A Wife's Suffer

Chapter 18: Sundate (?)

Ian's POV

"Hello?" rinig kong sabi niya sa kabilang linya. Halata namang nagising lang siya sa pagtawag ko dahil antok na antok pa ang boses niya. But her voice is still it's sweet though.

I just chuckled on what I thought. Haha.

"Hey, sleepy head! How was your sleep?" masiglang batik o sa kanya.

"Ehh naman Ian eh. It wasn't enough. I'll hang this na, okay? I am still sleepy." Pagmamaktol niya and kahit na hindi ko siya nakikita ngayon, I know na she's pouting already. Napa smile nalang ako sa naisip ko.

"But Sweetie, it is already 6:00 in the morning. Aren't you gonna take a bath and prepare?" tanong ko sa kaniya.

Oh, before I forget. Today is Sunday. Meaning, walang pasok sa office. We are going to attend the mass later kaya I am waking her up na.

"Come on, Ian. It is STILL 6:00. Mamayang 9:30 pa naman ang mass eh." Sagot naman niya. Diniinan pa talaga ang word na 'Still'

Yeah, 9:30 in the morning pa po ang mass.

"Pero you will be preparing pa Sweetie and we will have our breakfast pa kaya sige na. get up na Sweetie. Sige na." malambing na sabi ko sa kaniya.

"Fine. Fine. Kulit mo din Martin ha." Sagot niya from the other line. Now, I know na naiinis na talaga siya. Martin na ang tawag sa akin eh. Hehe. Sorry Sweetie.

"Sige na. I'll be preparing na. You should also get ready. Ibababa ko na itong call." Sabi niya at agad na pinutol ang tawag bago pa man ako makapagsalita ulit.

Kate's POV

I am now driving my car and heading to the Starbucks near the church kung saan kami magsisimba ni Ian.

Actually, almost 8 palang naman eh. Ewan ko ba dun kay Ian at trip yatang magpaka early bird. Siomaii~ ikaw ba matutuwa kung almost 6 in the morning palang may bubulabog na ng tulog mo?

Maya - maya lang at nakarating na ako sa meeting place namin and since medyo maaga pa naman and wala naman yatang pasok ngayon sa halos lahat ng offices, madali akong nakahanao ng space sa parking.

After I have parked my car, I immediately went inside the Starbucks. Pagkapasok palang ay agad kong inilibot ang aking paningin. Ian said kasi na he's already here kaya I am looking for him.

Inilibot ko lang ang aking paningin until I found him sa pinakadulong table. Nakatalikod siya sa direction ko but I know it's him. Of course, sad alas ba naman naming magsama lately hindi ko pa ma fa familiarize ang body niya. Don't get me wrong ha.

Agad naman akong lumapit sa kaniya.

"Hey!" bungad ko as soon as I went to our table.

Napalingon naman siya sa akin.