A Wife's Suffer

Chapter 43: Company party

(The picture above is Mrs. Kate Yonna Clemente - Yoo)

Warning!!

        Medyo something po.

Kenneth's POV

         It sucks knowing that she is just a few rooms away from me yet I cannot go to her. F*ck! I want to see how they apply make - up to her beautiful face. Sh*t! Baka hindi sila nag - iingat. And paano nalang kung 'yung nag - aayos pa sa kaniya ang magbihis sa kaniya? F*ck!

Si Papa naman kasi. Nagpahintay pa dito sa kwarto ko dahil may sasabihin pa daw siya. Tss. As if naman na hindi makakapaghintay ang sasabihin niya. Tss.

         Hindi ko tuloy maiwasan ang mapasimangot. Dapat ngayon ay nanonood ako kung paano nila inaayusan ang Baby ko eh. Pero ano? Andito ako sa kwarto ko at naghihintay kay Papa. Tss. Nakakainis.

Maya - maya pa ay bumukas na ang pinto at pumasok na si Papa.

"Oh, what's with that look, son? Hindi ba dapat masaya ka?" tanong ni Dad habang naglalakad palapit sa pwesto ko at saka naupo katabi ko dito sa sofa.

Tiningnan ko lang siya at hindi na sinagot. Instead, nagtanong din ako.

     "Tss. What do you want to say?" bahagya naman siyang tumawa sa tanong ko. Tss. Hindi naman nakakatawa.

"Easy there, Buddy. Pwede bang mangumusta muna ako bago ko sabihin ang sadya ko?" sabi ni Papa. Tss. Pinapatagal pa eh. Kanina pa nga ako kating - kati na mapuntahan si Kei tapos ang dami pang sinasabi ni Papa. Seriously? Nananadya ba siya?

"Let's get this straight to the point, Pa. Ano ba kasi ang gusto mong sabihin?" again, tumawa lang si Papa at hindi pa rin sinasagot ang tanong ko. Tss. What's with him? Ba't tawa ng tawa siya? Ngayon tuloy hindi ko maiwasan na isipin kung talagang Tatay ko ba 'to. Tss. Nakakapagtaka lang talaga.

     "Mamaya ko nalang sabihin. Ikaw talaga. I just missed you my son kaya magkwentuhan nalang muna tayo." pangungulit pa ni Papa. Mas nagdududa na talaga ako kung mag - ama ba talaga kami.

"You miss me? Really? Nagkita palang tayo kahapon sa contract signing." sabi ko sa kaniya. Napailing nalang siya habang nakangiti.

      "Eh di magkwentuhan nalang muna tayo." halata namang inaasar niya talaga ako.

"Kwentuhan? Seriously?" hindi makapaniwalang tanong ko. Ewan ko ba naman kasi kung bakit ngayon niya pa naisipang makipagkwentuhan sa akin.

        He just gave me a playful grin at tumango - tango.

*Sigh

     I sighed. Hindi ko din siya maintindihan minsan eh. Tss. If only the business world knew how childish he could get at times.

"You're unbelievable, Pa. Come on, I'm in a hurry. I'm going to check my wife if she's being well taken care of. Baka mamaya niyan a--" naputol ang sudden outburst ko nang biglang napatawa si Papa.