Our Let It Be

Chapter 16

A/N:

Nag-update na akoooo! :))

------------------------------------------------------------------------------------

Chapter 16

"What the..." that was all can manage to say.

"E-Ethan.." napabuntong hininga ni Lucas nung makita niya kung anu yung ginawa ni Haruhi.

"You mean, yung pera na.." naputal-utal ako, medyo nagulat ako, na gagawain ng isang Alessa Haruhi Rodriguez. I mean, hindi niya muna inisip yung sarili niya.

I looked at Lucas, ang tahimk niya. Nakatingin lang talaga siya kay Haruhi.

Pano yung pera na napanalunan niya kanina sa pustahan.. binili niya ng pagkain nung matanda, tapos binigyan niya pa ng pera..

It started to rain. Malapit na ring mag-gabi. Pero, hahayaan ko muna kung ano ang susunod niyang gagawin. She's too mysterious than I expected.

Tumayo siya. Tapos may kinuha sa bag pack niya..

Payong.

I thought na aalis na siya tapos iiwanan yung matanda doon, saying na enough na yung nagawa niya para sa isang matanda na hindi naman kakilala.

Pero iba ang takbo ng isip niya. 

Iniwanan niya yung payong doon sa matanda. Dahil nga sa may sidewalk lang naman naktambay, at mukhang wala ng bahay.

Tapos nag-usap sila, sandali lang. Medyo malalaki na kasi yung mga patak ng ulan.

Tumalikod siya dun sa matanda. Baka uuwi na siya, nag-babye pa siya, tapos nag-replied din ng goodbye yung matanda, I mean yung nag-wave.

She turned away. But she looks that she didn't want to leave, nakikita ko sa mukha niya, mukha siyang nag-aalala.

Tumakbo siya ng mabilis. Hahanap siguro ng masisilungan.

Without my orders, nag-drive na si Lucas, gusto niya rin yatang sundan pa ulit.

"Ethan.. I'm amazed.." nakita ko na nakangiti siya, habang nag-sasalita.

"Oo, ako din. She is really mysterious." tapos lumingon ako sa may bintana. I saw her running. Ang bilis niya talagang tumakbo, pero siguro we will continue to spy her for a while.

She stopped from running.

She dropped by to a bookstore.

Nakatitig lang siya dun sa may window glass.

Then she pull out something from her pocket.

Puro barya na lang yung pera niya siguro mga wala pa sa one hundred. Yan siguro yung sukli niya.

Yumuko siya. Mukhang naging malungkot, tapos napapitik.

Nag-pakabasa na siya.

She is really insane.

Hindi na ako nakatiis, basang-basa na siya. Ayaw ko siyang mag-kakasakit dahil may mga bagay na dapat pa kaming gawin bukas.

Lumabas na ako ng kotse.

"Are you insane?! Bakit ka ba nag-pakabasa?! Wala ka bang dalang payong?!" hinawakan ko yung braso niya. I pretended na hindi ko alam kung ano

"H-Hikaru?" yan lang yung narinig ko.

"Get in, baka magkasakit ka pa hindi pa matuloy yung date natin bukas." I told her, tapos tinulak ko siya sa back seat.

Tapos sumakay na din ako.