BENİM HAYALİM

SUÇLAMA

Multi Medya Ege ve Burçin'in arabası. Keyifli okumalar :) :)

-Burçin'den-

-"Avukat Bey, bu dava çok uzun sürer mi?"

-"Bilemiyorum. Burçin Hanım. Bir çocuğun velayetini almak çok önemlidir. Siz bu kararı uygulamak konusunda emin misiniz?"

-"Bakın ben Esra'yı çok seviyorum. Aynı zamanda Burak Bey onu ne kadar az tanımasına rağmen evlat edindiyse eğer ben Esrayı Burak Bey'in elinden hayli hayli almam lazım."

-"Peki siz Esrayı ne kadar tanıyorsunuz ki?"

-"Benim Esrayı ne kadar tanıdığım sizi hiç ilgilendirmez."

-"Haklısınız ama"

-"Bunun aması yok. Anladın mı?"

-"Anladım Burçin Hanım. O zaman ben bu evrakları savcılığa verip mahkemeyi başlatıyorum."

-"Tamam o zaman görüşürüz."

-"Görüşürüz."

Kafeden çıkıp arabama bindim. Bu arabaya bayılıyorum. Haydi yolculuk başlasın. Hep senin gibi bir arabam olsun istemiştim. Canım arabam. 

-"Biliyor musun bugün Esrayı almak için Burak Bey'e dava açtım. Zaten Esra'nın aklını kaybetmiş bir adamla kalmasına asla izin vermezdim. Dava açıldığını öğrenince Burak Bey'in yüzünün şeklini görmeyi çok isterdim. Belki Esra benim için bir fotoğraf çeker. Neyse davayı kazandığımda da aynı yüz ifadesinin olacağına eminim. Hatta daha beteri olacağı için hiç kafama takmıyorum. Sen de isterdin değil mi orada olmayı... Neyse bu kadar konuştuğum yeter daha şimdiden arıza yapmanı istemiyorum. Anladın mı? Ben ne yapıyorum yaaaa! Burak Bey yüzünden delirmeye başladım. Hadi kendi kendine konuştuğunu anladım ama arabaya soru sormak ne ya? Bir de kendime soru soruyorum. Hepsi Burak Bey yüzünden. Allah'ım Esrayı da delirtir bu adam. İyi ki dava açtım."

Bugün çok yorucu bir gün oldu. Eve gidince direk uyumayı düşünüyorum. Yarım saate anca gelebildim. Çantamı askıya asıp üstümü değiştirdim. Genellikle geceleri yatağımın üstüne atlardım ama bugün yorgunluktan düştüm. Yorganı üstüne çekip kendimi uykunun kollarına bıraktım.

********************************************

Kurduğum alarm ötmeye başladığında daha ne kadar uymak istesem de kalkıp abdest aldım ve namazımı kıldım. Bugün hastaneye gideceğim. Aç değildim ama yine de annemin bana küçüklükten kazandırdığı bir alışkanlıktan dolayı az da olsa kahvaltımı yaptım. Oya daha gelmemişti. Birkaç dk sonra o da geldi. Bugün ikimiz de kendi arabalarımızla gidecektik

 Yaklaşık 20-30 dk sonra hastaneye vardım. Aaaa Burak Bey elinde de çiçek acaba hastaneden bir kız mı isteyecek? Saçmalama Burçin. Tabi ki sana yalvarmaya geldi. Anladı tabi Esrayı elinden alacağımı, beni dava açmaktan vazgeçirmeye çalışacak. Şimdi yanıma gelecek. Gelecek bekliyorum. Hala bekliyorum. Gelmedi.

-"Burçin." Kesin bana sesleniyor. Arkamı döndüğümde görmek istediğim kişi o değildi.

-"Burçin sana diyorum." Offf Ege bu. Bu oğlan yapıştı mı bırakmıyor yaa. Bir dk o, bana, Burçin mi dedi? İster istemez arkamı döndüm. Döndüğümde arkadan bir ses duydum.

-"Hanım demek istediniz galiba. Aynı zamanda size bir sorum olacaktı Burçin Hanım. Ne zamandan beri doktor arkadaşlarınızla bu kadar samimisiniz?" Sesin sahibi Burak Beydi ve bilerek "hanım" kelimesini vurgulayarak söylemişti. Allah'ım ben nereye düştüm böyle? Ama ben de Burçin isem Burak Beye kesinlikle bir cevap verecektim.