My guardian devil (voltooid)

Hoofdstuk 10: Woede en verdriet

P.o.v. Oliver

Nadat Jessica mij een knietje had gegeven en haar broer mij had geslagen, was ik echt woedend! Jessica heeft echt geluk dat ze een meisje is, anders had ik haar allang verrot geslagen. Als die klootzak van een broer denkt dat hij mij de baas kan, heeft hij het goed mis. Ik pak mijn motor. Druk het gas in en scheur door de straten op weg naar een van mijn 'vrienden', die illegale bokswedstrijden organiseert. Ik moet mijn woede gewoon even afreageren anders gebeuren er misschien ongelukken. Dus ik ga vragen of ik enkele rondes mag meedoen. Hij heeft echt pech dat ik vandaag in een slechte moed ben, dus ik hoop maar dat hij instemt want anders weet ik niet wat de gevolgen zullen zijn voor hem.

Ik mag enkele rondes meedoen, gelukkig! Maar ik kan mijn woede niet meer onder controle krijgen. Ik hoop maar dat het gaat lukken. De laatste keer dat ik mijn woede niet onder controle kon houden, was het niet goed afgelopen. Ik heb iemand in coma geslagen. Als ik toen niet was tegengehouden, had ik hem echt dood geslagen. Ik stel me telkens voor dat mijn tegenstander de broer van Jessica is. Oh dat voelt goed als ik mijn tegenstanders zie smeken voor genade. En elke keer wanneer een van de kleine donders mij slaat hea, krijgen ze het 2 keer zo hard terug. Ik heb een paar mensen zelfs in hun ballen getrapt dan weten ze ook eens wat dat is. Ze vielen kermend op de grond en gaven zich over. Watjes, ik ben misschien wel door een meisje in mijn ballen getapt maar ik ben wel rechtgestaan en ben achter haar aangegaan!

Het was ook leuk om eindelijk eens te winnen van mijn grootste rivaal. Dat was de spannendste wedstrijd van de dag. Ik begon de wedstrijd met rechtse hoek waar hij jammer genoeg onderdoor dook dan probeerde hij mij een trap te geven. Ik pakte zijn voet en gooide hem op de grond. Ik sprong op hem en begon hem in zijn gezicht te slaan. Hij gooide mij eraf en stond op. Hij kwam dichter bij en gaf mij een linkse. Auw dat deed pijn!  Daarna gaf ik hem een knietje recht in zijn kruis en hij kromp ineen. Op dat moment zat hij net op de juiste hoogte zodat ik hem een trap in zijn gezicht kon verkopen. Hij viel neer en toen begon hij smeken voor genade. Oh ik hou van dit gevoel: je voelt je als the king of the world. Natuurlijk heb ik alle wedstrijden gewonnen! Ik weet dat ik het kan maar toch streelt het mijn ego nog steeds.

Tijdens die wedstrijd kreeg ik ineens een geweldig idee hoe ik wraak kon nemen op de broer van dat mormel. Maar dan moet ik wel eerst het vertrouwen winnen van Jessica. Maar dat zal wel lukken met mijn charmes :). Hij zal spijt krijgen dat hij tussen mij en hetgeen dat ik wil is gekomen.

P.o.v. Dylan

Wanneer Jessica naar haar eigen kamer loopt, stuur ik Staf een vriendschapsverzoek op Facebook zodat ik kan vertellen wat er vandaag gebeurd is na school. Ik weet bijna zeker dat Staf een goede jongen is daarom moet Jessica met hem bevriend blijven. Zij verdient het! Ik heb niet meteen het gevoel dat hij Jessica gaat kwetsen. Want toen hij nog niet wist dat ik haar broer was en Jessica naar me toeliep, zag ik jaloezie door zijn ogen flitsen. Toen ze zei dat ik haar broer was, verdween de jaloerse blik. Ik zie dat hij het vriendschapsverzoek accepteert dus ik open een chat...

P.o.v. Staf

Wanneer ik thuiskom van school zie ik dat ik een vriendschapsverzoek heb op Facebook. Oké dit klinkt misschien een beetje raar maar wie in godsnaam zou mij, Staf de Nerd, een vriendschapsverzoek versturen. Ik zie dat het vriendschapsverzoek afkomstig is van Dylan De Wilde. Ik ben ondertussen ook al bevriend met Jessica en omdat ik weet dat hij de broer is van Jessica, accepteer ik hem maar. Zo heb ik tenminste 1 vriend extra want op dit moment heb ik er niet zo veel. Ik heb er maar 6. Ik weet het dat het zielig is maar niemand wil bevriend met mij zijn omdat ik zogezegd een nerd ben.

Plotseling krijg ik een melding dat Dylan een gesprek met mij wilt voeren. Dan legt hij mij alles uit van wat er na school is gebeurd. Hij zegt ook dat Jessica daardoor waarschijnlijk een beetje raar gaat doen en dat het zeker niet aan mij ligt. Blijkbaar vindt hij mij een goede jongen. Hij moest maar eens weten wie ik echt ben. Eigenlijk kan het me allemaal geen fuck schelen alleen dat Oliver Jessica lastigvalt. Het kan me ook echt niks schelen of hij nu een badboy is of niet. Ik ga hem echt verrot slaan. Zoiets verdient Jessica niet. Ik word steeds bozer. Ik loop mijn kamer uit en loop naar de kamer naast de mijne. Het is mijn broers' kamer. Eigenlijk is hij mijn tweelingbroer maar ik vind broer beter klinken. Wanneer ik zijn kamer binnenga, ebt mijn woede direct weg en maakt het plaats voor verdriet. Ik loop naar een muur met allemaal foto's op. Een foto springt in het oog: een foto van mijn mama, papa, tweelingbroer en mij op vakantie in Parijs. Alles was toen nog zo vredig. We waren toen allemaal zo gelukkig. Nog meer verdriet overspoelt mij. Ik loop naar zijn bed en verberg mijn gezicht in zijn lakens. En geloof het of niet, ik begin te wenen. 

--------------------

Hallo lezertjes

Een liedje speciaal voor Staf. (Alan Walker: Faded)

Staf is ineens zo mysterieus, heeft iemand een idee wat er met hem aan de hand is? Waarom is hij verdrietig als hij naar die foto kijkt? Waarom weent hij ineens?

xxx smiling_tomato