Chapter 17

2.5K 116 4
                                    

MONDAY...

Abala ako sa pagluluto ng breakfast namin ni Ivan. Though the looks of the dishes were so kinda epic but the taste was just right. Maaga akong nagising, tulog pa siya ng bumababa ako ng kama. For sure, hahagilapin ako nun kapag namalayan na wala ako sa tabi niya.

I was so excited going to office with him. Geez! Parang nagbabahay-bahayan lang kami. Two passing nights were so memorable. And I think I can't get enough of him every night.

All were done and set on the table. I smiled coyly in my thoughts. I hope he'll like it. I was about to walk back in the room when I saw him leaning on door corner.

I got hypnotized by his gorgeous morning get-up; topless, messy hair, tenebrous pair of eyes that looking at me intently. Hairy chest going to his navel and damn, that v-line. It made my nerves tremble in circular motion.

His smugly abs. Oh'gosh! I'm having a boner! I could feel my cheeks burning hot. And his center, standing proudly even though there's a piece of cloth covering on it. Two hands placing the two pocket of his pajama.

"Like the view, love?"

I blinked few times hearing his masculine voice. Pakiramdam ko umakyat lahat ng dugo sa mukha ko. He was smiling and spreading his arms to me. Inilang hakbang ko ang pagitan namin. Yumapos ako sa katawan niya at dinama ang init niyon. Mabilis kong ikinawit ang dalawa kamay sa leeg niya.

Yumuko siya at binigyan ako ng isang matamis na halik sa noo, bumaba ang labi niya sa labi ko. Banayad lamang iyon na mas lalong nagpabuhay sa init ng katawan ko. Bumitaw siya sa akin na may ngiti sa labi.

"You cooked?" He asked in amusement. Roaming his eyes on the table.

I bit my lip and nod. "Sorry, I'm not good in cooking. A-ahm, medyo epic." Sabi ko sa nahihiyang tono. Yumuko ako, ayokong makita ang disappointment sa mukha niya.

He lift up my chin. Kiss the bridge of my nose. "No matter how it taste I would still appreciate because it's you who cooked it for me. C'mon, let's eat."

Hinila niya ako pabalik sa mesa. Magkatabi kaming naupo. Nakatanaw lamang ako sa abala niyang mga kamay sa pagsandok ng pagakain. Hindi ako gumagalaw sa kina-uupuan.

Napapikit ako nang sumubo na siya. I don't want to see the disappointment on his face.

"Remind me to give you a credit for this, love. This the best breakfast I've ever ate in my whole life."

Nalukot ang noo ko sa sinabi niya. Dumilat ako ng dahan-dahan only to find out na kaliwa't kanan ang subo niya ng pagkain.

Lumingon siya sa gawi ko. Confusion obviously seen on his handsome face.

"Why didn't you eat?"

Weakly, I shook my head. Nangalumbaba ako sa mesa habang nakikipagtitigan sa kanya.

"Masarap ba talaga? Binobola mo lang ako eh."

He was grinning at me while chewing the food.

Dinala niya sa bibig ko ang kutsara na may pagkain. "Eat, open your mouth." I gently open my mouth. Nginuya ko ang pagkain. In fairness hindi nga masama ang lasa.

"So?" He asked raising his brows.

I gave him a timid smile. Hindi na niya ako pinakain sa plato ko kundi nagsalo na lamang kami. Naging masaya ang almusal namin. Halos lahat ng niluto ko ay siya ang kumain.

"You don't have to go in the office,love. From now on, dito ka na sa bahay."

"Bakit?" Kunot-noo kong tanong sa kanya. Nawala ang sigla ko kanina lang.

Take MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon