My Last Wish (1D+LM+Cher Lloyd)

Chapter 25 - "Ik ben een gevoelig dropje."

Chapter 25

---------

POV Louis

"LOUIS!" Ik schiet overeind en kijk wild om me heen. Is er iets met Sam? Wie riep mijn naam? Wat is er aan de hand? Hoe-

"Ik weet eindelijk hoe we geld op kunnen halen!" Hoor ik Harry blij roepen.

"Harry chill, het is freaking 4 uur 's ochtends." Ik wrijf in mijn ogen en gaap. Dan pas realiseer ik me wat hij heeft gezegd.

"Wacht, zeg dat nog eens?" Zeg ik, nu klaarwakker.

"Een benefiet-dag." Harry zakt breed glimlachend neer op de stoel naast me.

"Een benefiet-dag?"

"Een benefiet-dag." Herhaalt Harry.

"Ik weet niet eens wat dat betekent.." Zeg ik. Een benefietconcert, dat ken ik wel. Maar een benefiet-dag? Bestaat dat eigenlijk wel?

"Nou kijk. One Direction, Little Mix, Cher Lloyd en ik kan Ed nog vragen. Dan is het een benefietconcert. Maar wat als we Dani danslessen laten geven, El meisjes opmaakt en de anderen.. Die verzinnen wel wat. Maar snap je wat ik bedoel?" Harry wordt steeds enthousiaster.

"Haz, dat is briljant!" Roep ik uit.

"En als Sam wakker is, kan ze misschien-"

"Geen denken aan." Ik zak weer neer op mijn stoel.

"Aw, kom op Lou! Als ze zich goed genoeg voelt?" Harry gaat voor me zitten en zet een smekend gezicht op.

"Dat zal je dan maar aan de dokters moeten vragen." Zeg ik koppig. Ik wil niet dat als ze zo zwak is als normaal, gaat optreden. Pfft, geen denken aan!

"Oké best.." Mompelt Harry.

"Hoe gaat het trouwens met haar?" Hij duwt de deur open en gaat naar binnen, met mij op zijn hielen. Ik schiet gelijk door naar mijn plekje. Yup. Dat klopt. Ik heb nu mijn eigen privéplekje. Jaloers, biatch?

"Ik denk nog steeds hetzelfde, hoewel ze er al beter uitziet, vind je ook niet?" Harry gaat tegenover me zitten en kijkt goed naar Sam.

"Ja, inderdaad. Ze krijgt zelfs al wat kleur op haar wangen!" Zegt hij blij. Ik knik.

"Oh, hallo heren. Ik kom voor een dagelijkse behandeling. Geen zorgen het zijn gewoon wat proefjes om te zien hoe het met haar gaat." Hoor ik een dokter zeggen achter ons.

"Tuurlijk, ga uw gang." We staan op en lopen naar de deur.

"Hm.. Nog steeds onbewogen.." Hoor ik de dokter mompelen.

"Dokter?" Ik draai me nog om, terwijl ik al over de helft van de deuropening sta. De dokter kijkt vragend op.

"Ze is nu onbewogen, maar wat als.. Ze zou bewegen? Al is het maar één spiertje." Vraag ik nieuwschierig.

"Dat zou niet héél veel uitmaken. Kleine bewegingen komen vaker voor in een coma. Het is wel vaker dat de persoon die in coma ligt, een dierbare vlak bij zich voelt. Tevreden met uw antwoord?" Ik knik.

"Mooi. Dag meneer!" Ik doe de deur achter me dicht en ga weer op de stoel zitten. Een dierbare, huh..?

"Lou, kom je nou mee naar beneden om te eten? Ze gaat echt niet bewegen hoor." Zegt Harry verveeld.

We hebben de afgelopen 45 minuten voor het bed van Sam gezeten en Harry wordt behoorlijk ongeduldig.

"Je hebt gelijk.." Zucht ik. "Misschien bedoelde die dokter met een dierbare ook alleen maar familie." Ik sta sip op en loop achter Harry aan, naar het cafetaria.