My Last Wish (1D+LM+Cher Lloyd)

Chapter 20 - "LOU, JE TROK MIJN HAREN ERUIT!"

Chapter 20

---------

POV Louis

"Hey popje!" zeg ik als ik Reya's kamer binnenloop. Haar kleine hoofdje schiet mijn richting uit en ze begint te glimlachen. Die ogen.. Jesus, niet normaal ze lijken blauwer te worden met de dag.

"Hoi Louis!" Reya springt vrolijk op en springt tegen me aan. "How! rustig aan kleintje!" pfffft, wat is ze licht! het is net alsof ik lucht vasthoud.

"Waar zijn papa en mama?" ik zet haar neer op het bed en plof zelf neer op de stoel ernaast.

"Weet ik niet.." ze frunnikt wat met haar ziekenhuisjurkje.

"Wil je een spelletje doen?" vraag ik. Reya kijkt op en knikt enthousiast.

"Oké, even kijken." ik sta op en loop naar de kast met alle spellendozen. Jezus, wat heeft ze er veel zeg! Hebben alle kleine kinderen zoveel speelgoed..? Ach, ik moet niet zeuren. Onze speelkamer lag helemaal vol met kleine auto'tjes.

"Ik wil verkleedfeestje doen!" Reya springt op en neer op het bed.

"Waar staat de kist met verkleedkleren dan?" vraag ik. Reya wijst naar de hoek van de kamer, waar inderdaad een grote, houten kist staat.

"Waar ga jij dan heen?" vraag ik aan Reya, die naar de badkamer toe loopt.

"Mijn jurkje ligt hier." zegt ze, net voordat ze de deur dichtslaat. Ik haal mijn schouders op en open de kist. Te klein, te klein, te klein.. Perfect! Ik haal het wortelpak uit de kist en hijs me erin. OMG er zit een hoedje bij! *blij*

 "Reya?" ik klop op de deur van het badkamertje. "Ben je klaar?" roep ik. Ik hoor wat geschuifel. "Bijna!"

Een tijdje later komt Reya uit de badkamer gelopen met een kanten jurkje aan. Ze ziet er zo schattig uit! Als je haar op een taart zet, is ze helemaal om op te eten, als je begrijpt wat ik bedoel. *voelt zich geniaal maar beseft dat ie dat niet is en facepalmt zichzelf mentaal*

"Je bent echt een prinsesje nu! Maar bij prinsessen horen kroontjes.." ik wil weer in de kist duiken, maar Reya houdt me tegen en schudt haar hoofd.

"Ik heb geen kroontje." zegt ze een beetje verdrietig.

"Wacht hier!" ik laat een verwarde Reya alleen achter en sprint weg naar waar de jongens zitten. Na een tijdje rennen, zie ik Niall achter een zuster aanrennen en de jongens ernaast lachen.

"Hey jongens!" roep ik, nog steeds rennend.

"Hey Lou! Waarom heb je een worte-" ik ruk de beanie van Harry's hoofd en ren ermee weg.

"DUDE! LOU, JE TROK MIJN HAREN ERUIT!" roept hij me na.

"SORRY! HET IS MIJN BEANIE! MOET GAAN, DOEI!" roep ik.

Eenmaal bij Reya's kamer aangekomen, zie ik haar op het bed zitten, zwaaiend met haar benen en frunnikend aan haar jurkje. Als ze mij ziet begint ze te giechelen.

"Waarom hijg je zo?" vraagt ze, nog steeds giechelend.

"Ik heb.." hijg "..geen kroontje, maar.." hijg "..iets beters!"

Reya staat op, loopt naar de badkamer en komt terug met een glas water. "Dankje." dankbaar neem ik het aan en sla het in één teug achterover.

"Wat is dat?" Reya kijkt nieuwschierig naar de beanie in mijn handen.

"Oh ja! Hier.." ze pakt hem aan en loopt naar de badkamer. Waarschijnlijk om de beanie goed op haar hoofd te zetten, met behulp van de spiegel.

"Hij is lekker warm!" zegt ze blij, als ze weer de badkamer komt uitgelopen.