My guardian devil (voltooid)

Hoofdstuk 13: Opgepakt!

p.o.v. Oliver

Ik zie dat Jessica wordt tegengehouden door 2 bodyguards. Ze heeft het kleedje van deze winkel nog aan en probeerde naar buiten te lopen om aan mij te ontsnappen. Maar poging mislukt. Haha eigen schuld, dikke bult. Had ze mij maar niet in mijn ballen moeten schoppen. Schoppen was het niet echt maar zo voelde het toch. Ik had dat knietje echt niet zien aankomen! Eerst zit ze me super hard te verleiden en daarna doet ze zoiets. En het is nog niet eens de eerst keer dat ze dat bij mij doet. Ze had me toch wel flink te pakken tijdens het verleiden. Ik had echt moeite om me in te houden. Ze zag er echt zo lekker uit. Komaan Oliver even terug bij de zaak komen. "Jessica, het was geen slimme zet om dit te doen. Nu ga ik je nog harder terugpakken en ik denk niet dat jij daar zo blij mee gaat zijn in tegenstelling tot mij." fluister ik tegen mezelf. Niet dat iemand het hoort maar toch doe ik het. 

p.o.v. Jessica

Ik word in de boeien geslagen omdat ik zogezegd een kleedje wilde stelen. Maar dat is echt niet zo, het was gewoon uit pure zelfverdediging, maar dat begrijpen die oelewappers van bodyguards niet. Ik kijk achterom en zie Oliver grijnzen. De bodyguards grijpen mij vast aan mijn armen en slepen mij mee. Letterlijk meeslepen want ze behandelen mij als een crimineel terwijl ik het niet ben. Ondertussen merk ik dat we het winkelcentrum al hebben verlaten.

Een beetje verderop zie ik een politieauto staan. Ik ga toch niet voor zoiets kleins opgesloten worden hea. Dan stappen er twee agenten uit de auto en lopen naar mij toe. Ik zie dat er op hun uniform het logo van NYPD (New York Police Department) staat. De bodyguards leveren mij over aan de agenten en ook door hun wordt ik hardhandig meegetrokken. "WoW mensen doe even rustig! Jullie doen mij pijn" zeg ik kreunend. "Dat zul je dan wel verdiend hebben zeker." wordt er teruggekaatst. "Jullie hebben echt geen idee van wat er in die winkel is gebeurt." Zeg ik boos. "Dat is waar jongedame, maar wat wij wel weten is dat jij met een kleedje van die winkel naar buiten bent gelopen. En wij gaan onderzoeken wat er precies is gebeurd" zegt een van de agenten. "Awel, doe dat!" zeg ik boos.

Wanneer we bij de auto aankomen duwen ze mijn hoofd naar onder zodat ik de auto in ga. "Ik kan heus wel zelf in de auto stappen hoor" zeg ik nog steeds boos. "Rustig jongedame of wil je ook nog een boete voor smaad bij de politie? Ik dacht het niet he" zegt nu de andere geërgerd. Ik stap in zonder nog iets te zeggen. De andere agenten zetten zich nu ook in de auto. Dan start de agent aan het stuur de motor terwijl de andere agent de muziek luid zet. Dit had ik echt niet verwacht van politieagenten. Ik dacht echt dat zij altijd braaf in de politieauto zaten en geen muziek opzette. Waarschijnlijk zijn zij ook niet het perfecte voorbeeld! Eigenlijk is de muziek die opstaat nog niet zo slecht. Plotseling geeft hij nog meer gas en zetten ze de sirene op. En zo gieren we door de straten van New York. Ik had niet verwacht dat ik dit ooit zou zeggen maar eigenlijk heb ik het best naar mijn zin bij de politie.

We naderen het politiekantoor en de muziek gaat plotseling af. Dan zegt de passagier: "Als je hier ooit iets over zegt, dan zullen wij er persoonlijk voor zorgen dat je de bak in moet!" Nu proberen ze mij ook nog te bedreigen. "Waar zou ik iets over moeten zeggen?" Vraag ik zo onschuldig mogelijk. "Dat weet je goed genoeg jongedame, de muziek natuurlijk." Kaatst hij terug. Ik antwoord er expres niet meer op. De auto stopt en de agenten stappen uit. "Oké we zullen je niet meer zo hard meesleuren omdat je je mond gaat houden" zegt de passagier. Ik word het politiekantoor binnengebracht.

De agenten brengen mij naar een kamertje. Ik vermoed dat het de verhoorkamer is. Voor mij hangt een spiegel. Ik weet zeker dat ze mij vanaf de andere kant kunnen zien. (Dat is ook altijd zo in series) Dus ik zwaai naar de spiegel. Ik moet nog even in de verhoorkamer wachten, dus begin ik te prullen met mijn haar. Dit doe ik altijd als ik moet wachten of me verveel.

Dan vliegt de deur met een zwaai open en komt er een vrouw naar binnen. Ze heeft roodros haar. Staat haar goed. "Dag mevrouw De Wilde, ik ben inspecteur Wells maar zeg maar Carrie en ik moet jou zaak onderzoeken." zegt ze vriendelijk "Dag mevrouw, oeps sorry Carrie" zeg ik glimlachend. "Ik weet niet echt of je doorhebt hoeveel dat jurk kost maar het is een hele hoop geld" zegt ze. "Ik heb er eigenlijk echt geen idee van sorry" zeg ik onwetend "Dat dacht ik al. Het is een jurk van €203,95." zegt ze nog steeds vriendelijk. "Wow ik had echt geen idee dat het zo duur was, maar ik heb het echt niet expres gestolen." "Vertel me dan maar eens wat er echt gebeurd is in die winkel want ik vind het nogal een domme manier om dat kleedje te stelen." Ik denk na of ik haar wel de hele waarheid zou zeggen want dan zou dat beteken dat ik ook dat deel van het verleiden moet zeggen en dat vind ik eigenlijk een beetje gênant.

Uiteindelijk kies ik er toch voor om haar alles te vertellen: waarom ik spijbelde, het hele gebeuren in de winkel tot het moment dat ik opgepakt werd. "Over Oliver zijn er nog al klachten binnengekomen maar we hebben niet echt bewijzen. We hebben hem er nog nooit echt op kunnen betrappen." zegt ze vol spijt in haar stem. Ik knik alleen maar. "Het spijt me om te zeggen maar je hebt het soort van ook zelf uitgelokt. Ik snap het volledig waarom je het gedaan hebt. Maar de winkel uitlopen is wel je eigen schuld." Ik knik begrijpend. "Daarom moet je je nacht doorbrengen in een cel en het kleed moet je uitdoen aangezien je het hebt gestolen." zegt Carrie. Toch kan ik er een sprankeltje medelijden in horen. "Maar wat moet ik dan aandoen? Ik heb geen kleren!" zeg ik radeloos. "Ik zal je wat kleren van mij geven. Ik heb hier nog een setje reserve" "Dank je" zeg ik. Ik heb amper door wat ik doe, maar ik sta op, loop naar haar toe en geef haar een knuffel. "Graag gedaan meid!" Dan verdwijnt ze... Carrie is echt de liefste agente die ik ooit ontmoet heb. Niet dat ik er al veel ontmoet heb maar vandaag heb ik er toch wel al enkele ontmoet. Dat waren agenten maar dat is hetzelfde.

Even later kwam ze terug met een hoopje kleding. Ik trek het aan en ze begeleid me naar de cel. Ach ja, een nachtje in de cel zitten stond nog op mijn Bucket list voordat ik dood ga. Dan kan ik dat ook al schrappen hé. Niet dat ik wilde dat dit item van mijn Bucket list werkelijkheid ging worden maar het is nu zo. Ik wil mijn gsm nemen om het aan mijn broer te laten weten maar dan heb ik door dat die nog in mijn kleding zat, dus die heb ik niet meer.

Ik zit samen in de cel met nog enkele andere tieners. De meeste zien er stoned uit. Dus ik zeg maar niets. Even later verschijnt er een agent aan de tralies om te kijken of wij nog mooi in onze cel zitten. Niet dat we hier weg kunnen maar toch. Ik verveel me dus probeer ik maar een gesprek aan te knopen met de rest van mijn celgenoten. Niemand heeft er precies zin in. Ik ga langs een meisje zitten van ongeveer dezelfde leeftijd. Ik kom erachter dat ze Femke heet. Ik wil nog meer vragen stellen maar zij vindt dit echter onaangenaam en begint mij te slaan... Zou ik haar laten doen en hopen dat de agressie afneemt of zou ik terugkloppen?

-------------------------

Dag lezertjes 

Zou Jessica zichzelf verdedigen of gewoon op haar laten kloppen? Laat het weten :)

xxx smiling_tomato