It's complicated ●The Lost Mind Series●

H.34

Aller eerst, heel erg bedankt iedereen die met ideeën is gekomen voor dit verhaal vooral jansen95 en GhostFromThePast met de vele reacties met héél veel ideeën. Echt heel erg bedankt! Het was even de chronologische volgorde uitvissen maar toen had ik het pakken ;)

Quinten pov.

Relaxt loop ik naar Maaikes huis. Wanneer heb ik haar nou ook al weer voor het laatst gezien? Drie dagen geleden ofzo? Ja, dat is veelste lang. En bovendien, Sophie is daar ook dus kunnen we eindelijk weer helemaal bijpraten! En ik kan haar dan haar verjaardagscadeautje geven, aangezien beide dames niet op school waren op mevrouws verjaardag. En bovendien ben ik wel benieuwd om te kijken of het gerucht dat Calum zijn mate heeft gevonden waar is. Ik hoop dat het niet Sophie of Maaike is want dat gaat sowieso veel drama opleveren gezien Calums verleden met vrouwen enzo... En als één van hen het wel is, gaat Calum er aan wanneer hij hun verdriet aan doet. Ik heb thuis nog wel ergens zaden voor wolfsbane liggen en in ieder geval zilver. Zilver is niet giftig voor ons maar ik denk niet dat iemand het prettig zou vinden wanneer er een zilver mes door je buik heen word gestoken. Of Sophie en Maaike komen weer met een veel gemenere payback en word mijn plan, plan B. Of we doen ze allebei, tot wanhoop van Sophie aangezien zij er niet bepaald van houdt wanneer we besluiten om mensen te gaan martelen. Niet dat dat mij of Maaike tegenhoudt.... Als ik bij Maaikes huis aan kom is de enige persoon die ik ruik, Calum. Waar zijn Maaike en Sophie? Zijn ze gevlucht van Calum? Ik ren het huis binnen en knal direct tegen Calum aan, die schreeuwend op de grond valt. Wow, aansteller... 'Waar zijn Maaike en Sophie?' zeg ik boos terwijl ik over Calum heen ga staan. 'Maaike is Sophie zoeken... Ik weet niet waar Sophie is....' kreunt hij terwijl hij me met duidelijk heel erg veel pijn aankijkt. Zo hard ben ik nou toch ook weer niet tegen hem aangeknald? 'Dude, je hoeft me niet zo aan te kijken hoor. Ik weet dat ik tegen je aangeknald ben maar zo hard was dat nou ook weer niet.' 'Ligt niet aan jou...' kreunt hij terwijl hij zijn ogen weer sluit en zich heel langzaam oprolt tot een balletje. Kost het serieus zoveel moeite om je op te rollen tot een balletje, meneer de Alpha? En hier was ik, gelovend dat meneer een sixpack heeft. Nou, niet dus! Djeez, hoe heeft hij al die vrouwen zijn bed in gekregen? 'En waar ligt het dan aan?' 'Sophie...' Een grote grijns verspreidt zich op mijn gezicht. 'Heeft Sophie je zo hard in de ballen getrapt dat je er nu nog steeds last van hebt? Oh, mijn meisje word eindelijk groot! God, ik wist niet eens dat ze zo hard kon trappen... Wat heb je in vredesnaam gedaan om haar zo boos te krijgen dat ze je in je ballen trapte?' 'Ze heeft me... Niet in de... ballen.... getrapt....' kreunt Calum terwijl hij stevig zijn buik vasthoud. 'Niet?' vraag ik teleurgesteld en Calum schud zijn hoofd. 'Jammer weer... Wat heeft ze dan gedaan? Je keihard in je buik gestompt en getrapt?' Weer schud Calum zijn hoofd. 'Wat?! Dat ook al niet?! Ze zal nooit volwassen worden.... Maar ze heeft je wel pijn bezorgd-' 'Dat heeft ze... niet...' 'Niet? Maar je zei net dat het door haar kwam!' 'Zij.... heeft pijn...' 'En waarom heb jij daar last- OOOOOOOHHHH!' De waarheid komt met een klap op me neer en met grote ogen kijk ik naar Calum. 'Zij is jouw mate!' Calum knikt. 'Ik zweer, als je haar pijn doet, vermoord ik je.' sis ik dreigend. Een grimas verschijnt op Calums gezicht, alsof hij het liefst met zijn ogen zou rollen. 'Ik meen het.' 'Dat weet ik.' 'Maar wat is er dan gebeurd dat Sophie weg is, Maaike achter haar aan is en jij hier half dood gaat van haar pijn. Zou je haar pijn niet pas zo erg horen te voelen ná het maten? Ik bedoel, dat is bij de meeste weerwolven en hun mates zo... Maar Sophie is dan ook geen weerwolf, ze is een geestenwandelaar. Waarschijnlijk heeft het daarmee te maken... Goh, weer wat interessants geleerd... Maar wat is er gebeurd?' Af en toe lijk ik net Sophie, met het afdwalen. 'Vampier... Rogues.... Ontvoerd...' Oké, dat verduidelijkt aan één kant heel veel en aan de andere kant echt helemaal niks. 'Is ze door de vampier ontvoerd of door de Rogues?' 'Rogues....' 'Maar wat heeft die vampier dan met dit alles te maken?' 'Sophie... van hem... ontvoerd....' 'Dus Sophie was bij die vampier en is toen bij die vampier ontvoerd?' Calum knikt. 'Maar hoe weet jij dan dat het Rogues zijn als jij hier half dood ligt te gaan?' 'Wraak...' 'Ja, en waarom denk je dat het perse Rogues zijn? Geestenwandelaars hebben ook vijanden, you know.' Direct schieten Calums ogen geschrokken open. 'Heb je daar serieus nog niet aan gedacht?' Aan Calums blik te zien, is het duidelijk een nee. 'Sukkel....' mompel ik terwijl ik door mijn hurken zak en Calum bestudeer. 'Waar heb je het meest last van?' 'Buik...' 'Je buik... Oké... Dan zijn het Rogues en geen Benwars.' constateer ik terwijl ik weer rechtop ga staan. 'Hoe weet jij... dat?' 'Omdat Benwars altijd geestenwandelaars martelen in de buurt van hun nek, hoofd en hart. Of bij mannen ook nog hun geslachtsdelen... Maar aangezien Sophie dat niet heeft, zou je dus pijn moeten hebben in de buurt van je hart, hoofd of nek en niet je buik.' Calum kijkt me aan alsof ik gestoord ben geworden. 'Wat? Mag een weerwolf geen research doen ofzo? Je weet half niet wat er allemaal op het internet staat of in boeken! Echt waar, de geschiedenis die Benwars en geestenwandelaars met elkaar hebben en schokkend! Ze hebben al een conflict nog voor de Tweede Wereldoorlog! Wat ook best wel interessant is, want het blijkt dus dat Hitler een Benwar was en dat de meeste Joden uit die tijd geestenwandelaars waren, waardoor al die Joden dus werden vermoord. Maar dat leg ik nog wel een andere keer uit wanneer Sophie er ook bij is, want het is ten slotte een deel van Sophies geschiedenis. Maar daarop kwam ik ook een zeer interessante site tegen voor Benwars die geestenwandelaars wouden martelen en daarop stond dat ze het altijd op hun nek, hoofd of het gebied rond het hart moesten richten omdat dat bij geestenwandelaars het meeste pijn doet. Dit moeten dus Rogues zijn want die weten dat niet! Waarschijnlijk doen ze dit gewoon omdat zij jouw mate is en ze wraak willen nemen op jou. Heb je ooit seks gehad met een Rogue en haar hart vervolgens gebroken?' De blik die zegt dat ik gestoord ben geworden verschijnt weer in Calums ogen en ik rol met mijn ogen. 'Wat? Het is maar een vraag hoor!' 'Niet voor een... Alpha's zoon...' 'Oh ja, ik was even vergeten dat je de zoon van een Alpha bent. Vergeet mijn vraag. Heb je enig idee waar die Rogues zich kunnen schuilhouden?' Calum schud zijn hoofd. 'Oké... Dat helpt veel...' mompel ik terwijl ik tegen de muur aan leun. Plots ademt Calum opgelucht in en gaat hij rechtop zitten. 'Waar heb jij last van?' 'Nergens meer!' roept hij haast vrolijk uit. 'Sophie heeft geen pijn meer en ik ook niet dus ik heb nergens meer last van!' Aha, dat verklaart zijn bijna vrolijkheid. 'KOM OP! We gaan Sophie redden!' roept Calum enthousiast voor hij hard het huis uitrent. Grijnzend ren ik achter hem aan. Je kan zeggen wat je wilt, maar het is duidelijk dat Calum nu al stapelgek is op Sophie.

Sophie pov.

Opgelucht glimlach ik. De pijn van de alcohol die Paisley gebruikte om mijn buik schoon te maken is nu eindelijk weg. En wat mij betreft mag het ook weg blijven. 'Zo, alle wonden zijn verzorgd en zouden als het goed is niet moeten ontsteken. Ik kom morgen nog een keer langs om het verband te laten verschonen, oké?' zegt Paisley terwijl hij zijn handen droogt. 'Helemaal top.' zeg ik glimlachend terwijl ik dieper onder de dekens schuifel. Ze zijn zo zacht... En zo warm... Oh, ik wil hier nooit meer onder weg... 'Ga maar slapen, goed? En Tom, maak haar om het uur wakker zodat we kunnen kijken of ze geen hersenschudding heeft.' Het blijkt dus dat ik mijn hoofd ernstig beschadigd heb en dat is waarschijnlijk gebeurd op mijn weg hiernaartoe. 'Waag het niet om me wakker te maken...' mompel ik slaperig. 'Sorry, Soof. Maar dat moet echt.' zegt Paisley ernstig. 'Maar ik moet nu echt gaan, één van de andere patiënten moet gecontroleerd worden.' 'Ik zal je zo rustig mogelijk wakker proberen te maken, goed?' zegt Tom zodra Paisley weg is. 'Oké...' mompel ik voor ik helemaal wegdrijf naar dromenland.

'WAKKER WORDEN!' gilt er iemand hard in mijn oor en geschrokken schiet ik overeind, waar mijn buik hevig in protest meegaat en wat mij direct een mini schreeuw laat ontglippen van pijn. Ik laat me terug in de kussens vallen en kijk boos opzij waar Tom zelfvoldaan naar me staat te kijken. 'Je zei dat je me zo rustig mogelijk zou wakker maken!' 'Dat was zo rustig mogelijk.' zegt Tom terwijl hij me "onschuldig" aankijkt. 'Onschuldig, my ass.' 'Jouw kont heeft niks met onschuld te maken.' zegt Tom grijnzend. 'Idjit...' mompel ik voor ik me voorzichtig omdraai en me weer klaar maak om te gaan slapen. 'Je gaat nu toch niet wéér slapen? Dat maakt alles zo saai?' 'Jawel, ik ga "wéér" slapen want dat heb ik nodig. Zou jij ook eens moeten proberen, slaap.' 'Oké!' zegt hij enthousiast terwijl hij zijn schoenen, sokken, jas en vest uitdoet. Waarom heb ik hier een zeer wantrouwend gevoel over? 'BOMMETJE!' schreeuwt hij hard voor hij hard op het bed komt afgerend en erop springt, vijf centimeter naast mij. 'TOM!' schreeuw ik hard terwijl ik hem woest aankijk. 'Ja?' vraagt hij weer met zijn "onschuldige" blik in zijn ogen. 'JE HAD ME KUNNEN VERMOORDEN!' 'Nou, nou. Zo zwaar ben ik nou ook weer niet hoor.' zegt hij "gekwetst". Ik rol met mijn ogen en rol voorzichtig naar mijn andere zij. 'Gaan we niet praten?' 'NEE! Djezus, Tom. Je gedraagt je als een klein kind! Hoe oud ben je? Vier?' 'Nee, ik ben om precies te zijn 8394 jaar oud.' 'WAT?!' 'Nee, grapje. Ik word over twee maanden twintig.' 'Je kan ook gewoon zeggen dat je negentien bent.' mompel ik terwijl de slaap me alweer in zijn greep heeft. 'Maar dat is niet leuk!' 'Dat boeit mij niet...' zeg ik vlak voor ik moet gapen. 'Hoelaat is het eigenlijk?' 'Het is nu zeven uur 's avonds.' Tijd vliegt wanneer je slaapt. 'Oké...' zeg ik vlak voor ik weer afdwaal naar mijn droomwereld.

'WAKEY, WAKEY!' 'Hou je kop, Tom.' Grom ik terwijl ik de dekens over me heentrek, tot protest van mijn armspieren. 'Goed om te weten dat ze jouw stem zelfs nog half in slaap kan herkennen.' Klinkt er een andere stem, die me wel bekend voorkomt. 'Maarten?' Vraag ik verbaasd terwijl ik onder de dekens doorkijk. 'Paisley zei al dat je dat kon, ja.' Zegt Maarten. 'Tom, de baas wilt je spreken.' Zegt hij voor hij de kamer uitloopt. 'Hij geeft me soms nog steeds de kriebels.' Mompelt Tom voor hij over me heenklimt en per ongeluk mijn buik aanraakt. Sissend trek ik mijn buik terug terwijl Tom me verontschuldigend aankijkt voor hij weer verder klimt. 'Kun je ook niet gewoon omlopen? Dat is makkelijker.' 'Dat boeit mij niet. Dit is korter.' Zegt hij terwijl hij op de rand van het bed gaat zitten om zijn sokken aan te trekken. 'Hoe kan jij in godsnaam negentien zijn? Je gedraagt je als een tienjarige!' 'Dat kan ik omdat ik negentien jaar en tien maanden geleden geboren ben. En ik kan er ook niks aan doen dat ik mijn kindertijd heb in te halen!' 'Dat kun je wel.' 'Niet.' 'Wel.' 'Niet.' 'Wel.' 'Niet.' 'Wel.' 'Niet.' 'Wel-' 'KOPPEN DICHT! SOMMIGE MENSEN PROBEREN TE SLAPEN!' schreeuwt er iemand uit de kamer naast ons. 'MAAR JIJ BENT DAN OOK GEEN MENS EN TOON RESPECT!' schreeuwt Tom op een bevelhebbende toon terug. Direct klinkt er wat zacht gemompel uit de kamer en is het stil. 'Waarom blijft hij nu stil?' 'Omdat hij weet wie er de baas is.' 'En de baas, ben jij?' 'Inderdaad. Maar ik moet nu echt gaan. Mijn baas wilt me spreken.' 'Ben jij een soort Bèta?' vraag ik Tom verbaasd. Tom kijkt even nadenkend. 'Ja. Ik ben een soort Bèta maar dan met de krachten van een Alpha.' En dan loopt hij de kamer uit. Als hij de krachten van een Alpha heeft, hoe sterk is dan de Alpha?

HEY MENSJES!

Sorry voor het (hele) lange niet updaten maar ik was echt heel erg druk. Plus, alle ideeën die ik heb gekregen zijn vooral voor langere termijn en niet voor direct gebruik dus ik zat nog steeds met mijn writersblock maar nu is die er weer uit (soort van (hoop ik)). MAARTEN IS BACK, PEOPLE! En wie zou die 'Alpha' zijn? Iemand een idee?

Keep dreaming!
Me.