Hoofdstuk 7: Staf

268 9 2
                                    

P.o.v Jessica 

Ik vond het echt hilarisch om de gezichten van mijn klasgenoten en leerkracht wiskunde te zien toen ze vroegen naar mijn hobby's en ik zei:"Voor mij een weet voor jou een vraag." Toen ik terug naar mijn plaats liep glimlachte ik vriendelijk naar oeps ik ben even zijn naam vergeten. ahja Staf of zo iets. Jha Staf dat is het ik weet het zeker. Ik ga op de stoel naast Staf zitten en haal mijn pennenzak van winnie the poeh boven. Wanneer mijn pennenzak in zicht komt voor Staf, vraagt hij vrijwel meteen: "Jessica waarom heb jij een pennenzak van winnie the poeh terwijl je al 17 jaar bent?!" Ik grinnikte en antwoordde droog:"Van mijn oma gekregen toen ik klein was. Waarom heb jij in je pennenzak een potlood van K3?" Kaatste ik terug. Toen was het stil... Ik had gewonnen want hij zei niks terug en keek beschaamd weg. Toen vroeg hij: "Hoe weet je dat ik dat heb, ik heb mijn pennenzak nog niet open gedaan!" Ik grijns en zeg:"Ik wist het niet zeker maar nu heb je alleszins toegegeven."

Omdat ik gewonnen heb doe ik mentaal een vreugdedansje. Toen ik klaar was met mijn vreugde dansje en ik opzij keek, zag ik hem raar kijken. Dan heb ik het eigenlijk pas door: altijd als ik een mentaal vreugdedansje doe, vervormt mijn gezicht in de raarste poses. Opeens zegt hij al lachend: "Wat ben jij allemaal aan het doen het ziet er niet echt sierlijk uit." Ik lach en zeg: "Ik deed een mentaal vreugdedansje omdat ik je stilgekregen had :) Moet ik er sierlijk uitzien dan"kaatste ik terug. Hij zei op geërgerde toon: "Oké ik geef het toe, ik verwachtte niet dat je zo goede comebacks had." "Dit meisje voor je, zit vol verassingen""Ja ik merk het maar iedereen heeft zo wel zijn eigen geheimen die niemand mag weten" zegt hij. Wat zou hij daarmee bedoelen? Ik kom er waarschijnlijk nog wel achter. Dat hoop ik toch.

p.o.v. Staf 

Wanneer ik doorheb wat ik heb gezegd, draai ik snel mijn hoofd naar het bord en doe alsof ik aan het opletten ben. Waarom moest ik dat nu weer zeggen. Straks weet ze een van mijn grootste geheimen. Daar mag ze echt nooit achterkomen. Dan ga ik haar sowieso kwijtraken en dat wil ik absoluut niet. Wow wacht dacht ik dat echt?! Dacht ik nou echt dat ik haar niet wil kwijtraken? Ik ken haar nog maar net en ik denk dit al. Wow wat gebeurt er met me?

p.o.v Jessica

Wanneer hij zijn hoofd naar het bord draait, bekijk ik Staf eens goed. Eigenlijk is Staf absoluut niet lelijk. Hij draagt eigenlijk wel een beetje nerdy kleren en bovendien draagt hij een bril maar volgens mij zijn zijn glazen niet zo sterk en kan hij zien zonder bril. Bij gelegenheid zal ik het eens vragen. Moest je zijn bril wegdenken en hem wat stoerdere kleren geven, zou ik zo verliefd op hem worden. Natuurlijk is het innerlijk het belangrijkste maar toch een mooi uiterlijk is ook mooi meegenomen. 

p.o.v. Staf

Ik merk dat Jessica naar mij aan het staren is en eigenlijk geeft het nog wel een goed gevoel. Want sinds ik hier op school zit, heb ik nog nooit iemand naar mij zien of voelen kijken dus het geeft me wel een egoboost. Niet dat ik het nodig heb hoor. Nu denk je waarschijnlijk, je bent een nerd hoezo heb je dan geen egoboost nodig. Wel dat is een lang verhaal. Ik vertel het wel eens. 

Ik draai mijn hoofd naar haar en vraag of er wat is. "Zou je mij hier een beetje meer uitleg over kunnen geven want ik snap het eigenlijk niet." "Ja natuurlijk, wanneer past het voor jou?" vraag ik. Eigenlijk vind ik het gewoon fijn bij haar in de buurt te zijn. Het lijkt alsof zij mij volledig maakt. "Is morgen na school goed want ik heb niet zo veel zin om op mijn eerste schooldag al bijles te krijgen?" stelt ze voor. Ik knik instemmend. Dan schalt de bel door de klas en iedereen pakt snel zijn spullen in en holt naar het volgende lokaal voor de volgende les. Jessica loopt de klas al uit en ik zie dat er een jongen op haar wacht, hij lijkt een beetje op haar maar toch kan ik het jaloerse gevoel niet onderdrukken. En loop naar haar toe.

p.o.v. Jessica 

Ik zie dat Staf naar mij toe komt en het lijkt wel alsof hij jaloers kijkt dus wanneer hij bij mij is zeg ik: "Staf, dit is mijn broer Dylan. Dylan, dit is Staf." Vrijwel meteen veranderd zijn jaloerse blik in een liefdevolle blik. Maar er is ook een vleugje verdriet in te bespeuren. Waarom weet ik niet maar ik trek mij er niet zo echt veel van aan. Hij vraagt welke les ik heb en ik kijk op mijn blad. Yes, ik heb tekenen. "Ik heb tekenen en jij?" antwoord ik. "Oh ik heb fysica maar ik zie je dan wel weer op de speelplaats." Het leek haast wel of hij het vroeg dus ik antwoord: "We zien elkaar weer tijdens de pauze. Tot straks" "Bye"

Nu moest ik mijn lokaal nog vinden. Na 7 minuten vind ik dan toch uiteindelijk mijn lokaal. Ik klop op de deur en ga naar binnen. Mevrouw Drawling vraagt waar ik zo lang bleef. Dus antwoord ik alsof het de normaalste zaak van de wereld was: "Ik ben nieuw op school en ik vond het lokaal niet" Soms heeft nieuw zijn ook zo zijn voordelen. "Ah jij moet Jessica zijn" zegt ze vriendelijk. Ik knik "Ga maar naast Hannah zitten." Ik ga naast Hannah zitten en pak mijn spullen die ik nodig heb voor tekenen: mijn pennenzak met kleurtjes en stiften en een andere pennenzak met mijn tekenpotloden en gom.  Even later beginnen we met elkaar te praten en Hannah lijkt oprecht geïnteresseerd te zijn in mij. Ik denk wel dat zij een goede vriendin kan worden. We hebben eigenlijk best wel wat gemeen. Nadat we kennis gemaakt hadden met elkaar, leek het alsof we elkaar al super lang kennen. We kletsen nog wat door tot de bel gaat, dan pakken we al onze spullen in en lopen naar buiten...

------------------

Hallow beste lezertjes 

Wat denken jullie dat er aan de hand is met Staf. Wat heeft hij te verbergen? 

xxx smiling_tomato



My guardian devil (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu