My guardian devil (voltooid)

Hoofdstuk 19: Van een lesje LO tot ...

P.o.v. Jessica

Vandaag leek het alsof de dag maar niet wilde voorbij gaan. Ik had nu al het gevoel dat het het laatste uur was maar in werkelijkheid is het nog maar het 2de uur. Wat haat ik deze dag nu al. Gelukkig hebben we nu 2 uur LO. De meeste meisjes vinden LO saai omdat ze dan moeten bewegen. Ik ben eerder een sportief type, maar niemand weet het behalve mijn broer. Zelfs mijn ouders weten het niet. Ik weet eigenlijk niet waarom ik het hun nog nooit heb gezegd. Oeps ik was weer aan het dromen dus even ter zake. LO is een van mijn lievelingsvakken! Ten eerste daar moet je niet de hele tijd opletten en ten tweede ik vind bewegen tof. 

Het enige probleem is dat ons turnuniform echt lelijk is, maar dan ook echt lelijk. Ik moet bijna kokhalzen als ik eraan denk. Iedereen moet hetzelfde aandoen: een flashy groene, losse bloes (hij lijkt wel 2 maten te groot) met een zwarte "korte" broek aandoen. En kort is bij LO tot aan de knieën (Dat is dus duidelijk niet kort). Iedereen trekt zijn spuuglelijke turnoutfit aan. De popu's leggen een knoop in hun t-shirt zodat je hun buik kan zien. Urgh ik walg ervan. Dan ga ik de gymzaal binnen. Ik voelde mij direct klein, zo groot is de gymzaal.

Ik kijk snel om me heen op zoek naar Hannah, wanneer ik haar zie wandel ik zo subtiel mogelijk naar haar toe. We beginnen direct te kletsen, met haar kan je het echt overal over hebben, geweldig niet? Maar ons geklets wordt bruusk onderbroken door de turnleerkracht. Wooow, Ik kon eigenlijk niet geloven dat hij een turnleerkracht is, hij is zo dik als een vetgemest varken. Toen ik eraan dacht moest ik grinniken. Hannah stootte mij aan dat ik moest stoppen. Terwijl de turnleerkracht zijn uitleg doet over het spel dat we gaan spelen, leek het alsof ik iemands ogen op mijn rug voelde branden. Ik probeerde zo subtiel mogelijk om te kijken door mijn haar achteruit te gooien (hairflip), maar niemand was naar mij aan het kijken.Oké, begin ik nu ook al dingen te verbeelden? 

Mijn gedachtes worden onderbroken door Hannah die mij opnieuw een elleboogstoot geeft. Ik schrik en slaak een kreetje. Hannah zei al zuchtend: Was je weer niet aan het opletten? Waar ik op antwoord: " Eh, misschien." Hannah grinnikt, ze vertelt me dat we handbal gaan spelen en dat we in 2 groepen moesten gaan staan. Voordat ik alles goed en wel begrijp, word ik door Hannah meegetrokken aan mijn arm naar een groep. Ik ben wel blij dat Hannah mij naar deze groep heeft getrokken, deze groep moet geen lelijke vestjes aandoen.

Van de turnleerkracht moet de groep met de vestjes in een halve cirkel rond de goal gaan staan en wij, de groep zonder vestjes, moeten telkens voor iemand van de andere groep gaan staan. Ik ga voor Staf staan omdat hij de enige is die ik soort van ken en dan sta ik ook langs Hannah zodat we een beetje kunnen praten. De turnleerkracht gaat verder met zijn uitleg. "Jullie moeten de bal naar elkaar gooien en als je de bal krijgt..." en verder luister ik niet meer. Het spel begint, ik krijg de bal niet dus kan ik gewoon blijven dagdromen, totdat ik ineens een bal naar mij zie vliegen, tot mijn verbazing vang ik hem behendig op. Maar ik weet niet wat ik moet doen want ik was niet aan het opletten tijdens de uitleg. Ik sta daar maar naar de bal te staren. Ik zie dat Staf mijn richting uitkomt maar nog steeds sta ik daar met de bal in mijn handen. 

P.o.v. Staf

Urghh, het derde lesuur is begonnen. Het stomste uur van de dag, Lo. Gelukkig is het t-shirt een maat te groot. Om mij om te kleden ga ik ergens staan waar de rest mij niet ziet. Nadat ik mij heb omgekleed, probeer ik Jessica te ontwijken. Ik heb eigenlijk echt geen idee wat ik tegen haar zou moeten zeggen. Niet dat ik niet met haar wil praten maar ik wil ook niet dom overkomen enzo. Wow nu lijkt het net alsof ik indruk op haar wil maken. Komaan Staf, maak jezelf niks wijs! Je weet dat je dat eigenlijk wel wilt.

Ik ga subtiel achter haar staan, ergens waar ze mij niet kan zien. Nadat de turnleerkracht binnenkwam betrapte ik mijzelf op staren naar Jessica. Toen ik het besefte keek ik snel naar de grond, seffens heeft ze nog door dat ik naar haar aan het staren was. De leerkracht doet zijn uitleg. Ik probeer zo goed mogelijk op te letten maar ik word steeds afgeleid door Jessica. Niet dat ze iets doet maar ze trekt mijn aandacht gewoon.

Nadat we zijn opgesteld, besef ik dat Jessica voor mij is komen staan. Nu heb ik tenminste een excuus om naar haar te kunnen staren. Huh Staf stop met zo te denken. Je weet dat ze nooit op je zou vallen. Je bent niet goed voor haar. Ik had even een tweestrijd in mijn hoof. Ik kijk op naar Jessica en zie dat ze de bal heeft gekregen. En ik herinner me dat ik de bal nu moet afpakken van haar, dus ik loop naar voren. Ik ben zo gefocust op de bal dat ik over mijn voeten struikel. Ik val letterlijk op Jessica. Gelukkig kan ik nog net mijn handen op de grond zetten anders had ik haar sowieso geplet. Zij ligt met haar rug op de grond en ik zweef enkele centimeters boven haar omdat door de snelheid mijn armen nog een stuk zijn doorbogen.

Het lijkt alsof de tijd stil staat, ik twijfel of ik haar zou kussen of niet. Nee niet nu en zeker niet hier. Plots word ik door de turnleerkracht weggerukt. Hij pakt me bij mijn kraag en pakt Jessica bij haar kraag. We worden beiden naar zijn kantoor gesleept. Ik snap niet wat we verkeerd hebben gedaan...

----------------

Denk je dat ze gestraft worden of niet? 

xxx smiling_tomato