BENİM HAYALİM

ORTAK

-Ela'dan-

Oya beni evinden kovalı tam 20 gün geçti. Bir sürü iş ilanlarına baktım. En sonunda şirin bir kafede işe başladım. E haliyle de okul kaydımı dondurmak zorunda kaldım. Yine bir müşteri geldi. Zengin biri idi. Hemen yanına gittim. 

-"Ne isterdiniz?"

-"Şimdilik menü." dövseydin bir de. Allahım ne garip insanlar var ya. Hanımefendiye menüsünü verip yanından gidiyordum ki:

-"Otursana." 

-"Peki." deyip yanına oturdum. Ne diyeceğini çok merak ediyorum.

-"Niye burada çalışıyorsun?"

-"Niye merak ettiğinizi sorabilir miyim?"

-"Gençsin, güzelsin. Kendini niye buralarda helak ediyorsun ki?"

-"Teşekkür ederim.  Mecburum."

-"Peki neden?"

-"Niye bu kadar merak ettiğinizi anlamadım."

-"Çünkü senin yaşındakiler üniversite okuyup meslek sahibi insanlar olmak için çabalıyor. Sen ise geleceğini hiçe sayarak burada çalışıyorsun."

-"Gelecek belki de gelmeyecek. Yani olması 100/100 garanti olmayan gelecek için şu yaşadığım dakikaları boş veremem. Çünkü her an ölebilirsin. Bir trafik kazasında veya kalp krizi geçirip ölebilirsin. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 her geçen saniyede bir belki daha fazla kişi ölüyor. Bu saydığım sayılardan herhangi birisinde sen de ölebilirsin. Ben bu işi bırakırsam eğer yaşamımda sayısız zorluklar çekerim. Şimdi sen söyle; benim üniversite okumam mı daha mantıklı yoksa bu işte çalışmam mı?"

-"Sen böyle söyleyince çalışman daha mantıklı ama"

-"Aması yok. Çalışmam her şekilde daha mantıklı. Diyecekleriniz bittiyse eğer izninizle ben kalkıyorum." 

-"Hayır, dur bir dakika."

-"Ne var?"

-"Ben seninle arkadaş olmak istiyorum."

-"Bu konuları daha sonra konuşalım olur mu? Çalışmam lazım."

-"Peki bu benim kartım işin bittiğinde beni ara. Eğer aramazsan yarın yine gelirim." uzattığı kartı alıp cebime attım.

-"Arayacağım. İyi günler."

-"Bu arada isminiz?"

-"Ela."

-"Ben de Eylem. Çilekli pasta istiyorum."

-"Tabi. Hemen geliyor."

-3 saat sonra-

İşim bitmişti artık çıkıyordum. Eski püskü olan evime gidiyordum. En azından bir evim var. Buna da şükür. Eve gidince üstümü değiştirip namazımı kıldım. Sonra Eylem'in verdiği kartı alıp numarayı aradım.

-"Alo ben Ela. Kafede karşılaştığın kız. Aramamı söylemiştin."

-"Aaaa evet! Doğru. Neredeysen ben oraya geleyim."

-"Evdeyim ama başka yerde buluşalım."

-"Yoo ben eve gelirim."

-"Offf tamam adresi mesaj olarak atarım."

-"Tamam."

Telefonu kapatıp adresi mesaj olarak attım. Yaklaşık yarım saat sonra geldi. Bu vakitte namazımı kıldım. 

-"Hoş geldin."

-"Hoş bulduk."

-"Geçsene."

 -"Burada mı kalıyorsun?"

-"Evet." 

-"Gerçekten mi?"

-"Buraya beni aşağılamaya geldiysen eğer çabuk çık."

-"Tamam. Sakin ol. Tabi ki seni aşağılamaya gelmedin. Ben arkadaş olmak için geldim ama böyle bir manzara beklemiyordum."

-"Ne var ki benim evimde?"

-"Bir şey yok ki. Sorun da o zaten. Evde hiçbir şey yok. Neyse gel yere oturalım."

-"Arkadaş olmak istediğini söyledin. Madem öyle hayat hikayeni anlat."

-"Peki, adım Eylem. Soyadım Akgün. 23 yaşındayım. Babam .............. şirketinin sahibiydi. Annem ise iş kadınıydı."

-"Geçmiş zaman eki kullandın, yoksa iflas falan mı ettiler?"

-"Iıııı şey biraz bekle oraya da geleceğim. 20 yaşıma kadar her şey iyi gitti. 21 Mart 2014 günü annem ve babam trafik kazasında hayatlarını yitirdiler." Gözünden bir damla yaş düştü ve konuşmasına kaldığı yerden devam etti:

-"Oya Demirkan diye bir kız onların hayatlarını ellerinden aldı.  Anneme ve babama gelip arabasıyla çarptı. Trafikte onca insan varken gelip benim aileme çarptı. Ondan nefret ediyorum. Bir gün onu bulacağım ve ona bu yaptığını burnundan fitil fitil getireceğim. Onu yaşayan bir ölü yapacağım." bu bizim Oya olabilir mi? İstanbul'da onca Oya isimli şahıs var. Bizim Oya olması 100/5 yine de sormaktan zarar gelmez. Telefonumu açıp Oya'nın bir fotoğrafını buldum ve gösterdim:

-"Aradığın kişi bu mu?"

-"Evet. Bu o. Anne ve babamı öldüren katil. Nereden buldun bu kızı?"

-"Ben onu kendi hayat hikayemde anlatayım. Şimdi sen devam et."

-"Kazadan sonra yurt dışına gittim. Okulumu orada tamamladım. 2 gün önce buraya geldim. Senin çalıştığın yerin yakınlarında öldüler. O zamanlar bu kafe yoktu. Öldükleri sokaktan geçiyordum ki seni gördüm. Aklımda o kadar soru oluştu ki senle ilgili. En sonunda bunları sana sormaya karar verdim. Sorduğum bir soru ile aklımdaki tüm sorulara cevap verdin. Niye başını kapatıyorsun ki diye sormayı da düşündüm ama tek bir cevapla bütün sorularımın cevabını verdin. Şimdi sen anlat."

-"Peki. Adım Ela. Soyadım Kuş. 20 yaşındayım. Bende anne ve babamı bir trafik kazasında kaybettim. Sonrasında Oya Demirkan diye biri ile tanıştım. Ev arkadaşım oldu. Bir buçuk ay sonra beni evinden kovdu. Neymiş bu ikimiz içinde daha iyi olacakmış. İş buldum. Öyle. Oya'nın bana yaptıklarını hiçbir zaman unutmayacağım ve bu yaptıklarını ona ödeteceğim."

-"Bence tam zamanı."

-"İkimiz güçlerimizi birleştirip Oya'ya bu yaptıklarını ödeteceğiz."

-"O zaman merhaba yeni ortağım."

-"Merhaba ortak."

Selam. Yeni bölüm burada bitti. Umarım beğenmişsinizdir. Yeni bölüm gecikmez. Yorum ve votelerinizi bekliyorum. Allah'a emanet olun.