gidelim bebeğim.

"Bana bebeğim deme"diye tısladım. Biraz nefes alıp konuşmaya başladım.

"Sen beni kullandın Oğuz" dedim ağlamaklı sesim ile ardından nefes alıp konuşmaya başladım.

"Hani beni seviyordun"

"Oyun amaçlı güzelim" dedi yüzündeki sırıtış midemi kaldırmıştı.

"Evet hadi gidelim" dedi sabırsız bir ses tonu ile.

"Nereye"

"Ölüme" yüzünde hiç bir acıma duygusu yoktu. Ve ben ölüyordum.

"Ama öncelikle Batu'ya mesaj atalım" cebinden telefonunu çıkarıp Tahmin ettiğim kadarıyla Batu'ya mesaj atmıştı.

Batu'dan:

Buse tam 1 gündür ortalıkta yoktu. Yağmur haber vermeseydi. Haberim bile olmayacaktı.

Telefonuma gelen mesaj sesi ile Buseden'dir diye hemen açtım ama bilmediğim bir numaraydı.

"Batu'cuğum (!), ben Oğuz Buse elimde ........ arazisine gel"

Oğuz piçi mi kaçırmıştı benim Buse'mi. Verilen adrese son sürat gitmiştim.

Araziye geldiğimde uçurumun kenarında onları görmüştüm.

Oğuz bana sırıtarak bakıyordu. Bu benim sinirlenmeme neden oluyordu.

Buse elleri kolları bağlı bana bakıyordu. Sandalyede oturmuştu. Ve ağlıyordu.

Onun ağlamasına dayanamam ben. Onlara yaklaştığımda konuşmaya başladım.

"Oğuz bırak Kızı" dedim tok sesim ile,

"Bırakmazsam"

"Ölürsün" dedim soğuk çıkan sesim ile.

"Sen benim elimden sevdiklerimi aldın bende senin elinden sevdiklerini alacağım"

"Ne saçmalıyorsun"

"2-3 yıl önce bir aileyi öldürdün hatırladınmı"

Emin bir şekilde"hayır" dedim

"Off neyse şimdi sana anlatamam en başından şimdi bu güzelliğe elveda de"

Ne diyordu bu piç Buse'ye baktığımda donup kalmıştı.

Oğuz sandalyeyi ittirmeye başladı ve uçurumdan benim kadınım düşmüştü.

Ölmüştü.

Ben bile dokunmaya kıyamazken o ölmüştü. Başım dönüyordu.

Cebimden silahımı çıkarıp sinirim geçene kadar Oğuz'a sıkmıştım.

Belimi biraz büküp gökyüzüne bakmaya başladım ardından "Buse" diye avazım çıktığı kadar bağırdım.

Buraya kadardı artık. Buse'm ölmüştü.

"Seni seviyorum Buse"

"Bende seni seviyorum"

Kalbimden gelen bu ses Buse'nin sesiydi o artık ölmüştü. Benim meleğim hayatımın anlamı ölmüştü.