Chapter 9
---------
POV Sammi
"Wat stond er trouwens in dat briefje wat Louis je gaf?" vraagt Demi. Het is nog steeds de dag van het concert en Demi blijft bij ons thuis slapen. Het iiiisss... Ah! Wekker! Het is nu 00;07 precies.
"Geen idee eigenlijk.. Het zit nog in mijn jas, ik ga het even halen." ik sta op en loop op mijn tenen de trap af, naar beneden.
Eenmaal beneden aangekomen moet ik moeite doen om mijn lachen in te houden.
Joep en Frank zouden nog even tv kijken met Morgan, maar ze zijn in slaap gevallen. Frank ligt op de zitzak met zijn hoofd naar achteren, Morgan ligt verspreidt over de hele bank en Joep ligt ondersteboven op de tafel met zijn mond open.
Grinnikend loop ik naar de kapstok en haal het briefje uit mijn jaszak.
Voorzichtig loop ik weer naar boven en plof neer op de zitzak in mijn kamer.
"En?" Demi probeert ongeduldig op het kaartje te kijken.
"Uhm.. Maak eens een lamp aan." zeg ik.
Demi knikt en maakt het nachtlampje naast mijn bed aan.
"Syco music." lees ik hardop voor.
Mijn ogen worden groot en Demi trekt haar mond open, klaar om te gaan schreeuwen. Snel druk ik een hand op haar mond.
"Kom mee naar onder." fluister ik. Ze knikt enthousiast en rent de trap af.
Voordat ik naar onderen ga, maak ik Courtney en Dakota even wakker. Niet dat ze dalijk een hartaanval krijgen..
Mijn vader en Helloise zijn bij oma. Ze zeiden al dat ze waarschijnlijk daar blijven slapen.
Voorzichtig schud ik Courtney en Dakota wakker. Dakota is gelijk wakker, alleen Courtney draait zich grommend weer om.
"Demi gaat schreeuwen en je weet wat dat betekent." fluister ik.
Courtney's ogen gaan slaperig open en ze stapt uit bed.
"Waarom zijn we wakker?" Dakota wrijft in haar ogen en glimlacht naar me.
"En waarom gaat Demi schreeuwen?" gaapt Courtney.
"Kom maar mee, dan zien jullie het." grijns ik.
Dakota haalt haar schouders op en springt naar boven. Courtney gaapt nog eens en sjokt de trapt af.
Als we onder zijn beginnen ze te grinniken om de jongens. Demi staat al te trappelen en houdt haar handen voor haar mond. Ik ga naast haar staan en tel op mijn vingers af.
'3...2...1...'
We schreeuwen de longen uit onze lijven en beginnen op en neer te springen.
Morgan's ogen gaan gelijk open en hij bedekt zijn oren. Frank's hoofd schiet omhoog en hij pakt een kussen vast als bescherming. Joep begint spastisch te bewegen en flikkert van de tafel af.
Als 2 hooligans pakken we de popcornbakken en gooien ze leeg over de hoofden van de jongens.
"AAAAAH!"
"TOE!! GENADEEE!!"
"IK ZAL NOOIT MEER SNOEP JATTEN!!"
"Je jat snoep?" vraag ik opeens rustig aan Joep.
"Misschien.." zegt Joep langzaam. "JULLIE WETEN NIKS!"
"Anyways.. Is er een reden waarom jullie opeens vuvuzela's nadoen?" vraagt Morgan slaperig.
JE LEEST
My Last Wish (1D+LM+Cher Lloyd)
FanficHeey! Mijn naam is Samantha, maar niemand noemt me zo. Noem me maar Sam, of Sammi, of aardappel. Maar absoluut geen Samantha, dan ga ik met aardappels gooien. Ik ben 13, bijna 14, en zit op de middelbare school in klas Atheneum 2B. Hoe dan ook, ik m...