My guardian devil (voltooid)

Hoofdstuk 14: Gevecht in de cel

p.o.v Jessica

Ik kan er niet tegen dat mensen mij aanraken zonder reden. Ik word daar echt boos van. Ik kan mijn woede even niet beheersen en sla hard op haar oog. Even deinst ze achteruit maar geeft mij al snel een rake klap op mijn kaak. Ik pak haar bij haar schouders en voer haar. Ondertussen begint ze met haar nagels mijn gezicht open te rijten. Ik ga op haar zitten en hou haar polsen boven haar hoofd met 1 hand. Terwijl ik met mijn andere hand tegen haar neus sla.

Plotseling wordt ik ruw naar achter getrokken. Ik kijk kwaad om en zie dat het Carrie is. Mijn blik verzacht maar wanneer ik doorheb dat ze me boos aankijkt, draai ik mijn hoofd terug naar degene die ik aangevallen heb. Zo heb ik haar nog niet zien kijken, nog niet eens toen ik iets zogezegd gestolen had. Ruw trekt ze me de cel uit naar de gang. Ze sluit de cel en duwt me tegen de tralies aan. Dan sist ze in mijn oor: "Normaal mocht je nu naar huis, maar aangezien je hebt gevochten terwijl je in de cel zat, mag je nu wel het hele nachtje blijven." "W..W..Waarom mocht ik normaal naar huis?"vraag ik stotterend "Iemand heeft de jurk voor je gekocht waardoor het geen gestolen jurk meer is en daardoor mocht je vrij." "Mag ik nu niet meer vrij dan?" vraag ik onschuldig "Nee nu mag je niet meer naar huis omdat je het weer eens nodig vond om op mensen te kloppen." zegt ze boos. "Maar zij was begonnen!" "Och mevrouw de wilde doe nu niet kinderachtig of ik maak er 2 nachten van!" zegt Carrie pisnijdig. Ik zwijg meteen een nacht in deze cel is echt lang genoeg!

Carrie brengt me naar een andere cel. Nu zit ik helemaal alleen. Urgh misschien was het toch beter in die andere cel met de junkies. En met Femke die mij sloeg. Ik had harder moeten slaan! Maar als ik nu niet had gevochten dan zat ik nu lekker thuis in de zetel tv te kijken. Ik ben echt blij dat Dylan die jurk heeft gekocht of zou het Oliver zijn? Nee waarschijnlijk niet, je had zijn gezicht moeten zien toen ik in de boeien geslagen werd. Die jongen heeft echt helemaal geen spijt, die vind het net tof dat ik nu een nachtje moet doorbrengen in de cel. Ik hoop maar dat Dylan weet wat er aan de hand is want anders gaat hij echt heel boos zijn! Ik wordt uit mijn gedachten gehaald door een vriendelijke jongensstem. Ik heb geen zin om te antwoorden dus ik zeg niks.

Even later komt hij terug met een verbanddoos. Terwijl hij een doekje nat maakt met ontsmettingsmiddel, probeert hij een gesprek met me aan te knopen. "Dag jongedame, mag ik je naam weten?" Ach ja waarom ook niet, anders zit ik hier toch maar alleen me te vervelen en als hij wilt kan hij zeer gemakkelijk mijn naam opzoeken. "Ik ben Jessica De Wilde en jij?" "Ik ben officier Emiel" "Dag officier Emiel, waarom verzorg je mijn wondes?" vraag ik echt oprecht. "Eerlijk, ik heb geen idee, ik dacht dat je het wel kon gebruiken aangezien je gevochten hebt" zegt hij. Hij geeft me een ijszakje om op mijn kaak te leggen. Daarna pakt hij mijn hand vast omdat die een beetje open ligt door op Femke te kloppen. Eigenlijk heb ik echt geen medelijden met haar, ze heeft het verdiend. Ik ken haar amper maar ik vind haar nu al een bitch. Ik hoop maar dat ik haar nooit meer tegen kom of het zal haar beste dag niet zijn. Ik schrik op door een pikkend gevoel in mijn hand. Ik kijk en zie dat Emiel de wonde aan het schoonvegen is. Het pikt dus ik bijt op mijn lip de pijn niet te laten merken. "Pikt het?" vraagt Emiel vriendelijk. "Nee eigenlijk valt het goed mee" zeg ik terwijl ik een fake glimlach opzet. Hij heeft sowieso niet door dat die fake is, dat is onmogelijk. "Waarom beet je dan op je lip?" Oké, ik moet hier snel iets verzinnen want ik ga ik niet zeggen waarom het echt was. "Omdat ik het schattig vind dat je mijn wondes aan het verzorgen bent." Nadat ik dit gezegd heb sla ik mijn hand voor mijn mond om het nog wat echter te laten lijken. Hij glimlacht gewoon en gaat rustig verder met de wondes te verzorgen. Mijn ogen worden moe en ik val in slaap.

p.o.v Dylan

Jessica is niet thuisgekomen na school. Ik ben eigenlijk toch wel een beetje ongerust. Ze had wel gezegd dat ze met Hannah nog ging shoppen voor een kleedje maar ik heb haar ook niet gezien in de kantine. Ik hoop maar dat er niks ergs is gebeurd. Dan vergeef ik het mezelf nooit! De bel gaat en ik snel naar de deur. Ik doe de deur open maar mijn glimlach verdwijnt al snel en maakt plaats voor woede. Niemand minder dan Oliver staat voor de deur. "Ik ga het kort houden maar het is maar gewoon om te zeggen dat je o zo lieve zusje in de cel zit" zegt hij glimlachend. Ik stap naar buiten en duw hem tegen de muur. "Wat heb je met Jessica gedaan?" vraag ik woedend. Ik zie hem grijnzen en wordt nog bozer. "Ik heb niks gedaan maar om het simpel te zeggen, je zusje heeft een kleedje gestolen uit de winkel" Dat zou Jessica echt nooit doen, er moet een aanleiding geweest zijn. Ik kijk in zijn ogen en zeg:"Het minst wat je nu kan doen is het kleedje kopen dat ze aanhad" "Dat heb ik al gedaan, hoor." "En waar is Jessica dan nu?" zeg ik terwijl mijn woede wegebt. "Nog steeds in de cel zeker?" "Breng me er naartoe!" "Oké chill man, ze heeft het verdient. Ah ja, hier is haar gsm"

Ik negeer die opmerking gewoon! Wanneer we bij het politiekantoor aankomen, stap ik vliegensvlug uit de auto en ren naar binnen. Ik zeg dat ik de broer van Jessica De Wilde ben en dat ik haar wil zien. Na lang aandringen mag ik de vrouw spreken die het Jessica ondervraagt heeft. Carrie noemt ze. Ze legt alles uit en ik moet toch wel even grinniken. Ik wist dat Jessica goed was, maar zo goed. Dat had ik echt niet van haar verwacht. Zij heeft die jongen gewoon voor de tweede keer op dezelfde plaats geraakt. Owh die moet pijn hebben gehad. Uiteindelijk mag ik naar haar toe in de cel. Ik ben met Carrie overeengekomen dat ik deze nacht bij haar mag blijven. Dus ik blijf samen met mijn kleine zusje een nachtje in de cel. Ik zie dat ze slaapt, ik ga langs haar zitten en leg haar hoofd in mijn schoot. Ze beweegt even maar daarna is ze weer stil en slaapt rustig verder. Ik kijk naar haar en zei de wonden op haar gezicht en handen. Die andere meid heeft haar toch ook wel flink toegetakeld. Ik blijf nog even kijken hoe vredig Jessica ligt te slapen en val zelf in slaap.

p.o.v. Jessica

Ik word wakker door de kou. Ik wil mijn hoofd opheffen maar word overspoeld door pijn. Snel leg ik mijn hoofd terug. Plots merk iets zwaar op mij. Ik kijk op en zie dat het mijn broer is. Wat doet hij hier? Hoe is hij hier gekomen? Nog meer vragen komen mij op. Mijn broer wordt ook stilaan wakker. Nog voor hij wakker is vuur ik al die vragen op hem af. "Wow chill zus, ik heb niks misdaan! Ik ben hier om je gezelschap te houden. Ik weet al wat er gebeurt is en ik ben echt trots op je!" Ik ga op zijn schoot zitten en leg mijn hoofd tegen zijn borstkas. Ik word rustig door zijn hartslag en val terug in slaap.

--------------------------

Hallow lezertjes

Wat vonden jullie ervan?

xxx smiling_tomato