My Last Wish (1D+LM+Cher Lloyd)

Chapter 26 - "MERRY CHRISTMAS!"

Chapter 26

---------

POV Sam

"Mooi gezongen, jongens." Glimlach ik een beetje naar de jongens van One Direction, de meiden van Little Mix en Cher.

"SAAAAAAAM!" Hoor ik, voordat ik getackeld wordt en op de grond val.

"OMG, sorry! Heb ik je pijn gedaan? Heb je pijn? Ik ben zo'n kluns, hoe kan ik dit nou doen als ik weet dat je-"

"Deem!" Demi's hoofd schiet mijn kant op en ze stopt met praten.

"Het is cool, als je nu van me af gaat." Lach ik. Demi klimt onhandig van me af en krabbelt overeind. Ze helpt mij ook met opstaan. Als we allebei weer rechtstaan, begint Demi te gillen en geeft ze me een megaknuffel.

"JE BENT ER WEER!" Schreewt ze.

"Ik weet het!" Probeer ik ook te schreeuwen, maar mijn stem is nog steeds een beetje zwak. Ik voel dat ik word opgetild en zie het blonde haar van Morgan.

"Morgan!" 

"Kleintje!"

Als Morgan me weer neerzet ga ik iedereen langs voor een megaknuffel en sommige zijn aan het huilen. De jongens staan om me heen en geven me met z'n tweeën tegelijk een knuffel.

"Heb jullie gemist jongens." Glimlach ik naar de twee.

"Jade!" Ik ren naar Jade toe en spring een beetje op haar af. Ik weet niet wat het is, maar het voelt alsof er iets gebeurd is, waardoor ik een sterke band met haar heb gekregen.

"Fijn om je weer terug te hebben, Sam." Zegt ze met betraande ogen, maar toch ook met een glimlach op haar gezicht.

Als laatste zie ik een jongen met bruin haar staan. Hij heeft een denim vestje aan en een donkere spijkerbroek. Daaronder heeft hij TOMS zonder sokken. Zijn haar staat omhoog in een schattig soort kuifje. Ogen zo blauw als de zee en zijn mond hangt een stukje open. Als hij een paar keer knippert verandert zijn mond in een immens grote glimlach en komt hij op me af.

"LOUIS!" Ik spring in zijn open armen en sla mijn armen om zijn nek heen.

"Het duurde veel te lang.." Mompelt Louis.

"Ik ben er weer." Zeg ik glimlachend, maar nu voel ik ook een paar warme tranen over mijn gezicht rollen.

Op de achtergrond horen geklap en als ik mijn hoofd iets draai, zie ik alle mensen in het publiek klappen. Sommige mensen zijn zelfs zo ontroerd dat ze ervan moeten huilen.

"Dankuwel allemaal." Zegt Harry in de microfoon. Dan lopen we met z'n allen naar achteren, achter het podium, behalve Courtney en Morgan die geld ophalen in een collectebus.

"Uhm.. Sam?" Hoor ik mijn dokter zeggen.

"Ja, ja ik kom zo. Uhm, jongens? Dit is mijn dokter." Leg ik beschaamd uit. "Ik mocht het ziekenhuis niet uit zonder dus.."

"Oh.. O-kay.." De sfeer is een beetje awkward, dus ik loop met Joel, mijn dokter mee. Louis houdt me tegen.

"Wacht! Waar ga je nu heen?" Vraagt hij verward. Ik kijk een beetje beschaamd, dus Joel legt het voor me uit.

"Sam moet meteen weer terug naar het ziekenhuis voor testjes enzo. Het was al een wonder dat de dokter haar liet gaan." Zegt Joel.

"Maar.. Jij was toch haar dokter?" Bemoeit Harry zich ermee.

"Oh, nee nee, ik ben slechts een soort hulpdokter. Ik help met testjes en ga mee als Sam naar buiten wil, in geval dat het fout gaat. Ze kiezen jonge mensen uit, omdat kinderen zich daar prettiger bij voelen." Legt Joel uit.