Rijken der thermsië~Grace

0.5

Ze maakte van zichzelf een bolletje, maar de jongen wachtte tot ze weer zou opstaan. Wanhopig keek ze om zich heen, op zoek naar iets dat haar zou kunnen helpen het gevecht te winnen. Haar oog viel op een bosje dadelsneuzen dat een stukje veder op in de ruimte lag. Ze kon er net niet bij en als de jongen door zou hebben wat ze van plan was kon hij het misschien tegen haar gebruiken. Er was dus maar een oplossing die Grace op dat moment kon verzinnen. Ze raapte zichzelf weer bijeen en viel aan weer werd ze gevloerd, dit keer binnen het handbereik van de dadelsneus. Ze plukte de dadelsneus en negeerde daarbij de tintelingen die het teweeg bracht. Ze viel aan naar voren en de dadelsneus raakte hem. Ze liet de dadelsneus onmiddellijk los zodra ze doorhad dat ze hem had geraakt en wilde een tegengif gaan zoeken. De jongen boog zich over haar heen siste dreigend ''waar heb je hem geplukt'' Ze voelde hitte door haar benen heen trekken en moest snel op zoek naar het tegengif. Ze schopte de jongen in zijn kruis, dit keer was het wel succesvol want de jongen greep met zijn handen naar zijn kruis, waardoor ze de tijd had om achteruit te kruipen. Ze greep een willekeurig bosje dat naast de dadelsneus had gestaan en begon zich ermee in te wrijven. Het brandende gevoel werd wat minder en de jongen, die had gezien wat ze had gedaan strompelde naar haar toe. Ze kon merken dat de dadelsneus al zijn effect ging eisen bij de andere jongen. Snel stond Grace op en rende naar de deur. Toen de deur achter haar op slot ging kon ze eindelijk opgelucht ademhalen. De toortsen om haar heen gingen weer aan en tegen over haar zat iemand in een stoel. Ze voelde paniek in haar borst omhoog kruipen, toch lukte het haar om de paniek de baas te blijven. '' Moet ik ook tegen u vechten?'' haar stem beefde. De vrouw in de stoel stond op en liep richting Grace toe, '' Wees gerust, dit is het einde van de schattenjacht. Ik ben hier om je de prijs uit te rijken. Let op er verschijnt een tafel voor je neus en je mag daar één ding van kiezen, wees echter gewaarschuwd dat hebzucht zwaar wordt bestraft Grace.'' Voor haar ogen verdween de mysterieuze vrouw in een vlaag van stof, Grace achterlatend met vragen. De stoel, waar de vrouw zojuist nog had opgezeten veranderende in een tafel met allemaal verschillende spullen erop. Grace liep nieuwsgierig naar de tafel toe. Ze kon haar ogen niet geloven, haar ogen werden naar een oud uitziend boek getrokken. Het boek was misschien wel het dikste boek dat ze ooit had gezien, de kaft was stoffig en zag er beschadigd uit. Ze pakte het boek aan en ondanks dat het zo dik was en groot voelde het licht aan. De tafel verdween en een deur verscheen. Ze stopte het boek in haar tas en rende naar de deur. Ze kwam uit waar ze de deur was door gegaan en zag de rij voor het spel, waar zij zojuist nog had aan meegedaan. Pas nu viel het haar op dat de mensen die er aan mee wilde doen alleen maar mannen waren. De rij keek verbaast naar Grace, waarschijnlijk omdat ze op een klein meisje leek. Ze liep met rode wangen weg om weer naar het bos te gaan. Helaas vonden haar ouders en haar broertje haar eerder. ''En heb je wat gewonnen?'' vroeg haar broertje. Grace wilde op de een of andere manier niet dat haar familie van het boek af zou weten, dus loog ze. Zullen we gaan stelde Grace voor toen er opeens uit het niets gevechten uitbraken tussen de mensen om haar heen. Sommige transformeerde in weerwolven en andere gingen in gevechtshoudingen staan. De mensen die niet konden probeerde te vluchten, net als Grace en haar familie dat deden. Ze dromde zich door de menigte heen op weg naar hun wagen. Met luid scheurende banden reed Grace met haar familie naar haar huis. Toen ze thuis waren aangekomen dwongen haar ouders Grace en haar broertje het huis binnen, waar ze de tv aanzette om te kijken wat er precies aan de hand was. Dit keer verscheen er geen intro en begon de presentator haastig te praten. ''De oorlog begint tussen alle rijken tegen elkaar, ik herhaal de oorlog begint.'' Het scherm werd zwart en haar ouders keken elkaar bezorgt aan. ''Wat gaan we nu doen?'' vroeg Grace. Niemand antwoordde en de stilte duurde voort.

........................................................................................................................................

Nogmaals laat alsjeblieft weten wat jullie van mij verhaal vinden. En stemmen zij altijd welkom ;P